1sá, þann pron. dem. [f. sú/þann, n. þat.; m. þeir, f. þær, n. þau]
(cf. þat pron. dem.)
Status: excerpted citation slips citation text supplemented structured definitions in Danish definitions in English
I. A. (= pron. dem.)
den, det
‖ (adjectiv.) :
er þat þa fult er þat er gagnvert soleɴe. þa tésk eɴ af smóm þeím af tungleno sua at þat. nolgasc solena
EncCod1812 3720Ef sa maþr es er haɴ vill sér nýta þessa a miɴing ... þa lítz mér sa maþr. þerfelega upstigning sér velia a þessom dege
HómÍsl⁸(1993) 9v19oc hverso sǽll sa maþr vę́re er nęþe þeirra návisto alra. oc mǽtte réyna siálfr fullsǽlo þa er goþ hyɢr sínom ástvinom
HómÍsl⁸(1993) 9v21stoðar æcci su iðran til miscunnar
Alk619 7119Þæirrar iðranar craft sýndi sialfr grøðare vꜵr í guðspialle
Alk619 752su sýn at sia æinga son sin pindan þann er hon hafðe geten af helgum anda
HómNo²⁸ 13028sa burðr sendi Crist hingat
HómNo⁹ 5815sa ó-tími siðan hon læið ór mestre barneskiu
ÓH619 12410oc etla þaɴ gvþs son. a himni er gvþingr uar at kvni
SilvFrgIV 815hann lendi þar viþ í einom staþ í Englandi, sem var einn mikill guþs vinr ok sá einsetomaþr ok frægr af góþom vísendom (ms. uisændum) ok margfróþom
Ágr 214sa þærra er længr lifði
ÓHLeg 925vitiaðe hænnar alldrigin su hamíngia siðan
ÓHLeg 1035Hann spurði þꜷ tiðiɴdi at aɴdaðr var Þorir hersir Hroalldz son
Eg162θ(2001) 895Asgerðr varð hryɢ miꜷk við þa sꜷgo. En suarar uel rǫðom Egils. oc tok litiɴ af ꜷllo
Eg162θ(2001) 8916Arinbiorn spurði huer cona su uę́ri er hann orti mansꜷng um
Eg162θ(2001) 9011Oc þar uillða ec hafa fullting þit til með mer at ec nęða raði þui
Eg162θ(2001) 9110Scal ec uist sagði hann leɢia þar orð til at þat rað megi takaz
Eg162θ(2001) 9111Siðan bar Egill upp mál þat fyr Asgerði
Eg162θ(2001) 9112bað Asgerðar dottor Biarɴar. oc Biꜷrn toc þui máli uel
Eg162θ(2001) 9117lꜷk þui máli sua at Egill fastnaði ser Asgerði
Eg162θ(2001) 9118Egill fastnaði ser Asgerði oc skylldi brullꜷp þat uera með Arinbirni
Eg162θ(2001) 921En er at þeiʀi stefno kom. þa var þar ueizl[a] allrisolig er Egill kvangaðiz
Eg162θ(2001) 922En ecki er þeꜱ getit at Egill skipti silfri þui er Aðalsteinn konungr hafði fengit i hendr honom huarki við Scalla Grim ne aðra menn
Eg162θ(2001) 9215Þaɴ uetr feck Þorfiɴr iɴ strangi Seuɴar dottor Scalla Grims
Eg162θ(2001) 9216Iɴti hann þa upp huer saɴyndi hann hafði i til kalli fiar þess er [á]tt hafði Biorn Bryniolfs son
Eg162θ(2001) 957Guɴhilldr cona mín sagði hann er dottir Biarɴar oc Alofar þeiʀar [c]ono er Biꜷrɴ hafði lꜷg fengit
Eg162θ(2001) 966Toc ec fyr þa sꜷk upp fe þat allt er Biorn hafði eptir átt. at ec uisa at sú ein var dottir Biarnar ꜷɴor. er ecki átti arf at taka
Eg162θ(2001) 967oc i þeiʀi utlegð. gáto þꜷ Biꜷrɴ dottor þessa Asgerði
Eg162θ(2001) 979Siðan hliop Asc maðr oc þeir sueitungar til domsins. Skáro i sundr uebꜷndin. oc bruto niðr stengrnar. En hleypðo a brꜷt domꜷɴdonum
Eg162θ(2001) 1002Man ec þa daga er huaromtueɢia ockrom myndi þat oliklict þyckia at við myɴdim sꜷkom sǫkiaz
Eg162θ(2001) 1607Rett segír þu Egill at þat er ocr u fallit. at uera a þui þingi er synir ocrir deila
Eg162θ(2001) 1623Scal okr alldregi þat henda at uera þeir vanskꜷrungar at sętta þa eigi
Eg162θ(2001) 1624Efna uil ec Steinaʀ við þic lið semð þa er ec het þér. at ueita þer til laga
Eg162θ(2001) 1631En þegar er Ꜷnuɴdr reð fyr malom þeꜱom. þa geck hann til fuɴdar við þa feðga Egil oc Þorstein
Eg162θ(2001) 1645Nu teliomc ec or lꜷꜱ við þic um liþueizlo þa er ec het þer
Eg162θ(2001) 1653ec skyllda ueita þer sua at þu kǫmir malom þinum fram eða til lykta þeiʀa er þer hugnaði. huerɴgan ueg sem þer gefsc sęttar geyrð Egils
Eg162θ(2001) 1654Hef ec þar upp þat mal er Grimr faðir miɴ com hingat til landz
Eg162θ(2001) 1666þu Steinaʀ hugðiz ręna myɴdo Þorstein land eign þeiʀi er ek let coma i hendr honom. oc ec hafða aðr i árf tekit eptir fꜷðor miɴ
Eg162θ(2001) 1685ec hefi halldit retto mali fyrir þeim ᴍonnoᴍ er stǫʀi bockar hafa uerit en sua sem þit feðgar eroð
Eg162θ(2001) 1702skilðoz þeir feðgar með kę́rleic
Eg162θ(2001) 17012Maðr sa var með Þorsteini er kallaðr var Íri
Eg162θ(2001) 1711let Þorsteinn samna gelld fe þui er eptir hafði orðit um varit. oc ętlaði siþan at lata reka þat til fiallz upp
Eg162θ(2001) 1715Sa maþr er hann scal fasta. hann scal hafa etit mat siɴ fyrir miþia nott
GrgKonᴵ 362uerþr honvm rett sv qvoð þott meɴ uili a leita við hann. hvarvetna þess er hann getr þaɴ quið. at hann quaddi þa er hann hugði. at rettastir veri
GrgKonᴵ 5216Ef þeir menn coma til lögretto er þar eigo setor eɴ aðrir hafa setz i rum þeirra. þa scolo þeir beiða ser ruma
GrgKonᴵ 21215Nu ero ⸢eigi þeir menn til [var. þeꜱir menn eigi til GrgStað 644]
GrgKonᴵ 21913Þat er lög tíund at sa maðr scal gefa .vi. álna eyre a tueim misserom. ef hann á tiotegø fiar vi. alna avra
GrgKonᴵᴵ 2055Þeiʀ menn er at scipum eigo buþir. þeir scolo eigi ala utan repps menn
GrgStað 25417Sa maðʀ er hann lyꜱir sár eða drep. Hann scal nefna ser vatta ii.a eþa fleire
GrgStað 3152En bvar scolo quaddir lavgar dag þaɴ eptir a iɴe .vii. viko et siðarsta
GrgStað 3607komazc þou alldrigi siðan ut um þænn ring
KgsFrgβ 1362En su er natura þas vaðz ef þu tæckr tre þat er sumir kalla beinvið
KgsFrgβ 13612prestr ... veíttí honom ⸢þann [var. þant AM 232 fol 5va23] forbeina
Menota: 31vb4 BarlA 574af þui at ec giætta eigi boðs hans. af þui at ec let þenn karll sva opttlega. inn til þin ganga
BarlA 8534giæt þess. at engi er sa guð er geva ma helsu. neme þesse einn
BarlA 9720Sa lutr er s. (ɔ: segir) hann er ec vilda þic biðia. Hverr er sa sagþi konvngr
HreiðMork 1312Ðat var mælt um þænn mann at ængi maðr munnde sa væʀa er hann sæ at hann munnde æi lægia gera
Kgs 2629Slic orð oc marg annor þvilic mællti dauid a þeim dægi
Kgs 1156bað með saro briosti þann dyrling enn helga Olaf konung duga ser
ÓH 65318En af þiui (!) þinge bæte hann honom sem skynsamer menn .xij. dæma
Járns 27234með þeíma eígnum er ek tok eptír Jon
NoDipl (1279) 4429Nv er sa dagr komenn er ver hofom ýskt at koma skyllde
Alex 3424breyllti sa hlvtriɴɴ nockot sva ȷ́ scaleɴɴe at glám þat (!) varþ af
Jvs291 11026þa brigði þeri iorðu sva sem nu er mælt
LandslFrg3 13622sa hialmr var goʀr af hino harðazta stali rendr storom naglom þivcr oc þolinn
Þiðrᴵ 1371sa ormr hevir gvllz lit þat merkir riddara scap hans
Þiðrᴵ 1373maðr ... er fyrir gert er. eða a aðra leið sinfallinn ... Sva oc ef kona a ⸢þæss [var. þann AM 350 fol “E”] luta mals. þa ma hon eigi giptaz
ÁKr 3818Barði hafði uerksnvð mikinn ok þeir bro᷎ðr sumar þat. ok foro vel verk fram um svmarit
Heið 6318Barði hafði uerksnvð mikinn ok þeir bro᷎ðr sumar þat. ok foro vel verk fram um svmarit
Heið 6319þar bio kona sv er Þordiꜱ het. ok var kꜹllvt gefn. ok var ekkia
Heið 6415At raðom uar með henni maðr sa er Oddr het. hann var gilldr maðr firir ser
Heið 6417þar er kallat i sveit þeiri a Kolgv-myrum. ok erv þar bo᷎ir margir ok heitir .i. bo᷎r a Meðal-heimi
Heið 6420heitir .i. bo᷎r a Meðal-heimi. þar bio sa maðr er Þorgisl het
Heið 6422Bo᷎r heitir at Burfelli ... þar bio sa maðr (er) Eirikr het ok var kallaðr uiðsia
Heið 6427I Langa-dal heitir bo᷎r a Avðolfs-stꜹðum. þar bio sa maðr er Avðolfr het
Heið 6431Bo᷎r heitir at Suina-vatni. ok bio þar sa maðr er Svmarliði het
Heið 657Nv erv nefndir þeir menn er fara skylldo með Barða
Heið 6625Nu var litt i raðit þott monnum væri tiðro᷎tt a þeim fvndi
Heið 671þat var her i sumar at mik skilðe a uið mann þann er heitir Þorarinn. ok varð hann firir averka af minv til ræði
Heið 6716Hann er litilꜱ uerðr firir sinar sakir. En þeir menn beiða bota firir er hann er i þingi með. ok erv þeir mikilꜱ uerðir
Heið 6718Oddr svarar bratt þi mali
Heið 6729ok þott þv hefðir kvatt vetri fyrr eða .ij. þa mvnda ek þo bvinn þeirar ferðar
Heið 6730ok þvi hefi ek firir sva skꜹmmo gert vart uið þeꜱa fꜹr at ek uillda at sem sizt komi frett aðr i herat þeira Borg-firðinga
Heið 6815Barði var uti ok þeir bro᷎ðr er þeir kvomv heim uerkmenninir
Heið 6819þeir bro᷎ðr mataz skiott. ok stiga undan borðinv þegar
Heið 6828Nv riðr Barði vm aptaninn til Lo᷎kia-moz ok þeir bro᷎ðr
Heið 6913ok riðr Þorðr hesti þeim er hann hafði ekit a vm aptaninn
Heið 6918Þa hesta atti Þorðr fra Breiðauaði
Heið 7018Þar hittaz þeir við a þa er heitir Laxa er fellr ur Suina-uatni
Heið 728ok voro her .ij. systur. synir Barða i þeiri fꜹr ok het annaʀ Lamb-karr en annaʀ Hvnn. ok þa er hinn .iij. uazdo᷎lskr i fꜹr með þeim
Heið 7223En Gvðbrandr faðir þeira ok Gvðrun moðir þeira bioɢv vt i Viði-dal a bo᷎ þeim er siðan heitir a Gvðbranz-stꜹðom
Heið 7227Nv verðr þar fagna fundr mikill með þeim frendom er Barði hittir systur sonu sina. segia hvarir ꜹðrvm tiðendi
Heið 7229Nv ferr Barði heim ok fꜹrvneyti hans. ok er heima nott þa
Heið 7311En Þurið mælti: at þeim sonum hennar skylde ecki deila dꜹgvrð ok kvaz hon deila mundo
Heið 7318Nv sia þeir þat bro᷎ðr til Þuriðar moður sinnar. at hon var komin a bak hesti þeim er þav kꜹllvðo Eykiarð. ok hon hafði heimt huskarl sinn til fꜹrvneytis við sik
Heið 7419Nv sia þeir þat bro᷎ðr til Þuriðar moður sinnar. at hon var komin a bak hesti þeim er þav kꜹllvðo Eykiarð. ok hon hafði heimt huskarl sinn til fꜹrvneytis við sik
Heið 7420þvi reð ek þeꜱi rað. ok sva hit sama hefndir þv þeirar suivirðingar þinnar. er þeir giorðo til þin ok yðarra frenda
Heið 7611Nv riða þeir i tvn at Borg til Eyiolfs mags þeira bro᷎ðra
Heið 7615ok voro a ꜹðrvm (ɔ: hestinum) uistir þeira bro᷎ð‹r›a ok ætlaðar voro þeim til nestz. ok iarteindo þat þav hin nyio slatrin er Barði let þangat fœra
Heið 7617Þær uistir hafði buit Alof systir þeira ok Kiannꜹk fostra hans
Heið 7620En nv er sa maðr her kominn er i nott reið svnnan yr Borgar-firði. er ek senda suðr i þeꜱi uikv at uita tiðendin i herat
Heið 7729þat mvnv þer ok spurt hafa at þeir bro᷎ðr. synir Þorgavz. hafa syslv firir hꜹndom i sumar. At sla teig þann er heitir Gullteigr
Heið 783þat mvnv þer ok spurt hafa at þeir bro᷎ðr. synir Þorgavz. hafa syslv firir hꜹndom i sumar. At sla teig þann er heitir Gullteigr
Heið 785þat hafa þeir heraðꜱ menn samraðit ef nockur tiðendi verða i heraðinv þav er af manna vꜹlldom erv
Heið 7812Hafit natstaði a heiðinni. þa fecc hon þat nafn at hon var Tvido᷎gra kꜹllot
Heið 7822ok skulot koma til uigiꜱ þeꜱ hvarstveggia er a heiðinni er. þa er er farit svðr. ok seð hvart sva se sem ek segi yðr
Heið 7823þat er i norðan verðom floanum vatn þat er nes liggr i. ok ei breiðara at ofan verðo en .ix. menn megv standa iam fram
Heið 7826ok deilir norðr vatnfꜹllvm til heraða varra yr þi vatni
Heið 791þar megv standa .xviij. menn iamfram. ok deilir suðr uatnfꜹll til heraða þeira vr þvi vatni
Heið 796þa skulot koma a bo᷎ þann er heitir a Hallvarðꜱ-stꜹðom ok spyria bonda tiðenda ok fretta eptir hestvm þeim er horfit hafa norðan yr sveitum
Heið 7914þa skulot koma a bo᷎ þann er heitir a Hallvarðꜱ-stꜹðom ok spyria bonda tiðenda ok fretta eptir hestvm þeim er horfit hafa norðan yr sveitum
Heið 7916þeir frendr skulo þar vera þeir Þorgisl af Meðalheimi ok Arngrimr. ok Eirikr uið-sia ok Þorliotr giallanda fostri. Eyiolfr fra Asmundar-gnvpi
Heið 801ok spurðo þeir at hestvm þeim er þeir voro a leit komnir ok miok opt hꜹfðo verit farar til gervar
Heið 825Nu er nockut at segia fra þeim heraðꜱ monnum er her koma uið þetta mal
Heið 8214foro þeir til fundar uið fꜹrvnꜹta sina ok segia þeim suabuit sofa af nott þa
Heið 8214ok ætla ek ei þvi uerr at þav undr beri firir þik at þv ser bratt i heliv. ok vist mvn þetta þin furða vera
Heið 8229Þeir Barði hꜹfðo skipat til monnum aðr at .ij. skylldi annaz .i. hvern þeira
Heið 8525uilldo þrifa til uapna sinna ok eingi þeira feck nað sinvm uapnvm
Heið 867Eiðr sat at tafli ok synir hans .ij. annarr þeira het Illhvgi en annarr Eysteinn
Heið 882Þormoðr segir þav tiðendi sem orðin voro
Heið 883fara þeir bro᷎ðr til Þorgisl a Hꜹggvanda-stꜹðum. þa var ok heim kominn Eyiolfr son hans. hafði þa ok vt komit vm svmarit
Heið 886Tanni er kallaðr var hinn hand rami. ok ecki var hann sem menzkir menn at afli. ok sva hvartveggi þeira ok Eyiolfr systur son hans. ok voro fvll hvgar at aræði
Heið 8816Hann riðr fyrst þeira ok nockurv harðast sva at hlið var amillvm þeira en þeir riðv helldr tomliga eptir. ok koðo hann fvrðo hræddan vera
Heið 8825Nv sia þeir manna fꜹr eptir ser ok sia flock eigi mycklogi minna en þeir hꜹfðo sialfir. ok glꜹddvz þeir fꜹrvnavtar Barða
Heið 8830þat mælta ek at hverr fari sem ma þar til er uer komum til uigiꜱ þeꜱ er fostri minn mælti at ver skylldim neyta i neyrðra floanvm
Heið 897kvez hann mvnv eigi sva miklo fusari undan at riða helldr en þeir. ok skulo þeir þeꜱ samkvæðiz giallda
Heið 8913A þeim degi uar ok farit eptir Hermvndi a Vꜹllv ok var hann heim a fꜹr
Heið 8923þav tiðendi erv er þer mvnv goð þickia. vig Gisla broður mins
Heið 9029hꜹggr a halꜱinn ... ok kom a stein þann i sꜹrvinu er þokaz hafði þa er hann tok knifinn ok gaf syni Nialꜱ ok steinninn brast isvndr ok dreyrði .ij. megin bannzins. en þat beit eigi
Heið 9113ok hnigv þeir þar baðir fyr þvi vapni er þeir attv sialfir
Heið 9127eigi var sa maðr i þvi heraði er ꜹllvm þotti meira bravtar gengi at en honum
Heið 941eigi var sa maðr i þvi heraði er ꜹllvm þotti meira bravtar gengi at en honum
Heið 942hꜹgr hann þegar af honum hꜹf[uðit] ok er Illhvgi veit þetta þa mælti hann at hann hefir haft illt eyrendi. drepit þann mann er [einn] var [vænztr ꜹgnvattr vm þetta] eina i uaro mali
Heið 962stefni honom til iarðar þerrar
LandslFrg39 15614hon geck þa at hvðfati þvi er geirmundr la í
LaxdE 32724to᷎k hann af þeim helga brvnne i þa liking sem Ioan bapisti gerðe viþ drottin
ÓTOddS 111er nv a‹t› lyða til afreks verka Olafs konungs Tryggva s. (ɔ: sonar) ok þeira storvirkia er hann gerðe
ÓTOddS 223blotaðe til gvðanna ok feck þa frett at þat mvndi verit hafa i ein hiali sem hon gat
ÓTOddS 323hon ... kvaz skylld at dema mal sona sina oc bað þa hlita þeim domi. sem hon vilde gera oc lett makligast at hon setti þa
ÓTOddS 48kynliga er oss farit. at briotaz til stoʀa rikia með héttv lifs ok fiarmvna en taka eigi þat rike er nv ligr lꜹst fyrir oc með engri mannhettv
ÓTOddS 522Þa melto þeir Þorþar
ÓTOddS 525er hon visse at nalgaþiz sv stvnd er hon mvnde barn føþa komo þau til vaz er Ro᷎nd heitir
ÓTOddS 614við erom vinir goðer oc varom baðer i hernaðe oc hofom iafnan menn senz imille oc hvar halldit þa meɴ til fullz sem með voro
ÓTOddS 75siþan foro þav þa gavtv er fyrir la oc i þat herat er Skꜹn heiter
ÓTOddS 711siþan foro þav þa gavtv er fyrir la oc i þat herat er Skꜹn heiter
ÓTOddS 712siþan foro þau ibrꜹtt oc komo a þan bø er i Vizum heitir
ÓTOddS 718þar bio sa maðr er Þorstein het fé litill ok go᷎ðr maðr
ÓTOddS 718þegar i ottv. kom Þorstein at rekiom þeira Astriþar ok hafðe sviga i hende oc ognaðe þeim ef þav støðe eigi upp skiott
ÓTOddS 929farið nv til skogar oc siþan til vazins Miors oc i holm þann er i vatnino er. oc reyri er vaxinn
ÓTOddS 1028siþan hleypr hann i leitina til þeira Haconar ok þa melti hann
ÓTOddS 1226oc nv leið a dagin ok þotti þeim eigi þau fꜹng a at sinne at leita leingr ok hvrfo heim
ÓTOddS 1231Hann kvaz ætla at miok vel mvnde hann þeim monnum fagnað hafa er minni venzl mvndi a oc tok all vel við þeim
ÓTOddS 1325var þat orð a af alþyþo at hann þøttiz eigi mega tøla vm skap hennar
ÓTOddS 1432ecke vetti ek at hingat setti þau *fyrr en þrotin veri sv hialpar van oc ætla ek þeim ecke fyʀ heðan en þau girnaz
ÓTOddS 1721eptir þessa ho᷎rmvng er henar misti sva skíott. þa villde hann eige i þvi rike festaz
ÓTOddS 3620Ingibiorg konungs syster feck harm eptir sin bvanda er drepinn var. en Olafr villdi gipta hana þeim manne er Sꜹrli hét
ÓTOddS 3624voro þeir komnir í ein skóg litinn ok var þat litil hvlþa at hialpa ser við. oc hvrfv þeiʀ þangat at eige yrðe þeiʀ fyrir ꜹgum v vina sinna ok at sv hvlþa lege yfir
ÓTOddS 3729sa er matvgr gvð er styrir himnvm. ok hann reðr sigr marke þvi er kros heitir. ko᷎llvm a hann oss til hialpar
ÓTOddS 3731Ok sa atbvrðr gerðiz. at fyr Olaf bar mikla syn
ÓTOddS 3921ok þat sa hann at sv kvol beið konungs ok drottningar
ÓTOddS 4122bioz hann ibrꜹt at fara ok i þav heroð er liggia við Irland ok hafðe þaðan kenne menn vel lerða
ÓTOddS 4325þangat for O. (ɔ: Óláfr) skipvm sinvm vi. til þeiʀar eyiar
ÓTOddS 4423Ok hann sialfr for með .iii. skipum til Englanz ok er hann kom þar. þa heyrðe hann at iarl sa reð Norðimbralandi er Sigurðr hét
ÓTOddS 4532Em ec oc til engrar raða-gerðar fæʀ. sa maðr er i eino ut-skeri er fæddr
Sv 811hefir af ⸢þvi [var. þi SvEirsp 35322] cꜹpi mart illt staðit
Sv 11029Baglar fengu eiɴ manniɴ at fotunum er hann villdi i borgina. En Birkibeinar ... þrifu i axlirnar. toguðuz um. oc þaɴ maɴ tvisciptu þeir i sundr mille sin
Sv 15837þui godz sem þæir Þornbergsmænn gafo þennogh hirdpræstom sinum
DN IV (1304) 6331at þau gerdoz eignar skipti med þeim hætte
DN II (1311) 9323þa mun ek lata þik festa a crosin þan er þu lofar
Andr⁴ 40732Oll qvikqvendi kænna gvð þvi at þꜹ haʟda dæim boðorðom er hann bꜹð þæim
Eluc675(1989) 248Sv̇ lꜹns (ɔ: lausn) er allt kv̇n endr bøtir
Eluc675(1989) 628með þi moti
Hák AM 325 VIII 5 b 4° 2r25iarðat í Mariu kirkio þeʀi er hann let gera
HkrEirsp 10130til grafar þeirar er Daniel var i castat
HómHauksb¹ 16412En huer maðr þeira er fer með goldrum oc huerr þeirra manna er ...
HómHauksb² 16827i míníng ... friðsemdar þeírar er guð het Noa
HómHauksb⁴ 1759sa maðr hefir engi *aptr komit. er eptir þeim *steini hefir senðr verit
KonrA 6917Borg sa hann standa ⸢stvnd þa fra steínboganvm [var. nær steinboga spordinum Holm perg 7 fol “B”]
KonrA 7344Nu setia þeir tafl ok tefla; ok var þat tafl langt
Mág¹A 514skal ek eigi sa verrfeðrungr, at ek ę́tla hann liúga
Mág¹A 1443þeir riðu síðan brœðr til skips
NjR 2116Þeir brœðr riðu vestr til Reykjardals
NjR 2813Þeir brœðr tǫluðu, Glúmr ok Þórarinn
NjR 416tǫluðu þeir um fjárhagi sína, brœðr
NjR 4519Oddr gørir þá kosti þeim mǫnnum hans, hvárt þeir vilja halda við hann bardaga eða gøraz hans menn
ǪrvS 5516þann eið skolu þeir sueria þann fyrstan sꝍran dag
Landsl 114fyrr man ockr baðvm þeirar giptv avðit verða at þv mant af mer skirn taka en við liðvm or þeim heimi
Bas 3429En allra þeira er í þan tiþ voro pindir þar. þa var ǫztr oc helgastr blasius byscop
BlasA623 3328scynd til dyrþar þerar er þer er ętloþ af gvþi
BlasA623 456Bardi melti. huorigir munu þa uel hafa ok munu þeir giallda er ofallit er En þann hlut skal giora er þer er uvirduligastr
Heiðy 982hꜹlldum uel trygdir ad uilia krisz ok ad uitni allra manna. þeirra er nu heyrdu tryggda mál
Heiðy 1004syniz oꜱ þo þat ráð at sættaz. munu uær þui eigi uarkynna oðrum þo at her skatt yrðiꜱ
Heiðy 1017en Barði sagði at hann var eingi auðmaðr ne þeir bræðr eðr frenðr þeira. ok eigi munu wer biðia oss fiar til bota
Heiðy 1027Sa maðr het Þoroððr ok kallaðr kergarðr. ecki uinsæll. hann skillði hafa .iij. uetʀ
Heiðy 1031uerðr a þa leið at þeir briota skipit nordr uið Siglu-neꜱ ok tyna þeir miklu. menn hallðaz
Heiðy 10317Barði senðir orð ok þeir bræðr at þeir vilia hafa lanð sitt ok selia þickiaz þurfa lausa fe
Heiðy 1052kuez skulu annat huart a þui sumʀi hafa ðrepit hann eðr rekit af lanðinu ok kastat sinni eign aa
Heiðy 1058ok er a þa leið herra. segir Barði. at wer uilðum uera uetr gestir þinir
Heiðy 10517konungr suarar. a þa leið. wer hofum frett. til þin. Barði. segir hann at þu ert ættstorr maðr ok mikill firir þer
Heiðy 10519ok firir þa sok at wer hofum þat sua miog fra oꜱ skilit. ok þa vilium uær eigi taka með yðr
Heiðy 10524þa mælti Barði. ei er sa maðr segir hann er ek uilða hellðr minn vin en yðr. ok kunnu wer þauk þinna ummæla
Heiðy 10531*Eyiulfr gefr þeim bræðrum vpp foðrleifð sina ok lysti enn stormennzku sina sem fyʀ ok ueitti þeim eingi maðr iafnmikit lið sem hann
Heiðy 1068Nu keypti Eyiulfr allt lanð vnðir þa bræðr ok leyser Barða fra með lausa fe
Heiðy 10615⸢þen [var. þann Landsl 114] eið skulu þeir suæria þan fyrsta særan dagh
LandslBorg 39b24tvꜹ vers ór þeim psalmi en nęsto
Niðrst² 718En sv kona var ein a‹f› ása ætt; hon er nefnd Gefivn
SnE 84En plogriɴ geck sva *breitt ok divpt, at vpp læysti landit, ok drogv ꜹxninir þat land vt a hafit ok vestr
SnE 88þat hvgsaþi hann, hvart þat mvndi vera af eþli sialfra þeira, eða mvndi þvi valda goðmavgn þꜹ, er þeir blotvþv
SnE 820ok sneriz sa maðr firir honvm iɴ i hꜹllina, en hann geck eptir, ok þegar lꜹks hvrþin a hæla honvm
SnE 914Þa spyʀ Gangleri: Hvar er sa gvð, eða hvat ma hann, eða hvat hefir hann vɴit frama verka?
SnE 1017Þa mælti Þriþi: Hitt er mest, er hann gerþi maɴinn ok gaf honvm avnd þa, er lifa skal ok alldri tynaz, þott licamiɴ fvni at moldv eþa breɴi at ꜹskv
SnE 1022Fyʀ var þat mǫrgvm ꜹldvm, en iorð var skavpvt, er Niflheimr var gorr, ok i honvm miðivm liɢr brvðr sa, er Hvergelmir heitir
SnE 1115ok þaþan af falla þær ár, er sva heita: Svavl, Gvɴþra, F‹i›orm, *Fimbvlþvl, Sliðr ok Hriþ, Sylgr ok Ylgr, Við, Leiptr; Gioll er næst helgrindvm
SnE 1115Þa mælti Þriþi: Fyrst var þo sa heimr i svðrhalfv, er Mvspell heitir
SnE 1118Fyrst var þo sa heimr i svðrhalfv, er Mvspell heitir: hann er lios ok heitr, sv átt er logandi ok breɴandi
SnE 1119Þa mælti Hár: Ar þær, er kallaþar erv Elivagar, þa er þær voro sva langt komnar fra vpsprettvɴi, at *eitrqvika sv, er þar fylgþi, harðnaþi ... þa varþ þat is
SnE 126*eitrqvika sv, er þar fylgþi, harðnaþi sva sem sindr þat, er reɴ ór eldinvm
SnE 128Þa mælti Hár: Ar þær, er kallaþar erv Elivagar, þa er þær voro sva langt komnar fra vpsprettvɴi, at *eitrqvika sv, er þar fylgþi, harðnaþi ... þa varþ þat is
SnE 128ok þa er sa is gaf staþar ok raɴ eigi, þa heldi yfir þaɴig, en ‹vr› þat, er af stoð eitrinv *, frꜹs at hrimi
SnE 129eɴ hiɴ syðri lvtr Giɴungagaps lettiz moti gneistvm ok sivm þeim, er flvgv ór Mvspells heimi
SnE 1215ok þa er mættiz hrimin ok blær hitans, sva at braþnaði ok drꜹp, ok af þeim kviqv-dropvm kviknaþi með krapti þes, er til sendi hitann, ok varþ maɴz likaɴdi
SnE 1219Þa mælti Gangleri: Hvernig oxv ættir * þaþan eða skapaþiz sva, at fleiri menn vrþv, eða *trvi þer⸣ þaɴ gvð, er nv sagþir þv fra?
SnE 1310‹Harr svarar:› Næst var þat, þa er hrimit dravp, at þar varð af kýr sv, er Avðhvmla het
SnE 1319Hann feck þeirar konv, er Bes‹t›la het, dottir Bolþorns iotvns, ok fengv þav iii. sonv
SnE 143sa er nefndr Bvri; hann var fagr alitvm, mikill ok mattvgr; hann gat son þaɴ, er Boʀ het
SnE 143Ok þat er min trva, at sa Oþinn ok hans bræðr mvnv vera styrande himins ok iarþar; þat ættlvm ver, at hann mvni sva heita
SnE 145Sva heitir sa maðr, er ver vitvm mestan ok agæztan, ok vel megv *þer hann lata sva heita
SnE 147Iorþin var gǫr af holdinv, en biorgin af beinvnvm, griot ok vrþir gerþv þeir af tavɴvm ok iǫxlvm ok af þeim beinvm, er brotin voro
SnE 151Þa mælti Iafnhar: Af þvi bloþi, er or sarvm raɴ ok lavst fór, þar af gerþv þeir sia þaɴ, er þeir gerþv ok festv saman iorþina
SnE 152gerþv þeir sia þaɴ, er þeir gerþv ok festv saman iorþina, ok lavgþv þaɴ sia i hring vtan vm hana
SnE 153Þa mælti Iafnhar: Af þvi bloþi, er or sarvm raɴ ok lavst fór, þar af gerþv þeir sia þaɴ, er þeir gerþv ok festv saman iorþina
SnE 153Þa tokv þeir sivr ok gneista þa, er lavsir forv ok kastað hafþi or Mvspellzheimi
SnE 159ok með þeiri siavar strꜹndv gafv þeir lꜹnd til bygþar iotna ættvm
SnE 1522en til þeirar borgar havfþv þeir brar Ymis iotvns, ok kavllvþv þa borg Miðgarþ
SnE 161en til þeirar borgar havfþv þeir brar Ymis iotvns, ok kavllvþv þa borg Miðgarþ
SnE 162ok af þeiʀa ætt er sv kynsloð komin, er ver kꜹllvm asa ættir
SnE 171asa ættir, er bygt hafa Asgarþ hiɴ forna ok þꜹ riki, er þar liggia til
SnE 172Hon var gipt þeim maɴe, er Naglfare het
SnE 1710Riðr Nott fyʀi þeim hesti, er kallaðr er Hrimfaxi
SnE 1717Sa hestr, er Dagr a, heitir Skinfaxi, ok lysir allt lopt ok iorþina af faxi hans
SnE 1719Har segir: Sa maðr er nefndr Mvndilf‹a›ri, er atti tvꜹ bꜹrn
SnE 1721(hann) atti tvꜹ bꜹrn; þav varv sva favgr ok friþ, at hann kallaþi *son sinn⸣ Mana, en dottvr sina Sol, ok gipti hana þeim maɴe, er Glenr het
SnE 182(þeir) letv Sol kæyra þa hesta, er drogv kerrv solariɴar þeirar, er gvþin hꜹfþv skapat, til at lysa heimana, af þeiri sio, er flꜹg or Mvspellzheimi
SnE 183en gvðin reiddvz þesv ofdrambi ok tokv þav syskin ok settv vpp a himin
SnE 183þeir hestar heita sva, Arvakr ok Alsviðr
SnE 185(þeir) letv Sol kæyra þa hesta, er drogv kerrv solariɴar þeirar, er gvþin hꜹfþv skapat, til at lysa heimana, af þeiri sio, er flꜹg or Mvspellzheimi
SnE 185hann tok ii. bꜹrn af iorþvnni ... er þav gengv fra brvɴi þeim, er Byrgir heitir, ok barv á ꜹxlvm ser sa, er heitir Sǽgr, en stavngin Simvl
SnE 1810Þa mælti Gangleri: Hverr er sa, er henni gerir þaɴ ómaka?
SnE 1818Har segir: Gygr ein byr firir [av]stan Miðgarþ i þeim skogi, er [I]arnviðr heitir
SnE 1823I þeim skogi byggia þær trꜹlkonvr, er Iarnviðivr heita
SnE 1824I þeim skogi byggia þær trꜹlkonvr, er Iarnviðivr heita
SnE 1824Var þat hit fyrsta þeira verk, at gera hof þat, er sæti þeira *xii. standa í⸣ avɴvr en hasætið, þat er Allfavðr a
SnE 207þat hvs er bezt gert a iorþv ok mest: allt er þat vtan ok iɴan sva sem gvll eít
SnE 208i þeim stað kalla menn Glaðsheim
SnE 2010Aɴan sal *gerþv þeir; þat var havrgr, er gyðivrnar attv, ok var hann allfagr, þat hvs kalla menn Vingolf
SnE 2011ok þvi næst smiþvþv þeir malm ok steín ok tre, ok ... þaɴ malm, er gvll heitir
SnE 2015ok er sv ꜹlld kavllvð gvllaldr, aðr en spiltiz af tilqvamv qviɴaɴa; þær komv or Iotvnheimvm
SnE 2016Þa mælti Gangleri: Hvat er at segia fra þeim stað?
SnE 224en þriþia (rót) stendr ifir Niflheimi, ok vndir þeiri rot er Hvergelmir, en Níðhavɢr gnagar neþan rotna
SnE 229En vndir þeiri rót, er til hrimþvrsa horfir, þar er Mimisbrvɴr
SnE 2210Þriðia rot asksins stendr a himni ok vndir þeiri rot er brvɴr sa, er mioc er heilagr, er heitir Vrþarbrvɴr
SnE 2220Þriðia rot asksins stendr a himni ok vndir þeiri rot er brvɴr sa, er mioc er heilagr, er heitir Vrþarbrvɴr
SnE 2220En Þorr gengr til *domsins ok veðr ár þær, er sva heita
SnE 231Þar stendr salr eiɴ fagr vndir askinvm við brvɴinn, ok or þeim sal koma iii. mæyiar, þær er sva heita, Vrðr, Verþandi, Skvlld
SnE 2313Har segir: Goþar nornir ok vel ættaþar skapa goþan alldr, en þeir menn, er fyrir vskꜹpvm verþa, þa valda þvi illar nornir
SnE 241Avrn eiɴ sitr i limvm asksins, ok er hann margs vitandi, en imilli avgna honvm sitr hꜹkr sa, er heitir Veðrfꜹlnir
SnE 246Ikorni sa, er heitir Ratatoskr, reɴ vpp ok niðr eptir askinvm ok berr avfvndar orð milli arnarins ok Niðhꜹgs, en iiii. hirtir reɴa i limvm asksins ok bita baʀ
SnE 246En er þat sagt, at nornir þær, er byɢia ‹við› Vrþarbrvɴ, taka hvern dag vatn i brvɴinvm ok með ꜹ́riɴ þaɴ, er liggr vm brvɴinn, ok ꜹsa vpp yfir askiɴ
SnE 2421En er þat sagt, at nornir þær, er byɢia ‹við› Vrþarbrvɴ, taka hvern dag vatn i brvɴinvm ok með ꜹ́riɴ þaɴ, er liggr vm brvɴinn, ok ꜹsa vpp yfir askiɴ
SnE 2422Eɴ þat vatn er sva heilakt, at allir lvtir, þeir *er þar koma i brvɴinn, verþa sva hvitir sem hiɴa sv, er skiall heitir ... sva sem her segir
SnE 2424hiɴa sv, er skiall heitir, er iɴan liggr við eɢskvrn
SnE 2425Sv davgg, er þaþan af (Yggdrasli) fellr a iorþina, þat kalla menn hvnang fall, ok þar af fæþaz *byflvgvr
SnE 255Fvglar ii. fæþaz i Vrþarbrvɴi; þeir heita svanir, ok af þeim fvglvm hefir komit þat fvgla kyn, er sva heitir
SnE 257Fvglar ii. fæþaz i Vrþarbrvɴi; þeir heita svanir, ok af þeim fvglvm hefir komit þat fvgla kyn, er sva heitir
SnE 257Sa er eiɴ staþr þar, er kallaðr er Alfheímr; þar byɢvir folk þat, er *Liosalfar heita
SnE 2512Þar er enn sa staðr, er Himinbiorg heita; sa stendr á himins enda við brvar sporð, þar er Bifrꜹst kemr til himins
SnE 2518Þar er eɴ mikill staðr, er Valaskia‹l›f heitir; þaɴ stað a Oþiɴ
SnE 2520þar er Hliðskialfin i þesvm sal, þat hasæti, er sva heitir; ok þa er Allfꜹðr sitr i þvi sæti, þa ser hann of allan heim
SnE 2522þaɴ (stað) gerþv gvþin ok þꜹkþv skirv silfri, ok þar er Hliðskialfin i þesvm sal, þat hasæti, er sva heitir
SnE 2522A svɴanverþvm himins enda er sa salr, er allra er fegrstr, ok biartari en solin, er Gimle heitir
SnE 2524A svɴanverþvm himins enda er sa salr ... er Gimle heitir; hann skal standa, þa er bæði himinn ok iorð hefir fariz, ok byɢia þaɴ stað goþir menn ok rettlatir of allar alldir
SnE 262Þa mælti Gangleri: Hvat gętir þess staþar, þa er Svrtalogi breɴir himin ok iorð?
SnE 268hinn iii. himinn se eɴ vpp fra þeim (himni), ok heitir sa Viðblaiɴ; ok a þeim himni hyɢivm ver þeɴa stað vera, en Liosalfar einir hyɢivm ver at nv byɢvi þa staþi
SnE 2612hinn iii. himinn se eɴ vpp fra þeim (himni), ok heitir sa Viðblaiɴ; ok a þeim himni hyɢivm ver þeɴa stað vera, en Liosalfar einir hyɢivm ver at nv byɢvi þa staþi
SnE 2613A norþanverþvm himins enda sitr iotvɴ sa, er Hræsvelgr heitir
SnE 2618faþir Vetrar ... er Vasaþar son, ok varo þeir attvngar grimmir ok svalbriostaþir, ok hefir Vetr þeiʀa skaplyndi
SnE 278veit hon ꜹrlavg maɴa, þott hon segi eigi spár, sva sem her er sakt, at Oþinn mælti sialfr við þaɴ ás, er Loki heitir
SnE 2717en þo er þer þat skiotaz at segia, at flest heiti hafa verit gefin af þeim *atbvrð, at sva margar sem erv greinir tvngnaɴa i veroldvɴi, þa þickiaz allar þioðir þvrfa at breyta nafni hans til siɴar tvngv
SnE 2814er þat fært i frasagnir, ok mvntv eigi mega froþr maðr heita, ef þv skalt eigi kvɴa segia fra þeim stórtiþindvm
SnE 2819i þeim sal erv v. hvndrat golfa ok fiorir tigir
SnE 2824Hann á ok iii. kostgripi; eiɴ þeiʀa er hamaʀiɴ Miollnir
SnE 297hann er vitraztr asaɴa ok *fegrst talaðr⸣, ok liknsamaztr, en sv [n]atvra fylgir honvm, at engi ma halldaz domr hans
SnE 2923Hann byr þar sem heitir Breiðablik; þat er a himni; i þeim stað ma ecki vera ohreint, sva sem her segir
SnE 2925Nio‹r›ðr a þa konv, er Skaþi heitir, dottir Þiaza iotvns
SnE 3012Skaþi vill hafa bvstað þaɴ, er att hafþi faþir hennar
SnE 3013en Freyia er agætvz af asynivm; hon a þann bǽ a himni, er *Folkvangr heitir⸣
SnE 3112hon (ɔ: Freyja) er naqvæmvz monnvm til a at heita, ok af hennar nafni er þat ‹tignar› nafn, er rikiskonvr erv kallað‹a›r frovor
SnE 3120hann hefir lvðr þaɴ er Giallarhorn heitir, ok heyrir blastr hans i alla heima
SnE 334Forseti heitir sonr Balldrs ok Nꜹɴv Nepsdottvr; hann á þaɴ sal a himni, er Glitnir heitir
SnE 3325hann hafþi þa speki vm framm aðra menn, er slægþ heitir, ok vælar til allra lvta
SnE 3411kastaþi hann orminvm i en divpa sæ, er liɢr vm ꜹll lꜹnd, ok ox sa ormr sva, at hann liɢr i miðiv hafinv of ꜹll lond ok bitr i sporð ser
SnE 3424En er gvðin sa, hversv mikit hann ox hvern dag, ok allar spár savgþv, at hann mvndi vera lagþr til skaþa þeim, þa fengv æsir þat rað, at þeir gerþv fiotvr allsterkan
SnE 3513‹En› it fyrsta siɴ, er vlfrinn spyrndi við, brotnaþi sa fiotvrr
SnE 3517gerþv æsirnir aɴan fiotvr halfv sterkara, er þeir kollvðv Droma, ok baþv eɴ vlfiɴ reyna þaɴ fiotvr
SnE 3519Þa sendi Allfꜹðr þaɴ, er Skirnir er nefndr, sendimaðr Freys, ofan i Svartalfaheim til dverga nokvʀa ok let gera fiotvr þaɴ, er Gleipnir heitir
SnE 366Þa forv æsirnir vt i vatn þat, er Amsvartnir heitir, i holm þaɴ, er Lyngvi er kallaðr, ok kavllvþv með ser vlfinn
SnE 3621Þa forv æsirnir vt i vatn þat, er Amsvartnir heitir, i holm þaɴ, er Lyngvi er kallaðr, ok kavllvþv með ser vlfinn
SnE 3621en ef þat er gort með list ok væl, þott þat syniz litit, þa kemr þat band eigi a mina fætr
SnE 3628þa tokv þeir mikiɴ stein ok skvtv eɴ lengra i iorþina, sa heitir Þviti, ok hofþv þaɴ stein firir festar hæliɴ
SnE 3718Hann greniar illiliga ok slefa reɴ or mvɴi hans; þat er a sv, er Von heitir
SnE 3722Har segir: Frigg er æzt; hon a þaɴ bæ, er Fensalir heita, ok er hann allvegligr
SnE 387‹Vi.› (ásynja) Freyia er tignvz með Friɢ; hon giptiz þeim manni, er Oðr heitir; dottir þeira er Hnos
SnE 3814Ix. (ásynja) Vár, hon lvþir a eiþa maɴa ok einka mal, er veita sin amilli konvr ok karlar; þvi heita þav mal varar
SnE 393ok hon er sett til varnar a þingvm firir þav mal, er hon vill ‹o›sanna
SnE 397þvi er þat orðtak, at syn se firir sett, þa er *maðr neitar
SnE 398Xii. (ásynja) Hlín, hon er sett til gæzlv yfir þeim monnvm, er Friɢ vill forþa við haska nokqvorvm; þaþan af er þat orðtak, at sa, er forþaz, hlæinir
SnE 399Xii. (ásynja) Hlín, hon er sett til gæzlv yfir þeim monnvm, er Friɢ vill forþa við haska nokqvorvm; þaþan af er þat orðtak, at sa, er forþaz, hlæinir
SnE 3910Xiiii. (ásynja) Gná, hana sendir Friɢ i ymsa heima at eyrindvm sinvm; hon a þaɴ hest, er reɴ lopt ok lavg *ok heitir Hofvarpnir
SnE 3914er hann leit i norðrætt, þa sa hann a einvm bæ mikit hvs ok fagrt, ok til þes hvss geck kona
SnE 4019ok sva hefndi honvm þat * mikillæti, er haɴ hafþi setz i þat ‹et› helga sæte, at hann geck ibrꜹt fvllr af harmi
SnE 4022þat veit trva min, at þeirar giafar mvndi hann þa iðraz
SnE 4126En aldri er sva mikill maɴfiolði i Valhꜹll, at eigi ma þeim endaz flesk galltar þes, er *Sæhrimnir heitir
SnE 428Har segir: Þa vist, er a hans borðe stendr, gefr hann ii. vlfvm, er hann a, er sva heita, Geri ok Freki
SnE 4218Geít sv, er Heiðrvn heitir, stendr vppi a Valhꜹll ok bitr baʀ af limvm tres þes, er mioc er nafnfrægt, er Leraðr heitir
SnE 4314Geít sv, er Heiðrvn heitir, stendr vppi a Valhꜹll ok bitr baʀ af limvm tres þes, er mioc er nafnfrægt, er Leraðr heitir
SnE 4315Geít sv, er Heiðrvn heitir, stendr vppi a Valhꜹll ... en or spenvm hennar reɴr mioðr sa, er hon fyllir skapker hvern dag
SnE 4317Þa mælti Har: Eɴ er meira mark at of hiortin Ei‹c›þyrni, er stendr a Valhavll ok bitr af limvm þes tres
SnE 4321⸢*þær ár [AM 242 fol “W”, etc.; non emend. ár þær] er sva heita: Sið, Við, Sekin, Ekiɴ, Svavl, Gvɴþro, Fiorm, Fimbvlþvl, Gipvl, Gavpvl, Gavmvl, Geirvimvl
SnE 4323n.Þa mælti Gangleri: Hverr a þaɴ hest Sleipni, eða hvat er fra honvm at segia?
SnE 459Þa gengv æsirnir a tal ok reþv raþvm sinvm, ok var þat kꜹp gert við smiþinn, at hann skyldi eignaz þat, er hann mælti til
SnE 4518en þat þotti asvnvm mikit vndr, hversv stór biorg sa hestr dro, ok halfv meira þrekvirki g[er]þi hestriɴ en smiþriɴ
SnE 462ok dvelzt smiþin þa nott, ok eptir vm daginn varþ ecki sva smiþat, sem fyʀ hafþi orþit
SnE 4623En Loki hafþi þa ferþ haft til *Svaþilfara, at nokqvorv siþaʀ bar hann fyl
SnE 478nokqvorv siþaʀ bar hann fyl; þat var gratt ok hafþi viii. fætr, ok er sa hestr beztr með goþvm ok monnvm
SnE 4710Þa mælti Gangleri: Sva litz mer, sem þes lvtar mvn‹a› ec yðr spvrt hafa, er engi er til fæʀ at segia
SnE 4817Þa mælti Iaf‹n›har: Heyrt hofvm ver sagt fra þeim atbvrþvm, er os þickia otrvligir, at saɴir mvni vera
SnE 4818Okvþoʀ for með hafra sina ok reið ok með honvm sa ás, er Loki *heitir
SnE 493voro þeir (ɔ: hafrarnir) flegnir ok bornir til ketils; en er soþit var, þa settiz Þor til nattverþar ok þeir lagsmenn
SnE 497geck af honvm moðriɴ ok sefaðiz hann ok toc af þeim i sætt born þeira, Þialfa ok Roskv, ok gerþvz þav þa skyldir þionvstvmenn hans
SnE 504*ok i þvi ‹bili› vaknar sa maðr ok stoð skiott vpp, en þa er sagt, at Þór varþ bilt einv siɴi at sla hann með hamrinvm
SnE 513Þoʀ *snyr fram a leið ok þeir felagar ok *gengr fram‹an› til miðs dags
SnE 5313Þa segir sa, er siþarst geck, er Loki heitir: kaɴ ec þa iþrott er ec em albviɴ at reyna
SnE 548en þo er þat satt, at ecki hafa her komit þeir menn, er mer þickir fothvatari en sva
SnE 558Þa spyʀ Vtgarþaloki Þor, hvat þeira iþrotta mvn vera, er hann mvni vilia birta firir þeim, sva miklar savgvr sem menn hafa gort vm storvirki hans
SnE 5516Vtgarþaloki ... kallar skvtilsvein sinn, biðr, at hann taki vitis horn þat, er hir‹ð›menn erv vanir at drecka af
SnE 5521kavttriɴ er heldr mikill, en Þoʀ er lagr ok litill hia stormenni þvi, sem her er með oss
SnE 5721eigi se ec þaɴ maɴ her iɴi, er eigi mvn litilræþi iþyckia at fazc við þic
SnE 584kalli mer hingat kerlingvna fostro mina, Elli, ok faiz Þoʀ við hana ... fellt hefir hon þa menn, er mer hafa litiz eigi vsterkligri en Þorr er
SnE 587Ecki er langt vm at gera, sva for fang þat, at þvi harþara er Þoʀ knvþiz at fanginv, þvi fastara stoð hon
SnE 5810þa tok kerling at leita til bragþa ok varþ Þoʀ þa lavs a fotvm, ok voro þær sviptingar allharþar ok eigi lengi, aðr en Þor fell a kne ꜹðrvm fǽti
SnE 5812visaþi Vtgarþaloki Thor ok þeim felogvm til sætis, ok dveliaz þar nattlangt i goþvm fagnaþe
SnE 5816En at morne þegar dagaþe, stendr Þóʀ vpp ok þeir felagar
SnE 5818En er þv drakt af horninv ok þotti þer seint liþa, en þat veit trva min, at þa varð þat vndr, er ec mvnda eigi trva, at vera mætti
SnE 602en sa kꜹttr var eigi sem þer syndiz; þat var Miðgarþzormr
SnE 608sagþi þa Hymir (!), at þeir voro komnir a þær vaztir, er hann var vanr at sitia ok draga flata fiska, en Þoʀ qvezt vilia roa myklv lengra
SnE 627Har svarar: Vera mvn at segia fra þeim tiþindvm, er meira þotti vert asvnvm
SnE 6314Þa spyʀ Friɢ, ef sv kona visi, hvat æsir hofþvz at a þinginv
SnE 645En sa er nef‹n›dr Hermoðr eɴ hvati, *sonr Oþins, e‹r› til þeirar farar varþ
SnE 6510var tekiɴ Sleipnir, hestr Oþins ... ok steíg Hermoðr a þaɴ hest ok hleypti brꜹ́t
SnE 6512Þa var sent i Iotvnheima eptir gygi þeiʀi, er Hyʀockin het
SnE 6516en Freyr ok i keʀv með gelti þeim, er Gvllinbvrsti heitir eþa Sliðrvgtaɴi
SnE 667en Heimdallr reið hesti þeim, er Gvlltoppr heitir
SnE 668Oþinn lagþi a balit gvllring þaɴ, er Drꜹpnir heitir
SnE 6610Oþinn lagþi a balit gvllring þaɴ, er Drꜹpnir heitir; honvm f‹y›lgþi * sv nattvra, at hina nívndv hveria nott drvpv af honvm viii. gullringar iafnhꜹfgir
SnE 6611Moðgvðr er nefnd mær sv, er gætir brvariɴar
SnE 6616Þoʀ greip eptir honvm ok tok vm hann, ok rendi hann i hendi honvm, sva at staðar *nam hǫndin við sporþinn, ok er firir þa savk laxiɴ aptrmior
SnE 6916ok vrþv þꜹ bavnd at iarni
SnE 6922Har segir: Mikil tiþindi erv þaþan at segia ok mǫrg, þav en fyrstv, at vetr sa kemr, er kallaðr er fimbvlvetr
SnE 708þeir vetr fara iii. saman ok ecki svmar milli, en aðr ganga sva aðrir iii. vetr, at þa er vm alla verold orrostor miklar
SnE 7010þa verþr ok þat, at Naglfar losnar, skip þat, er sva heitir
SnE 714ok er þat firir þvi varnanar vert, ef maðr deyr með oskornvm nǫglvm, at sa maðr eykr mikit efni til skipsins Naglfars
SnE 716stigr (hann) þaðan brꜹt ix. fet; þa fellr hann d‹a›vðr til iarþar firir eitri þvi, er ormrinn blæss a hann
SnE 7218a þeim fæti hefir hann þaɴ sko, er allan aldr hefir verit til samnat
SnE 7220a þeim fæti hefir hann þaɴ sko, er allan aldr hefir verit til samnat
SnE 7221hefir hann þaɴ sko, er allan aldr hefir verit til samnat; þat erv biorar þeir, er menn sniþa or skom sinvm firir tám eða hǽl‹i›
SnE 7222þvi skal þeim biorvm brꜹt kasta sa maðr, er at þvi vill hyɢia, at koma asvnvm at liþi
SnE 7224þvi skal þeim biorvm brꜹt kasta sa maðr, er at þvi vill hyɢia, at koma asvnvm at liþi
SnE 7224bazt er þa at vera a *Gimle a himne, ok *allgott er til goðs dryckiar þeim, er þat þyckir gaman, i þeim sal, er Brimir heitir
SnE 7422eptir salnvm reɴa eitrár, ok vaþa þær ár eiðrofar ok morðvargar, sva sem her segir
SnE 752þa fiɴa þeir i grasinv gvlltꜹflvr þęr, er æsirnir hofþv att
SnE 7521Gengr hann þa leið sina brꜹ́t ok kemr heim i riki sitt ok segir þꜹ tiþindi, er hann hefir sét ok heyrt
SnE 7621(ǽsir) gefa nǫfn þesi hin sꜹmv, er aðr erv nefnd, monnvm ok stꜹþvm þeim, er þar voro, til þes at þa er langar stvndir liþi, at menn skyldo ecki ifaz i, at allir væri einir þeir æsir, er nv var fra sagt, ok þesir, er þa voro þav somv nꜹfn gefin
SnE 771(ǽsir) gefa nǫfn þesi hin sꜹmv, er aðr erv nefnd, monnvm ok stꜹþvm þeim, er þar voro, til þes at þa er langar stvndir liþi, at menn skyldo ecki ifaz i, at allir væri einir þeir æsir, er nv var fra sagt, ok þesir, er þa voro þav somv nꜹfn gefin
SnE 773Þar var þa Þoʀ kallaðr ok er sa Asaþoʀ hiɴ gamli, sa er Okvþoʀ, ok honvm erv kend þꜹ storvirki, er *Ector gerþi i Troio
SnE 776borgædo þæir Væmundi fuld ok friast vttan[gar]s ok innan[gars] þæimæ mannum j huia værandom
DN VIII (1330) 1137⸢þat [var. þann GKS 3271 4° “i²”] capitulum
var. Jb 28313: GKS 3271 4° “i²”Sua ok ef kona a þess luta mals þa ma hon æighi giptaz
BorgKrNᴵᴵ 3017þæn luta landz sem han fær mer skal ek trulegha halda æftir þui skilorði sem han fær mer
Hirð 39713siðan skal ranzsaka ⸢þat [var. þæt AM 322 fol 3ra34] mal
Hirð 40124ok gerði guði þackir, er þær hans bænir voru heyrðar
AugA 13910Sua oc ef kona a ⸢þessa [var. þes AM 60 4° 5va20] lvta mals
var. GulKrNA 32013 → GulKrN AM 60 4° 5va20en sv kirkia brann vpp
JBpA(2003) 1630þen prester sem þer synger a Aase skall arlegha syngia salatidir
DN I (1349) 25229su giof var gior með raði konungs
EgM(2001) 1318hann selldi honum i hendr skeɢ exi eina er Þorðr hafði haft i hendi. þꜹ vápn voro þa tið
EgM(2001) 5626varð sa fundr þeira at Egill felldi .íȷ́. menn
EgM(2001) 14028Finnbogi gaf henni gullhring þann er stoð .VI. aura
Finnb 4523þeir félagar Halls styrma yfir honum
Laxd 366vil ek, at þær Íslendinga-konur sjái þat, at sú kona er eigi þræla ættar, er þú hefir tal átt við
Laxd 16116skiptu þeir synir hans arfi eptir hann
Laxd 19724Sá atburðr varð at Hlíðarenda, at smalamaðr ok griðkona ráku fé hjá haugi Gunnars
NjM 19213en af hornvm ‹hans› (ɔ: hjartarins) verþr sva mikill dropi, at niðr kemr i Hvergelmi, *ok þaðan af falla ⸢*þær ár [AM 242 fol “W”, etc.; non emend. ár þær] er sva heita
emend. SnE 4323: AM 242 fol “W”En þat er vphaf ⸢*þeirar [AM 242 fol “W”; non emend. þesar] savgv, at Baldr enn goþa dreymði dravma stora ok hættliga vm lif sitt
emend. SnE 6315: AM 242 fol “W”Mvspellz megir sæk‹i›a fram a ⸢*þann [AM 242 fol “W”; non emend. þing-] voll, er Vígriðr heitir
emend. SnE 7119: AM 242 fol “W”þola ⸢*þær [AM 227 fol “B”; non emend. þar] motgordir
emend. Stj¹ 10326: AM 227 fol “B”at menn skulu eighi þa menn taka í byghðir til sín. er ...
Landsl1154 8123í þi ⸢*hofí [non emend. heifi] var fagrliga buít vm leiði Alexandri
Rómv226(2010) 3778lik konungsínꜱ kendiz af þui. at hann var i þeiri bryníu sem go᷎r var af brendu gullí
Rómv226(2010) 3829með þa menn, er mer vilia fylgia, enn þeir hverfi aptr, er þat þickir drengiligar
StuᴵK 394var þeim vel fagnat, af þvi at margir vissv dæili a þeim feðgvm, ‹því at þeir váru skilgóðir menn ok margra gǫfugra manna vinir›
StuᴵK 3920oc tok af honum hansavl með þeim hætti
StuᴵK 7922þat villdv ver, at þv gæfir oss griþ, þviat þv att þan lvt iafnan i með oss, er þa er betr enn adr
StuᴵK 9210Bavðvarr Þorðar son ... qvað Sturlu hafa sent sik, oc qvað hann þess vænta, at Ion mundi eigi mot-snvinn malinv, þott þav ord færi vm
StuᴵK 11615Þat var drottins-dag, ok leiddi þat vedr þa norðr fyrir Nup til Melracka-slettv
StuᴵK 13520Het hvar-tveggi Nicholass þeira, er ‹etja› skyllðv ‹hestunum›
StuᴵK 1836Bersi prestr inn avðgi andatiz a þvi ari sem Branðr biskup
StuᴵK 27111hann var heima-maðr a þeim bę, er a Kvlv heitir
StuᴵK 30415Ekki varþ greitt vm mal þeira aa þi þingi
StuᴵK 3077Til ⸢þess [var. þessa HrafnAˣ 22814] fvndar kom Rafn, en Þorvaldr eigi
StuᴵK 31020Snorri ok Þorvaldr bvnndv vinattu sina með þi moti
StuᴵK 3717ek aá þann son, er Kolbeinn heitir ok er heitinn eptir Kolbeini Sighvats syni
StuᴵᴵK 314Suu kona sem þu gaft mer til náuistu. fekk mer epli þat er ek ꜳ̋t
~
PS 53714 JJ SÁM 1 40rb3Ro᷎gnvalldr bað vítleysing þann þegia
RRÓT 3184þeir menn sem forellrar þeirra hafa latit upp gera kapellur. ok sialfir bændr hafa nockurn kost til lagt
DI II (*1309›AM 350) 36530J þaɴ tima
GBpB(2018) 1734er hann kom i þann skog, er hann hafdi hana hitta
MEg² 50734fyrr enn þat akrsins blomstr upp rann yfir iordina edr uard. er sua skilianda. adr enn o᷎ndin misgorði
Stj¹ 306tak gras þet er agrimonia heitir og stappa vidr surt vin
Med673 411Oddr er nú í svá illum hug við þá Íra, at hann ætlar alt ilt á þeim ‹Írum› at vinna þat er hann má
ǪrvM 728Ef sá maðr andaz er hann á bǫrn í úmegð, þá ...
Jb 907ef ⸢þeir [var. ÷ GKS 3270 4°] Norðmenn berjaz sín í millum
Jb 24714⸢at þat lofiz af byskupi ok uitraztum klerkum þeirra [var. þess AM 351 fol “C”, etc.] byskups dꝍmis
var. Sættarg 47120: AM 351 fol “C”medr þeim hætti
~
HMSᴵᴵ 8831 Nik Holm perg 16 4° 22r4at vær þuo᷎im þann saur af oss med idranar tarum
~
HMSᴵᴵ 15836 Nik Holm perg 16 4° 60v7Se þet ollum monnum kunnykt at maðr þen .ɴ. etlar at leita ser logligs hiunscaps bandz viðr þa mo᷎y eða konu eptir guðz loghum oc heilagrar kirkiu
StatPáll³ 76021ok bidr hann alldri gera [optarr] at beria fe hans med þeim uid[i], er i þeim huammi er uaxin
StuᴵR 610En er hann sa bref þetta [virðiz honum] þat bref fiorad vid sik, ok bar þetta firir vini sinna ok [trúnaðar-] menn
StuᴵR 45211þat kom honum j hug at ꜳ su munde falla ór Paradiso ok heita Phison
EVíðA 641sottu Skotar at þeim gletting þann
HákFlat 22527o᷎ngua lækning quad hon ser at healpum verda nu j þeim harmi
ÓH1005 84226eru þeir katir vid gestina af kyrt þeirri
Vǫlsa 33325ek hefuer loket ... Jord mina ... fyrer atta hundrat ok þar med tuau kugildi J þen sakar øyrer sem Ek vard honom skylldughar
IslDipl (1393) 11231í ⸢*þeirre [non emend. þerre] orrostu
Vǫls 3813n.dul ⸢*þeirri [non emend. þeʀi], er þu ętlar þik aullum fremra
Vǫls 905n.var þat andlat hennar sottarlaust ok i fridi
FidA 3764Enn gio᷎rdi hann þa bok er Dialogus heitir; i þeirri bok er sagt fra lifi ok fra iarteinum margra heilagra manna af Italialandi; þa bok giordi Gregorius at bæn Petrs diakna sins
Greg 39027ok var eigi sa madr þar, er vatni helldi
Silv 2735Gengr hann í þeirri reiði upp í turninn, ok sveinninn með hánum
FlórM 676er þat íllt, at þú villt elska tröll þat
Ket 12325Þar sau þeir dreka þann, at slikann hofdu þeir eigi fyrr sied fyrir uaxtar saker
Yngv 2119Sá maðr er nefndr Kolli, er þar var á skipi með þeim
Kjaln 313uisnar þa likneskian su ok þornar, þar til at ein halmuisk uerdr eptir i snorunni
MarE 56435er eigi betr giort, at þu farir fyrr til kirkiu ok heyrir guds ord ok takir corpus domini, helldr enn þu farir at sia a hlute, sem heima ero i þinu hvse, eda huat attu þess i husinu?
MarE 73427þat er rétt sem þér þykkir, at þetta er maðr ⸢*ok sá maðr [AM 471 4° “B”, etc.; non emend. sá] er vill, at þú þegir
emend. ǪrvM 1221: AM 471 4° “B”Kiallekingar kuodu alla menn þa ohelga er fallid hofdu af Þorsteini fyrir þad er þeir foru fyrri med þann hug at vinna ꜳ monnum
Eb309(2003) 2721þann time kom er hun atti barnid at fæda
ÆvMið²⁵ 579sem þann time kemur er uær kollum langafo᷎stu
ÆvMið²¹ 456at dæma og a líȷ́ta og tractera þau kirkiunnar malefne og erende sem þa̋r kunna fram at koma
DI IX (1524) 20620þeir peningar uoru alldre golldner a medan oddur heitin lifde
DI IX (1525) 26523Sa elldr (ɔ: píslareldr) brenner og lẏser eigi. og þeim mvn heitare en vor elldr
Eluc238XVIII(1989) 1232þeir heidingiar sokttv fast ꜳ þꜳ en hiner vordvzth og varade þetta j marga daga
ServReyk 2012hafdi hann þann klædnad, Strut-Haralldur atti beztann
Jvs510 3725kom skip þat í Þrándheim, er þeir váru á bræðr
Brandkrˣ 1883rædur same lækur upp j gard ok sa enn same vallargardur ut j læk þann fellur j mille fioss ok bæiar
DI VI (*1477›apogrˣ) 11115Hier j mot skilia fyrrgreind hion ... sier æfinligann kost af klaustrino og sæmeligtt bordhalld ... ma̋ldrickiu þa betre menn hafa
DI VII (*1493›Lskjs 94 IIIˣ) 15722hefuir med leindi hendi tekit tau nett firir prestenom .j. Ose
DN VIII (*1329›apogrˣ) 11218er rannsőkn ⸢þesse [var. su AM 446 4°ˣ 11r11] ad logum upptekenn
var. Eb447(2003)ˣ 4832 → Eb AM 446 4°ˣ 11r11Biǫrn mællti þad være vel þottu ætter Annad ad vinna enn Lioda vm þær balldurz haga meyar
FriðAˣ 1113sva at ængi þyrfti biðia er þen veg for suðr oc sunnan
FskAˣ 18821bað með sáru brjósti þann dýrling, Óláf konung, duga sér
Hkrᴵᴵᴵˣ 38426Jon het madur hann var Þorsteinsson hann var huskarl a þeim bæ er ꜳ Kvlu heiter
HrafnAˣ 2202Hann var sá gæfumaðr at hann byggði þann bœ fyrst er í Skalaholti heitir
Hungrvˣ 752þꜹ hafa upphǫf verit at gialldi því es nú er kallat laɴdaurar
Íslbˣ 928þꜹ hafa upphǫf verit at gialldi því es nú er kallat laɴdaurar
Íslbˣ 928at hverr maþr scylldi giallda conungi halfa mǫrk. sá er fǿre á miþli Norvegs oc Íslaɴz. nema conor. eþa þeir menɴ es hann nę́mi frá
Íslbˣ 931en hann gaf fé þat síþan til hofa
Íslbˣ 152En áþr vas þing á Kialarnesi þat es Þorsteiɴ ... hafþi þar oc hǫfþingiar þeir es at því hurfu
Íslbˣ 1718Viþ hann es keɴd geá sú es þar es kǫlloþ síþan Cols geá
Íslbˣ 1723Land þat (í Bláskógum) varþ síþan allz heriar fé
Íslbˣ 1724þaɴ draum réþ Ósýfr Helgasonr
Íslbˣ 202En síþan es menɴ qvómo til þings þá leitaþi hann þess ráþs at lǫgbergi
Íslbˣ 206En þeir váro sótter á þingi því es var í Borgarfirþi
Íslbˣ 2213í þeim staþ es síþan es kallat Þingnes
Íslbˣ 2213Þat váro þá lǫg at vígsacar skylldi sǿkia á því þingi es nę́st vas véttvangi
Íslbˣ 2214oc (hann) talþi hvat honom varþ fyrir áþr hann mę́tti því máli til laga coma
Íslbˣ 2221‹L›and þat es kallat es Grǿnland faɴzc oc bygþisc af Íslande
Íslbˣ 2628Þeir fundo þar maɴa vister ... oc kęipla brot oc steinsmíþi þat es af því má scilia at þar hafþi þess conar þióþ farit es Vínland hefir bygt
Íslbˣ 2633hann sendi hingat til laɴz prest þann er hét Þangbrandr
Íslbˣ 2817et nę́sta sumar epter fóro þeir austan oc prestr sá es Þormóþr hét
Íslbˣ 2831í staþ þann í hiá Olfossvatni es kallaþr es Vellankatla
Íslbˣ 2839þat muɴdi at því ósætti verþa es vísa vǫ́n vas at þę́r barsmíþer gørþisc á miþli manna es *landet eyddisc af
Íslbˣ 2918En þat ráþ gørþisc svá at af stundu sendusc þęir gersemar á miþli
Íslbˣ 2921enda hellt friþr sá meþan þeir lifþu
Íslbˣ 2922nú þykker mér þat ráþ qvaþ hann
Íslbˣ 2923lǫg ... þau sem hann réþi upp at segia
Íslbˣ 2928En síþar fǫ́m vetrom var sú heiþni af numen sem ǫnnor
Íslbˣ 2932sá maþr es þat vas almę́lt at milldastr vę́ri oc ágę́str at góþo á landi hér ólę́rþra maɴa
Íslbˣ 3423Guɴarr ... hafþi tekit lǫgsǫgo þá es Geller lét af. oc hafþi iii. sumor
Íslbˣ 3427Þat sumar er hann tóc lǫgsǫgo
Íslbˣ 3428Á þeim dǫgom com Sę́mundr Sigfússonr suɴan af Fraclandi hingat til landz
Íslbˣ 3430oc tóc (lǫgsǫgu) þat sumar es Gizorr byscop hafþi einn vetr verit hér á landi
Íslbˣ 3626Þat ero miclar iartecner hvat hlýþner laɴzmenɴ váro þeim maɴi es hann com því framm
Íslbˣ 3637En þá es honom þótti sá staþr hava vel at avþǿvom þróazk
Íslbˣ 3643vas nýmę́li þat gørt. at lǫg ór scylldi scriva á bóc
Íslbˣ 3710oc fór hann útan þat sumar
Íslbˣ 3722Óleifr fęilan es fyrstr bygþi þeira á Íslandi
Íslbˣ 4110Werdr nu sꜳ morgum kunnr hlutr, sem adr hafdi leingi leyndr verit
MarD634ˣ 85127A þeiri nott aðr Jesus var ho᷎ndlaðr ok til pislar leiddr, þa mællti hann við postola sina
Pétr²Aˣ 16119Á því sama hausti keypti Þorgils Oddason Múla land at Grími Snorrasyni ok móður hans; ok með því fé kaupa þau Tungu land í Svínadal ok búa þó í sama stað þau missiri
StuᴵR440ˣ 2227Þá vænti ek, sagði hann, at ⸢*engir menn sé þeir hér [non emend. þeir menn sé ekki þar] komnir, at miklar sakir eigi við mik, en þó viljum vér prests fund hafa
StuᴵR8ˣ 45530n.þar riðr einn maðr sa hevir skiold mikinn sa skioldr sœmði mer vel oc hann verð ec at hava
Þiðrᴵˣ 14614Firer vtann borgar hlid stenndur Hilldibrandur og bidur koma heilann þann mann og spyr hver hann er
Þiðrᴵᴵˣ 34418
‖ (adjectiv.; + adj./pron./num.) :
sá ungi maðr
ÓH619 1167vacnaðe boande hennar við þann myccla anzypti. er hon la ok snorglaðe. brꜵuzc a bac aptr ok vissi æcci til sin
ÓH619 12318hꜵfðu með sér vax-lios at dyrca þa hælgu hotið
ÓH619 1242þa var hotiðar-dagr þess hælga konungs
ÓH619 1244vitiaðe hennar aldrigi siðan su ílla at-cvꜵ́ma ok u-hamingia
ÓH619 1248var eigi sá annarr konungr, er ǫllom mǫnnom stœþi agi iammikill af fyr vizko sakir ok atgervi
Ágr 405Støpull ramgor stoþ i einom *castala, en i þeim støple ovanverþom sat scurþgoð ... En Martinus bauð presti, þeim er i þvi þorpi var, at briota støpulinn
Martin¹ 57126Guþs helgir, er þeir heyrþo þetta, þa melto þeir sva viþ ðær illar væter
Niðrst¹ 519er þæir sa þann hælga konong i liði með ser oc fulltingi
ÓHLeg 9424sa ⸢milldr [var. mildi ÓH619 11510] konongr
ÓHLeg 9511Hon sagðe þa illu sutt vitia sin a hværium manaðe
ÓHLeg 10225Þęr þreɴar tylftir manna skylldo þar dǫma um mál maɴa
Eg162θ(2001) 947Toc ec fyr þa sꜷk upp fe þat allt er Biorn hafði eptir átt. at ec uisa at sú ein var dottir Biarnar ꜷɴor. er ecki átti arf at taka
Eg162θ(2001) 967Oc ꜷllo þui mali var þa lukt er aðr hafði milli staðit sęttar manna
Eg162θ(2001) 987En fal[l]a u heilagr fyrir Þorsteini oc ꜷllom þeim ᴍonnoᴍ er honom uilia [l]iþ ueita þegar eptir fardaga ef þu uill eigi a bravt [f]ara
Eg162θ(2001) 1692ero ecki her þeir færi lutir heldr en *hinvg ero ritaðir er vndarlegir muno þickia
KgsFrgα 13231oc sva þoat hann vegi eiɴ þaɴ scogar mann er in meire giolld ero á
GrgStað 4004J ollum þæim konongdome var engi maðr honum iamfriðr
Streng 1212En sal þat fysta scal framkoma innan þess sama manaðar
GulKrᴵ 1927En sal þat fysta scal framkoma innan þess sama manaðar
GulKrᴵ 1927er allr fiolði var rannzakaðr þa funnuz æigi flæiri þeir mænn en tvæir er mænn þorðo ser til domiara at kiosa ivir þæssom stormælum
Kgs 718Guð bauð Petri postola sinum at ranzaka þann fyrsta fisk er hann upp drœgi
Kgs 7414Þer scoloð bera Svia konungi þau min orð at ...
ÓH 1283Nu scolot ér honom segia þau min orð at ec man veria oddi oc eɢio Noreg
ÓH 34112com at þeim degi er sa milldi konungr lét lif sitt á oc allir Norðmenn helldu
ÓH 6367lankleðe gera þann margan her rikmanligan er fatekr var
Alex 839E[n] þat sama haust fęk biorn ser liþs oc for með scutu al scipaða norðr i fiorðu
Eg162ζ(2005) 17110ek veit fru at Sigvrðr sveinn atte mikit gull. þat fyrst er hann toc vndan þeim mikla dreka er hann hafðe drepit. nest þat er hann fecc i hernaðe. oc þar með þat er hans faðer hafðe att Sigmundr konungr
Þiðrᴵᴵ 2802ef eigi kemr þu þann næsta lꜹgar dag til hvers þeira er .v. vikur erv til uetrar
Heið 6518ef eigi kemr þu þann næsta lꜹgar dag til hvers þeira er .v. vikur erv til uetrar
Heið 6518Þuriðr gengr þa innar. ok leggr sitt stycki firir hvern þeira bro᷎ðra. ok var þa yxins bogrinn ok brytiaðr i .iij.
Heið 7322Hon lætr fylgia slatrinv sinn stein firir hvern þeira. þeir spurðo hvat þat skylldi merkia
Heið 742En þer mvnvt koma suðr þriðia dag þann til selia er allir menn erv farnir yr selivm eptir endilꜹngvm Kiarra-dal. ok þar eigv allir Siðo-menn selfarar
Heið 797to᷎k hann af þeim helga brvnne i þa liking sem Ioan bapisti gerðe viþ drottin
ÓTOddS 110eptir þat satv þeir .iiii. ho᷎fþingiar a ein hiali sva at enger visso hialit nema þeir sialfir
ÓTOddS 319Nv hafa þav Gvnhilldr ok ss. (ɔ: synir) henar fvll gørt sitt rað þat er þau settv
ÓTOddS 69oc a þvi sama kvellde hittoz fe hirðar þeira Biarnar oc Þorsteins. ok melti fe hirþir Þorsteins
ÓTOddS 832hann slo undir sciolldiɴ þann ensca maɴ oc com a firir neðan nefit oc i sundr kialcana
Sv 13935sa skilgetinn arfi þeirra er lengr lifði eftir þa baða skylldi hann eiga allan Noreg ok allan arf annan
HákFris 39322ęngi rað væit ek hann þav meðr hǫndvm hafa er hann segi mer æigi
StjC 47111Konungr a eigi frammar vttboða at krefia i friði en halfs almenings nema su einhuer þorf falle til með honum
Landsl 3310hann suarar. huat synyz þer ráð hann mælti. bioða þeim ollum heim til uistar. þat væri þinsligt
Heiðy 10325ok skiliaz þeir goðir vinir Barði ok Snorʀi. ok ferʀ hann nu norðr i Vatz-ðal
Heiðy 1075her scalltv biþa litla þa stund af þviat adam faþir allz mankyns mon hingat coma
Niðrst² 831ok sva hefndi honvm þat * mikillæti, er haɴ hafþi setz i þat ‹et› helga sæte, at hann geck ibrꜹt fvllr af harmi
SnE 4022Þa mælti Gangleri: Hvart hefir Oþinn þat sama borðhald sem Einheriar?
SnE 4217þa tokv æsir þarma hans ok bvndv Loka með yfir þa iii. [eɢ]steina
SnE 6921at menn skyldo ecki ifaz i, at allir væri einir þeir æsir, er nv var fra sagt, ok þesir, er þa voro þav somv nꜹfn gefin
SnE 774Geymið þar með ok varðveitið þat mitt boðorð
Ant 1192hann let alldregi af heilagri bæn ꜳ þeim aullum tima
AugA 14633vera kann, at sꜳ kranki maðr hafi nv fengit goða hvilld
ClarA 2253Moyses stóð á þeim sama palli, þá er hann þá lög af guði
MarS 106at hann láti inn sem skjótaz þann góða mann
Æv²⁴ 9815Engua bót ma ek þer uínna. Enn var sa dyrdligr madr med oss. ef þu hefdir hann fundít værir þu nu heill
Gyð(1995) 1901Oc sva segir Guðmundr Ara son, at hann hæfði enngis mannz þess mist, er honom þætti iafn-mickit at missa, oc þat fell honom sva nær, at naliga matti calla, at hann skiptiz i allan mann annan
StuᴵK 14720huat er lẏsaz ma fẏrir ⸢þa litlu [var. þa litla AM 239 fol 4v(8)2; var. litla AM 651 I 4° 11r10] glosu sem hann sagdi sva
~
PS 55231 ~
PS 55231 JJ SÁM 1 43rb32at ver megum eigi meín gera þvi minnzta kuikvendi
~
PS 57524 JJ SÁM 1 48va16i þann eylifan elld
Stj¹ 15224huerr sem einn sa madr skylldi halsho᷎gguinn uera. sem ...
Stj¹ 2502þat sialfs sins nafn tedi gud her Moysi. sem ...
Stj¹ 25930Fracka kongr skylldi sennda þann frægiazta sinn unndir kong til einuigis mot honum
Ann764 22316uilldi aftr uinna unndir Suiariki þann storan stad er unndan hafdi gengid
Ann764 22325Johannes verðr coaðiutor þess annars postolans, sem ...
Jón⁴ 46725eðr breyta vskynsamliga eptir eiginligri fyst þau sin heit eða annarra sem menn heita
StatPáll¹ 7061þau min ord vil ek gud ok goda menn heyra lada
~
HMSᴵᴵ 1367 Nik Holm perg 16 4° 48r14at trua a ein sannan guð ... þen sama guð varn herra ihesum christum
StatPáll³ 74919baud Ꜳrni aull þeira mꜳl fram til kongs ok þo Smidr villdi hann i fanghelsi hafa. huat er Smidr villdi med engu moti hans þau bod hafa
Ann1005 40821leainn þann nyia
OStór 52215var þar þa skiott mikit mannfall, ok feldu þeir þann mestan hlut lids þers, er þar var komit
Flóv² 1994sꜳ̋ fegurstí vidr er ꜳ̋ jordu mꜳ vaxa
ÍvA 149ok þann same gabriel eingill
MarFramf 32942þar ... máttu þeir þann mestan skaða bíða
Trist² 2030ef ek uissa æigi fyrer sannindi at Beuis væri heima j Englandi þa villda ek þat segia at þv ert ⸢þann [var. sa BevB(2001) 1493] sami Beuis
BevC(2001) 14916sa skilfeinginn arfi þeirra, er leingur lifde eptir þa bada, skylldi hann eiga allan Noreg ok allan arf annan
Hák81 30228þott ⸢a væri nokvr fartalmi [var. þar vofdi litill sꜳ farar tꜳlmi Holm perg 7 fol “B”]
var. KonrA 6530: Holm perg 7 fol “B”War ꜳ lettur sa landnyrdingur, medan þeiʀ bo᷎rduzzt
Sv81 3427var sem þeir reri j helli þann halfan manud
Yngv 488þat sama spiot hliop i gegnum skiolldin
KirjA 59Eg hefir hugxat, hversu þungt mer mundi veita mina ast at trulofa vid þan okunnan mann
KirjA 911þann mickli motgangur
DI VI (1481) 38331þat er ok gott vid þann illa elld
MedMisc 5925hun hreinsar þath. vonda blod j manne er madur feck af vetur kulda
MedMisc 8818gef ec fyrskrifadur jon prestur adr greinndum þorbirnne jonssyne fullt ualld ok lof til þess at latꜳ̋ leysa sig þann prest sem hann vill til kiosꜳ̋ og þꜳ̋ sinꜳ̋ menn sem hann vill
DI VII (14[9]9) 4319er þau hofdu geingid um stund mioc erfidliga. wm þann myrkuan ueg
Dugg624 3211kom þar farandi keisari einn ok sꜳ ꜳ hans grauf, ath þar la sꜳ vissazti lækner, er verit hafdi
Med434 1510hann var sá vísazti klerkr er komit hefir í Noreg
Æv²³624 848lofodu allir gud fyrir þessa iarteign og þann uerdleik er þann unngi mann feck af gudi
ÆvMið²¹ 488fyrir satt ertu þann sami mann er so hefir leikit minn son
ÆvMið²⁹ 8617þann godi mann byskupinn
ÆvMið²⁷ 737þann sama sal ... skein nu full biart j himinriki
ÆvMið²⁷ 793tekur Ector þat mikla gull er undir orminum uar
Hect 16321segh honum þau mijn ord. ath ...
Hect 17122ertu ⸢þann [var. sa hinn AM 590 a 4°ˣ 8v9] sami jarl utan af Alímannía
Mág² 2029of lengi lifir sá ⸢bannsetti [var. bannsettur AM 590 a 4°ˣ 47v21] hornaskálkr
Mág² 1396sꜳ þinn avoxtvr skal blezadr vera ꜳn enda
AnnaReyk 32631Þann fimtta nad er sem hvn hefer feingit þat er yfer fliothande gvdlega ast med heilagre thrv. travst og lithelæte
AnnaReyk 34913(hann) frette efter hvadann sꜳ vere komenn þann mikle skare folks
JerReyk 2326þar med skyllde hann seija þav sin ord at ...
OsvReyk 7525þann samme herra semíe og side þessa samkundu
FormBrúðᴵ 16815huort kirkian ꜳ holum atti þessara nꜳda niotande verda edur eigi. j þvi sialfu male
DI III (*1393›tr 1542) 48722huær sæm æighi lykr gudi ok hæilaghre kirkiu rethlægha tiundir sinar. þa kallar gud þann brott af himirikis glædi till þærs tiunda ængla skara sæm fæll medr andskotanom oor himnum
DN II (*1328›apogrˣ) 14313saker misfelli ok þes mykla skada sem ofirirsyniu kom til a prestbœnum a Re ... hofum ver væit sira Sighurdi a Re. landskyld kirkiunnar her med yðr aarlengis
DN IX (*1339›apogrˣ) 13310kenndo þer þenn hinn myckla meðr þæim bla kyrtli
FskAˣ 28817Sa forn birkibeinn var með jarli
Hák AM 42 folˣ 86r23drap ek þær dætr þínar, ok voru þær heldr miklar fyrir sér
HjǪˣ 4875nú kom at þeim hátíðar-degi, er sá mildi konungr lét líf sitt á
Hkrᴵᴵᴵˣ 15123Amundi kuezt i aungri þeirre ferd vera mundu er Rafni væri til oþÿktar
HrafnAˣ 22423Almáttigr guð gleði þann gamla herra, en hvar er sá góði vin?
KlmBˣ 19437gerist nú lítil sú hvíld í þeim stað
KlmBˣ 25528sa ohreinn andi
MarD634ˣ 72222Sem hann hafdi tekit bref ok iarteignir af þeim gamla einsetumanne
MarD634ˣ 7421huarf sæl guds modir med þeim helguztum o᷎ndum til himinrikis
MarD634ˣ 74618Langt af, minn frv, langt af, at ek þinn þionustumadr elski nockurn hlut suo, at ek hafni þier, eigi þa mina festarmey ok eigi sialfann mik
MarD634ˣ 76628Wei mer veslum, hord er su pina, er ek þoli, ok enn þungari sa eilifr daudi, sem mer er fyrir hendi
MarD635ˣ 67729Sa mildi drottin ok su milda frv, er eigi uilia dauda syndugs mannz
MarD635ˣ 67734hann hafði sent þeim postolum sinum astgiof heilags anda
PhJˣ 73638þú ert sá fyrsti veiðimaðr, er þessum sið hefir hingat komit
Trist¹ˣ 3511varð hann feginn ok mjök glaðr ok görir þegar þann unga mann riddara
Trist¹ˣ 9716Þann sama morgin snemma var barit á dyrr at Hofi
Vatnˣ 771[var. vil ek þú létir drepa hafr þinn þann svarta AM 173 folˣ “E”]
var. ǪrvM 813: AM 173 folˣ “E”
‖ (adjectiv.; + suffig. art.) :
Með svipo þesse scal ec temia þa Serkina
Alex 201spiotzoddrenn hevir (ɔ: hæfir) augat oc renner sva til at hann tekr iafn vel syn fra þvi augano er heillt var vtan
Alex 4021var Þorgisl ... riðinn norðr ... a þeiri uikvnni er umb var liðin er hann skylldi kvangaz at Þvera ok var hans norðan vana annaʀi uiku
Heið 7113Nv riðr hann vt til sattar fvndar er nefndr var aðr hann for heiman við þa hofðingiana at Klifvm
Heið 9627mvn sa bregðaz honom oc þeim Birkibeinum er hann hefir oll rað af tekit en þat er sa fiandinn er hann truir a
Sv 9715heyra menn bro᷎kun mickla i þann stolpann, er til austrs var i dalnum
Mág¹A 3061í þessu tali þeira brœðra ganga þeir út, gestirnir
NjR 4226Bratt þotti mer sa aurninn er firi var yfaz miog er hin kom til
Gunnl 416hann for a fvnd gyþings eins, þess er var vellavdigr at fe, sem þeir vorv iafnan gyþingarnir
Nik69 4628En þa huilldina er þæir hꜹfðu miǫg langað til meðan ofriðrinn uar. þa þagu þæir sua
Rómv595(2010) 4813þeir drucku þat bloðit, er þeim var i fornn færtt
Páll²A 24522Takit þann drenginn, er i sęnginni liggr
ClarA 1318þann manninn, sem hon finnr reinan, gerir hon saurgan
JBapt²A 91428ok bræðir þann jökulinn er svá var harðr sem steinn er Adamas heitir
Æv⁴⁸ 15711her er nu Óttarr snoppu-lanngr broður-bani þinn. Suarthofði kuez ecki þat hirða, sagði at unnin munndi sáa sigrinn at sinni, er auðit var
StuᴵᴵK 7121Var i þessarri svipan allri saman mest su orrustan, at kastað var handsauxum ok bol-auxum i milli skipanna
StuᴵᴵK 7211Nú dregr Oddr þá saman berserkina í eina kǫs alla ok sveigir þar at utan viðu
ǪrvM 1068nu eru þeir þar sueínarnir
Fær 2611Án kvað þat sjálft áleggjast, at hann gjörði eldinn, þvíat hann kveðst því vanr verkinu
Án 34519þar war fracka kongr med þat lidit er epter uar ok uardi þeim ana
Rém 23728uard þar micit mannfall, adr þeir flydu hofþingiarner
Yngv 1021Hemingur legur aur ꜳ̋ streing ok skytur eptter ok su var aurinn vpp horfin leingi ok þar kemur nidur aurvar oddurinn j streing lag hinar aurfarinnar
Hem1005 1423um þann laxenn sem biskupen kallazt mist hafa
DI VI (1479) 1958um þat barnet er huarf ok forzt firir honum ok honum bar at abẏrgiazt
DI VII (1493) 16215bid ec ydur at þier giorit suo uel ... ok sendit mier ydart opit bref til þess at giora vm mal ockur ketils þui þath umbodit er nu uti er þier gafut mier fyrri enn ecki at giort at malinu
DI VII ([a1495]) 23730villda ec hælldr trua a guðs miscun at hann skipaðe mer þat rikit er ec væra maclegr at hafa
FskBˣ 2041
‖ (adjectiv.; + suffig. art. + adj./pron./num.) :
hann faɴ at undan varo dregin andsuorin fyrir honom. um þau malin oll er honom vꜹrðuðo
Sv 634haf í hug þér þa fyrri tímana. ok þa ellztu þína forfeðr
ÆvHauksb 17930þviat [rett] j þenna tíma hefir postulinn hia ser fuglinn þann væna til skemtanar
~
PS 59731 JJ SÁM 1 53vb10ok lætr grípa þann bonda hinn grimma
~
PS 68725 JJ SÁM 1 75va5svein kongr kom þann sama aptanen
MHFrg¹ 14719matti þeirri einni atsokninni vid koma, er þeir skutuz a med spiotum
Orkn 3126hvar sem þann gamli ovinnuren sier mic, hann flye fra mier i vors herra Iesu Christi nafnn
Med434 3716kom sv fathæka qvinnan heim
GeorgReyk 31516þann same geislenn
HenKunReyk 671setti þann verdugi Herra Byskupinn Jon sitt Jnnsigli med vorum firr skrifadra manna Jnnsiglum firir þetta brief
DI IX (*1535›apogr 1704ˣ) 63611Sagt er at bóndi einn erði ok yxnin villdi eigi ganga þann rétta veginn
Æv⁷⁶ˣ 19911
‖ (adjectiv.; + hinn + adj./pron./num.) :
Þat fǽr ængi maðr oðrum sagt hvessu mykit sa hinn helgi maðr bøtte fyrir mꜵnnum meðan hann réð fyrir lande ok lꜵgum
ÓH619 11020Siþan lꜹt sá in vnge maþr barnabe. postola. oc qvadde hann a þeꜱa lvnd. heil-dv oc vel comeɴ
ClemCod645 4123um nott nockora i huilu þa mintizt hænnar su hin illa at quama. Oc vacnaðe boande hænnar við þa miklu ogn
ÓHLeg 10219oc uelldr þui su en micla ást oc uinatta. oc forɴ felags skapr er með ocr Egill hefir uerit
Eg162θ(2001) 1603þa er rétt at lysa þaðan fra er atburðr gerðiz þaɴ iɴ sama dag oc þa not eptir
GrgKonᴵ 1506þa scolo þeir menn varðveita fe þat er arf atto at taca at þaɴ eɴ unga maɴ
GrgKonᴵ 23023Eyvindr kellda het sa hinn sami maðr er brot comz or elldinum. þa er sæiðmenn voro brendir
ÓTOdd 13420Ef sa hiɴ utlendi maðr sitr buðseto oc er hvergi þingfastr. þa a goði sa söc oc bötr ef hiɴ er vegiɴ
GrgStað 34012En sa hinn dugande ræðes maðr var arlla uppstaðenn
Streng 7631sa hinn siuki maðr
BarlA 315þa hof sa hinn goðe maðr vpp. Guðlega rœðo sina til konongsens með þessom orðom
BarlA 6526oc þann hinn mykla fagnað. er hans hælgir menn oðlazt
BarlA 8320sa hinn hælgi maðr er fullr var. Guðs miskunnar
Menota: 73vb9 BarlA 13612Sa hínn same konongr
BarlA 14215Sa hinn illi oc hinn ovunndsiuki vuínr er mínkar allt þat er gott er gort matte eigi bera. þessa hína myklu staðfestu
BarlA 18410þeir enir islenzcv menn
FærÓH 3365En þat it sama svmar komo þeir S. (ɔ: Sigurðr) ... í Noreg
Mork 43028af þvi eno sama scoti
Mork 4335villdi sa eɴ ovitri greifi ecci lata heilact hallda
ÓH 6368Þorgvnna ... lagðe þar af ser kleðin þav in bloðgv
Eb162E(2003) 2395Barði var uti ok þeir bro᷎ðr er þeir kvomv heim uerkmenninir
Heið 6819ok voro a ꜹðrvm (hestinum) uistir þeira bro᷎ð‹r›a ok ætlaðar voro þeim til nestz. ok iarteindo þat þav hin nyio slatrin er Barði let þangat fœra
Heið 7619Þoroddr ok Þorgisl af Þernvmyri bro᷎ðrungar. Barða. ok sa maðr hinn .iij. er kom i stað Halldors
Heið 808styrðe hann þvi eno skrꜹtliga skipi ok leto renna a viðvm i ho᷎fnina
ÓTOddS 4626vndraþiz ok hrꜹstleik þeira ok vaskleik ok spvrðe hverr fyrir þeim veri sa enn veni maðr ok enn mikli
ÓTOddS 4632sua sem a liðr bokina vex hans styrkr. oc segir sa hinn sami styrkr fyr[ir] hina meiri luti
Sv 110Nv spyʀ þetta sa hinn fatøki flockr
Sv 723Sa hinn gamli maðr
Sv 1012þa mælti sa hinn gamli maðr við Sverʀi
Sv 1023gaungum a skipin þau in stóru ok taukum við sem drengiligazt
BǫglEirsp 46015lofaðr se sa inn farsǽli dagr ær þę́r voru settir i tignar sęti fauður yðars
Gyð238(1995) 7516þa fꝍrðu þeír lands lyðren þat hit helga skrín til annarar borgar fra annare. þa var þar mann dauði hinn mesti sem þat hit helga skrín kom
HómHauksb¹ 16024þeír hínír heiðnu menn
HómHauksb¹ 1614þau híní heiðnu guð
HómHauksb¹ 1619þau híní olmo dyr
HómHauksb¹ 16210oc quað þat hit fysta orð
HómHauksb¹ 16415Var þat hit fyrsta þeira verk, at gera hof þat, er sæti þeira *xii. standa í⸣ avɴvr en hasætið, þat er Allfavðr a
SnE 207ok (hann) lavst þat hit fyrsta havɢ, er havssinn brotnaþi i sman mola, ok sendi hann niðr vndir *Niflheim
SnE 477Let hann þar eptir hafra ok byriaþi ferþina ꜹstr i Iotvnheima ok alt til hafsins, ok þa for hann vt yfir hafit þat it divpa
SnE 508Þa spyʀ Vtgarþaloki, hvat sa hiɴ vngi maðr kvɴi leika
SnE 5419þat verþr hans bani, er hann misir þes hins goþa sverþz
SnE 7214Þar var þa Þoʀ kallaðr ok er sa Asaþoʀ hiɴ gamli, sa er Okvþoʀ, ok honvm erv kend þꜹ storvirki, er *Ector gerþi i Troio
SnE 775Sa salr hiɴ agæti er æsir kallvþv Brimis sal eþa biorsal, þat var hꜹll Priamvs konvngs
SnE 872sagþi, at Þorr gerþi rangt, er hann gaf þaɴ hiɴ goþa hest gygiar syni
SnE 10325mer hallkvæmiz æigi hialpin, ef sꜳ hinn fatęki veslingr fær enga hialp
ClarA 2249mællti hann at ryma skylldi pallinn þann en v́æðra firer þeim
EgM(2001) 8613þeir hinir úlærðu menn
Jb3268 249Eptir þessa luti sagða þá hvarf sú á braut en andaða kona
MarB 12118Nu kallar sa híɴ vngi madr
Gyð(1995) 137hann uill sialfr i ganga. þann hinn haska samliga bardaga
Rómv226(2010) 2504Enn ⸢þann [var. þa GBpA 406] inn fyrra vetr fecc Gudmundr kar-hofði vitran
StuᴵK 1357þeir baáðu ser griða; enn Vrækia kuað þa grið skylldu hafa þann hinn helga dag, er þa var ifir þa kominn
StuᴵK 5561sagdi at þeim mundi kunnigr skaði sáa hinn mikli, er hann hafði beðit i laati fauður sins ok sva ok bræðra, ok sua teknar allar eignir uáarar, en laatið mer huergi ohǽtt
StuᴵᴵK 82En siðr sa eɴ v kunni er hann bodar mislikar oss mio᷎k
ÓTᴵ 3132Þat hít sama kvelld sendi konungr menn til herbergia Islendinga
ÓTᴵ 36211er hann sa þa inu undarligu gongu hennar, þa fell hann a kne
MEg² 50632þat hit mikla ok hit margfallda syndafang meðr Gydinga folki
Stj¹ 2721þu suiuirder hans blæzað nafn. ok þann hinn heilga kross
BarlC 2065þvi næst gækk sa hinn goði guðs uinr ifra. konunginum
BarlC 20626fylðe honum sa enn gode maðr nu sem fyr mæir
BarlC 20840minntizst hennar su hin ⸢auma sott [var. jlla ath kuoma GKS 1008 fol “Tóm.”] ok uaknnade bonde hennar vit þat hit illa mæin
ÓH1005 84219tok konungr fiaarlut þeirra hinna lendu manna
SvFlat 55017þau in undarligu stórmerki
KlmA 2647héldu þeir í ístig hans, meðan sá inn gamli karl steig upp
KlmA 33424fra midium degi miduikudags til þess hins sama tima laugardags
Dugg681a 123oll þau enu ogurligu dyr
Dugg681a 406sa inn mikli fiolldi
Dugg681a 674Þá mælti sá hinn úngi maðr
Án 35815seg honum at hann taki til sin þa hinu wtlendu menn sem j borgina eru komner
Rém 12831finnur skiott þa hina wt lenda menn
Rém 13131hann gat at lita þann hinn mykla her
Rém 24326Su hin uirduliga kona teknadi þeim Ynguari, at þeir sækti fund hennar
Yngv 157geck Ynguar ... a fund þeirar hinnar tiguligu konu
Yngv 159var hier golldit af siera birni j songkaup su hinn mylka kuigan ... onnur kuigan var golldin joni sturlasyni
DI VIII (1521: AM 191) 79735so at linnden þann enn sama ... fiell nidr fyrer fætvrnar ꜳ honvm
AnnaReyk 42430huadan hefur komid hryngur sa hinn gódi sem þu hefur á hendi þier
FriðAˣ 225þá vildi sá inn óvitri greifi ekki heilagt halda
Hkrᴵᴵᴵˣ 15124En þat sumar et sama qvómo útan heþan þeir Gizorr oc Hiallti
Íslbˣ 2827Á því áre eno sama *andaþisc Páschalis secundus pápe fyʀ en Gizorr byscop
Íslbˣ 3732var þar spjótit þat it gullrekna, er þú gaft honum
StuᴵR440ˣ 3810Þat it sama vár var bónorð í Svarfaðardal, ok bað maðr konu, sá er *Snorri hét ok var Grímsson vestan ór Skagafirði frá Hofi
StuᴵR440ˣ 17122Þórðr spyrr: hverr er sá inn ungi maðr?
StuᴵᴵR11127ˣ 1221
‖ (adjectiv.; + hinn + suffig. art. + adj.) :
læiddi hann floires ut. J. þæn hín goda æpla garden
FlórFrg 288þeir Egill hleyptu skutunni i þat it grunna sundit. en sneckiurnar flutu þar eigi. ok skildi þar með þeim
EgM(2001) 1054A þeim hinum sama fyrsta deginum man ek ydarn her ut leida
Stj¹ 28024hljópu þeir at naustinu; þar stóð inni karfinn Þorfinns, sá inn stóri
Gr 6316þar ꜳ veginvm og j sama stad sem gvdz eingill birttezth fiarhirdvnvm ... þar fvndv og helger þrir kongar fiarhirdana þa hina savmv
KonReyk 726calekurin sa hinn gẏllde
DI IX (*1525›apogrˣ) 1867
‖ (substantiv.) :
Sa er mic ǽlscar. hann varðvæitir mál mín
Alk619 542Ðæir ero sumiʀ er þolenmoðlega stanndasc oscil umm stunnd at siðar mege þæir auðvællegra hefna
Alk619 651Sa er dvælr at snuaz til guðs. hann gerer hásca ond sinni
Alk619 792sa maðr er væit mycclar syndir með sér. hann a æigi husl at taca. fyrr en hann giængr til scripta ok til yfir-bota. En sa maðr er fyrr tæcr husl. sa øycr syndir sinar at æinu
FV619 1567Lvþr át oc drak oc siþan riso þeir up oc léco
Hóm677 4229En mǽr æin ung scemti mænnum væl su var stiupdottir konongsens í song ok í fiðluslætte
HómNo²⁵ 10725Þa gengv þer til borgarhliþs
Mar655II xxxiv20unz þer como i eit rioþr
Mar655II xxxiv22En sa er sva gofgar gvð at hann vill heldr aɴat nacqvat fyrer hafa þa gaufgar sa eigi gvð
Prosper677 628Annar domandi het. zenophilus sa hafþi greve verit
SilvFrgIV 1020þetta es ér callit gvþ ... ma hvergi hrǿra sic. oc non sér brav́t coma ór eldi af ⸢þeim [var. þvi Pétr²Aˣ 17818] es þangat castat
Pétr²Cod645 763þa com non gerþ i mvngát. en efne þóᴛe allvęn vera. oc kvɴi sá oc vel es gera scylde
ÞBpCod645 1025er lýþr sa iartein þa er Ihc (ɔ: Jesús) geýrþi. þa mælto þeir sua. Sia er saɴlega spamaþr
Theol655XXI 17125Martinus mæte clęþlausom manne i borgarhliþe. Sa bað þa, es umb liþo, at þeir miscunnaþe honom
Martin¹ 5556Þa toc illvirkinn tru ... oc sa marger þann siþan i siþligo live
Martin¹ 55621mate þar lita sialldsena orostu, er þeir elldr oc vindr gengosc at mote
Martin¹ 5609er Martinus var beþinn at bletza ⸢þann [var. hann Martin³ 61426], þa baþ hann leiþa til sin en oþa
Martin¹ 56117æftir þann mikla sigr þa vænde hann hæím or þæirri glaðr oc fægin
ÓHLeg 9326gavo þær (!) hanum þiofsoc mæir firir illzku saccer en sannẏnda
ÓHLeg 9814Egill sagði at hann hafði þat (ɔ: kvǽði) þa kueðit fyr skemsto
Eg162θ(2001) 906Voro þeir með Scalla Grimi allir um uetriɴ
Eg162θ(2001) 9213En eptir um varit feck Scalla Grimr þeim bu stað at Langár forsi
Eg162θ(2001) 931Vil ec þeꜱ krefia domendr. at þeir dǫmi mér allan arf Biarɴar. En dǫmi Asgerði ambatt konungs
Eg162θ(2001) 9713hafi sá fe þetta lꜷnd oc lꜷsa ꜷra er sigr fęr. En þu uer huers mannz niðingr ef þu þorir eigi
Eg162θ(2001) 1006þeir ero osatter
Eg162θ(2001) 1601Man ec þa daga er huaromtueɢia ockrom myndi þat oliklict þyckia at við myɴdim sꜷkom sǫkiaz eða stilla eigi sua sono ocra at þeir fari eigi með fiflsco slikri
Eg162θ(2001) 1612latom þa aɴat hafa heðan i fra til fe vaxtar sér en taca a sliko
Eg162θ(2001) 1621Scal okr alldregi þat henda at uera þeir vanskꜷrungar at sętta þa eigi
Eg162θ(2001) 1624huart ero þeir Steinaʀ oc Ꜷnuɴdr her feðgar sua at þeir megi nema [o]rða skil huat ec męli her
Eg162θ(2001) 1663Ꜷnuɴdr suarar. Sagði at þeir voro þar
Eg162θ(2001) 1664toc ser bustað at Borg. oc ętlaði þar land eign til. En gaf uinum sinum landa kosti þar ut i fra sua sem þeir bygðo siðan
Eg162θ(2001) 1673Nu er þat ꜷllom ᴍonnoᴍ ꜷðsyɴt at [þeir] hafa fallit a uerkom sinum oc ero þeir ubota ᴍenn
Eg162θ(2001) 1683ero þeir ubota ᴍenn. oc [at h]elldr nu *er þeir voro þręlar er þo uęri [sua] at slico hefði bellt frialsir ᴍenn
Eg162θ(2001) 1684Egill toc uel a þui. oc fysti Þorstein at þeir leti hann þangat fara
Eg162θ(2001) 1709let Þorsteinn samna gelld fe þui er eptir hafði orðit um varit. oc ętlaði siþan at lata reka þat til fiallz upp
Eg162θ(2001) 1715Þorsteinn bað fꜷronꜷta sina riða fyrir fraᴍ meðan þeir talaði
Eg162θ(2001) 17114eða hverigar vanlycþir er þær coma *af goðans hendi
GrgKonᴵ 9217á sa söcena er fiár varðveizlona á þess ens heimsca manz
GrgKonᴵ 22322Eɴ huerscis kyns vara er su er er menn cavpa álnom. þa scolo þeir menn mæla er rettar álnar hafa
GrgKonᴵ 2387Ef misdavðe verðr omagaɴa. þa a þess nyt þat at vera er omagiɴ var deilldr
GrgKonᴵᴵ 713nema hann fae logvorn fyrir sec. En su er logvörn ef þat beʀ quiðr at hann a eigi fe til. eɴ su er öɴor ef hann fær scylldra maɴ til
GrgKonᴵᴵ 1116þat þeirra (hjóna) er hann lofar scilnað scal nefna ser vatta
GrgKonᴵᴵ 4222Þessa lute alla er nu hevi ec nemda þa scalltu iamnan minnaz at hava á scip með þer
KgsFrgα 13026seliande scal queðia þa meɴ er lönd eigo við fyr utan. vij. nottom fyrir eða meira mele merkia gongo oc sva þa meɴ er þeir eigo scoga saman
GrgStað 4218Riddarar funnv friðar meyiar ok kurteisar eftir vilia sinum. ok varo þeim sva leynilega vnnande at þau lifðu lengi sva roplaus at engi maðr vissi nema þǽr ok þeir
Menota: 41rb9 Streng 2326Riddarar funnv friðar meyiar ok kurteisar eftir vilia sinum. ok varo þeim sva leynilega vnnande at þau lifðu lengi sva roplaus at engi maðr vissi nema þǽr ok þeir
Menota: 41rb9 Streng 2326Oc helldo sva hegomlega luti. ser firir guð. restv ⸢þeim [var. þeir AM 232 fol 30vb10] vpp til tignar likneskiur. gylltar
BarlA 13016þa melti Halldorr til þess er styrþi
HalldSn³Mork 15020Þæssa luti alla er nu se þit þa gef ec yccr til viðr livis oc forræða æf þit vilit hallda logh þau sæm nu sæt ec var amilli
Kgs 7521þrifr merkit annaʀi hendi af þeim er bar en annaʀi hendi leɢr hann þan með spioti
Mork 23123hvaʀ þeirra scylldi taca eptir aɴan lond ef misdꜹþi þeirra yrþi sva at sa andaþiz sonlꜹꜱ
ÓH 62716þviat sa er hann þionar nauðigr hyggr iafnan flátt þott hann late stundom fagrt
Alex 12830setr hann hialm a havuð ser sa er vel scygðr oc fvrðo mikill
Þiðrᴵ 1032en roddolfr oc osit haua barz hvern dag við osangtrix konung. oc drepit af þeim mikit lið. stundum utt riðit af kastalanum en stundum barz or vigskorðum
Þiðrᴵᴵ 1041kemr þat firir þa Hꜹskulld ok Eilif. ok beiða þeir bota firir þingmann sinn
Heið 6315hann lætr ecki bratt uið þvi. ok ecki sættoz þeir a þat
Heið 6317þeir hiꜹluðoz opt lꜹngum uið. ok uiꜱv menn o glꜹct hvat þeir mælto
Heið 643þeir hiꜹluðoz opt lꜹngum uið. ok uiꜱv menn o glꜹct hvat þeir mælto
Heið 644i Sletta-dal ... þeir eru .ij. bo᷎ir er * sva heita
Heið 653vęttir mik ... at litt uerði iraðit. ef þetta flytr þu fram a manna motinv. ok leitar þar uið þa vm þetta mal. ok segir sva at þeir skulo eigi skylldir til farar með þer ef eigi kemr þu þann næsta lꜹgar dag
Heið 6516vęttir mik ... at litt uerði iraðit. ef þetta flytr þu fram a manna motinv. ok leitar þar uið þa vm þetta mal. ok segir sva at þeir skulo eigi skylldir til farar með þer ef eigi kemr þu þann næsta lꜹgar dag
Heið 6517ok þann skaltv eigi hafa með þer. er þa er eigi buinn firir þvi at sa er eingi eyrꜹggr
Heið 6519ok þann skaltv eigi hafa með þer. er þa er eigi buinn firir þvi at sa er eingi eyrꜹggr
Heið 6520ok þeir mvnv yðr bazt uiliaðir er uarir uinir erv mestir
Heið 6527þeir erv raðnir til farar með þer
Heið 668Nu eru þeir raðnir bro᷎ðr til farar .iii.
Heið 669þeir voro systrvngar Barða. ok hꜹfðo þar upp vaxit með Guðmundi
Heið 6611þeir erv raðnir til farar með þer
Heið 6613Hann uar hagr maðr. ok uerkstiori þeira. ok hafði þeim leingi uerit vel viliaðr
Heið 6617Hꜹfðo þꜹ hann tekit litið barn af ualaði ok fo᷎tt upp
Heið 6619fyr hann uar einskiꜱ ꜹrvænt orðz. ne uerkꜱ ok unnv þꜹ honum mikit ok uirðo hann meira en hann var verðr
Heið 6623Nu er þeir hafa slict talat skiliaz þeir
Heið 6626Nu er þeir hafa slict talat skiliaz þeir
Heið 6627Hann er litilꜱ uerðr firir sinar sakir. En þeir menn beiða bota firir er hann er i þingi með. ok erv þeir mikilꜱ uerðir
Heið 6719Nv ho᷎fir mer eigi at varna þeim bota þeim Eilifi ok Hꜹskulldi
Heið 6720uil ek at þu setiz a firir mina hꜹnd. en ek get eigi at mer þo hefi ek aðr syniat at bioða þeim yfir bo᷎tr
Heið 6722Barði ... tekr mali þegar firir Halldoʀ. ok leggia þeir fund með ser at sættaz a mal er .iiij. uikur væri til vetrar
Heið 6725Heilsvðo þeir þeim vel
Heið 6820Heilsvðo þeir þeim vel
Heið 6820hꜹfðo þeir með ser uerksfo᷎ri sin. ok dregr Þorðr melracki eptir ser lia orf sitt
Heið 6820ok þat mælti Barði. at þat (ɔ: hey) skal hann saman fœra. ok lvka þvi vm aptaninn
Heið 6833sv het ok Alof. hon var vitr kona ok fostra Barða ok þeira Gvðmundar sona
Heið 705sv het ok Alof ... hon var kꜹllvð kiannꜹk. ok voro sva skilit nꜹfn með þeim
Heið 708Alof fostra Barða var vitr miok ok kvnni mart gerla at sia. ok þeim vel vilivð. Gvðmundar sonum
Heið 7010þeir hiolvðo mart
Heið 7013þeir hꜹfðo horfit um sumarit a þingi
Heið 7019skaltu ... þiɢia eingi laun af honum firir. ok ei er þeꜱ uert. firir þi at ek reð er þeir (ɔ: hestarnir) hurfv. ok hafa i minni varðveizlv verit
Heið 7022var torsætt at þeira (ɔ: hestanna) hefði neytt uerit
Heið 7024ok hefi ek opt senda menn til Borgar-fiarðar suðr i sumar at spyria eptir þeim
Heið 7028Ok nv hefi ek sendan mann af nyio suðr. ok mvn sa sunnan koma a morgin. ok segia tiðendi
Heið 7031ok riðo þeir heim mikinn dyn i tunit eptir hꜹrðom uelli
Heið 711Nu koma þeir ut yfir Blꜹndo til Breiða-vaðꜱ ok færa Þorði hesta sina
Heið 7110Hann kvez ei vili (ɔ: vilja, cf. ed. note) lavn firir þetta. ok sva kvað hann þann bioða er hestana hafði heimta
Heið 7118Nu sa þeir at maðr reið yr tvninv ofan. ok kenna þeir Arngrim fꜹrvnꜹt sinn er uera skylldi ok riðr hann nv með þeim
Heið 7121Nu sa þeir at maðr reið yr tvninv ofan. ok kenna þeir Arngrim fꜹrvnꜹt sinn er uera skylldi ok riðr hann nv með þeim
Heið 7121Nu sa þeir at maðr reið yr tvninv ofan. ok kenna þeir Arngrim fꜹrvnꜹt sinn er uera skylldi ok riðr hann nv með þeim
Heið 7123Sa þeir þa .ij. menn riða ofan með fram Suinauatni ... ok kendo at þar var Eirikr uiðsia ok Þorliotr giallanda fostri
Heið 725Þar hittaz þeir við a þa er heitir Laxa er fellr ur Suina-uatni
Heið 728þeir kvꜹddoz vel ok riða siðan leiðar sinnar. ok kvomv nv miok at Glivfr-a
Heið 7210fagna hvarir ꜹðrvm vel. riða til þeꜱ er þeir koma til Þorgisl a Meðal-heim
Heið 7210vættir mik. segir hann at þar se Eyiolfr. get ek hann munv vera við vaðit er ver komum þar. ok riðom fram. sva gerðo þeir
Heið 7217Nv sia þeir mann við vað. kenna þar Eyiolf hittaz nv ok kvꜹddoz vel
Heið 7218þa riðo imot Barða ok fꜹrvnavtvm hans .iij. menn i litklæðom. ok hittuz þeir bratt. er hvarir riðo imot ꜹðrvm
Heið 7222þeir hꜹfðo komit ut uestr i Viði-dal allir
Heið 7225ok voro her .ij. systur. synir Barða i þeiri fꜹr ok het annaʀ Lamb-karr en annaʀ Hvnn. ok þa er hinn .iij. uazdo᷎lskr i fꜹr með þeim
Heið 7225þeir voro [þa] [xvi]ij vetra gamlir. ok hꜹfðo .i. vetr vtan verit
Heið 7231þeir orv hinir mestv agætis menn at vænleik ok at afli. ok at iðrottvm. ok þo væri þeir uel at ser gervir þott þeir uæri fvlltiði at alldri
Heið 731þeir orv hinir mestv agætis menn at vænleik ok at afli. ok at iðrottvm. ok þo væri þeir uel at ser gervir þott þeir uæri fvlltiði at alldri
Heið 732Nv reðo þeir raðom sinvm ok kvez þeim a þvi hvgr at raðaz i fꜹr með þeim. en fꜹrvnꜹtr þeira ferr i Viði-dal
Heið 733þeir orv hinir mestv agætis menn at vænleik ok at afli. ok at iðrottvm. ok þo væri þeir uel at ser gervir þott þeir uæri fvlltiði at alldri
Heið 733Nv reðo þeir raðom sinvm ok kvez þeim a þvi hvgr at raðaz i fꜹr með þeim. en fꜹrvnꜹtr þeira ferr i Viði-dal
Heið 734Nv reðo þeir raðom sinvm ok kvez þeim a þvi hvgr at raðaz i fꜹr með þeim. en fꜹrvnꜹtr þeira ferr i Viði-dal
Heið 735vm morgininnn byr Kollgris þeim dꜹgurð
Heið 7312Hon lætr fylgia slatrinv sinn stein firir hvern þeira. þeir spurðo hvat þat skylldi merkia
Heið 742þer hafit ei þorat at hefna Hallz broðvr yðars ... ok erv þer orðnir langt fra yðrum ættmonnum er mikils erv verðir. ok ei mundo þeir þilika skꜹm eða neiso setið hafa sem þer hafit þolat
Heið 748Nv rinda þeir fram borðom ok ollv þi er a var. ok ganga til hesta sinna ok buaz hvatliga
Heið 7415Nv stiga þeir a bak hestvm sinvm ok riða abravt yr tvni
Heið 7418Nv sia þeir þat bro᷎ðr til Þuriðar moður sinnar. at hon var komin a bak hesti þeim er þav kꜹllvðo Eykiarð. ok hon hafði heimt huskarl sinn til fꜹrvneytis við sik
Heið 7420Nu riðo þeir imot henni ok kvꜹddo hana vel
Heið 757Þeir bvðo ockr þetta eyrendi. segia þeir
Heið 7510Þeir bvðo ockr þetta eyrendi. segia þeir
Heið 7510þeir lata þat miok munv bo᷎ta at hon fari
Heið 7514Riða nv þar til er þav koma fram at Saxa-lo᷎k
Heið 7515hann tekr nv ok sprettir giorðonvm af hesti kerlingar. rekr þav bæði af baki i Saxalo᷎k sem þeim var boðit
Heið 7521hann tekr nv ok sprettir giorðonvm af hesti kerlingar. rekr þav bæði af baki i Saxalo᷎k sem þeim var boðit
Heið 7522þeir riða nu ibrot ok hꜹfðo hestinn með ser
Heið 7523Barði riðr nv ok flockr hans leiðar sinnar þar til er þeir attv skamt til Borgar. þa riða menn at moti þeim nockurir
Heið 7527Barði riðr nv ok flockr hans leiðar sinnar þar til er þeir attv skamt til Borgar. þa riða menn at moti þeim nockurir
Heið 7528Þeir ro᷎ðaz uið þegar ok takaz at orðom fostrarnir
Heið 7529Nv skulo uið skipta uapnvm. skal ek þat hafa er þu helldr a. ok sua giorðo þeir
Heið 764En Þorbergr son minn hefir annat vapnit ok a þat Þorbiorn
Heið 768þvi reð ek þeꜱi rað. ok sva hit sama hefndir þv þeirar suivirðingar þinnar. er þeir giorðo til þin ok yðarra frenda
Heið 7612Nv riða þeir i tvn at Borg til Eyiolfs mags þeira bro᷎ðra
Heið 7615ok voro a ꜹðrvm (ɔ: hestinum) uistir þeira bro᷎ð‹r›a ok ætlaðar voro þeim til nestz. ok iarteindo þat þav hin nyio slatrin er Barði let þangat fœra
Heið 7618hann bað þa riða firir en hann kvez ecki mundo dveliaz
Heið 7625Nu er (tilføj hann, cf. ed. note) kemr til liðs sins þa riða þeir leiðar sinnar
Heið 7721Þorarinn ferr langt a leið með þeim. ok hefir umb rað um ferð þeira. honum þickir mikit undir at þeim fœriz vel
Heið 7722Þorarinn ferr langt a leið með þeim. ok hefir umb rað um ferð þeira. honum þickir mikit undir at þeim fœriz vel
Heið 7723nv er sa maðr her kominn er i nott reið svnnan yr Borgar-firði ... ok kann sa mer gerla satt at segia
Heið 7731Nv liðr fram verkit sva at lokit mvn miðviku dag i þeꜱi uikv. ok mvnv þeir heima vera
Heið 786spurt hefi ek þat at þeim er titt at ro᷎ða Gislvngvm
Heið 787þegar nockvt hark verðr ok hareysti. þa mæla þeir mvn ei Barði koma
Heið 789skulo allir skylldir til eptir þeim at riða. siðan er þeir Snorri goði hꜹfðo sofit skamt fra bygðom eptir uig ok sin storvirki
Heið 7814ok skal sa vtlagðr er eigi uerðr til þeꜱ buinn .iij. mꜹrkom. hverr sa er þingfarar kavpi a at gegna. fra Hafnar-fiollvm ok til Norðr-ar
Heið 7816þar eigv allir Siðo-menn selfarar. ok her til hafa þeir þar dvaliz
Heið 7910Eptir skal vera inn .xix-di. ok gæta hesta yðvarra ... ok lata þa vera buna er þer þurfot til at taka
Heið 7927þvi skulo þeir þar sitia at þeir mvnv þer vera menn striðastir ok torsueigstir er er komit i heraðit. en yðr ho᷎fir eigi sva at ei hafi þer stilling uið ok uit
Heið 804þvi skulo þeir þar sitia at þeir mvnv þer vera menn striðastir ok torsueigstir er er komit i heraðit. en yðr ho᷎fir eigi sva at ei hafi þer stilling uið ok uit
Heið 804þeir skulo ok þar vera systvr synir þinir Hvnn ok Lambkarr. Eyiolfr magr þinn hinn .vi-ti
Heið 809þeir mvnv þer hoti raðhollari ok ei með iam micklvm geysingi
Heið 8011firir þi skulo þeir sitia at þa sia þeir mannfarar um heraðit
Heið 8012firir þi skulo þeir sitia at þa sia þeir mannfarar um heraðit
Heið 8013(propr.) En er .vi. skulot ofan fara. þv ok Steinn broðir þinn ok Steingrimr Olafr ok Dagr ok Þorðr. þeir mvnv þer raðhollastir
Heið 8015er .vi. skulot ofan fara ... ok er þeim þo fvlliða er a teignvm erv firir
Heið 8016Nu skolv þer þegar abravt fara er þer hafit þeim skaða gert. firir þi at ei mvn yðr eptir fꜹrin livgaz
Heið 8018stendr Niall uti. ok byðr þeim gisting ꜹllvm ꜹlværliga. þeir þiggia þat. lata lavsa hesta sina setiaz a baða becki
Heið 811stendr Niall uti. ok byðr þeim gisting ꜹllvm ꜹlværliga. þeir þiggia þat. lata lavsa hesta sina setiaz a baða becki
Heið 811En sveinn þeira er inni vngr ok skemtir þeim
Heið 815Nu bryna þeir uapn sin
Heið 8114Nu þicciz sueinninn hafa uel hnyct er þeir hafa þat sem þeir þyrftv
Heið 8115Nu þicciz sueinninn hafa uel hnyct er þeir hafa þat sem þeir þyrftv
Heið 8115Nv erv þeir þar um nott ok hafa goðan beina
Heið 8116Nu riða þeir leið sina annan dag uikv i goðo ueðri ok foro ecki hart
Heið 8117ok er þeir hꜹfðo ait vm stund þa riða .ij. menn ofan i herat
Heið 8125ok spurðo þeir at hestvm þeim er þeir voro a leit komnir ok miok opt hꜹfðo verit farar til gervar
Heið 825ok spurðo þeir at hestvm þeim er þeir voro a leit komnir ok miok opt hꜹfðo verit farar til gervar
Heið 825hann kvaz alldregi uita hvar þeir voro. ok bað þa sva klifa ey ok ey
Heið 827hann kvaz alldregi uita hvar þeir voro. ok bað þa sva klifa ey ok ey
Heið 827þeir spvrðo. hvat tiðenda væri i kꜹpstefnvnni eða hve fiolment þar uæri
Heið 828þeir baðo hann uisa ser leið upp með anni til vaðꜱ sva gerir hann skiliaz þeir
Heið 8211þeir baðo hann uisa ser leið upp með anni til vaðꜱ sva gerir hann skiliaz þeir
Heið 8212foro þeir til fundar uið fꜹrvnꜹta sina ok segia þeim suabuit sofa af nott þa
Heið 8213foro þeir til fundar uið fꜹrvnꜹta sina ok segia þeim suabuit sofa af nott þa
Heið 8213Hann kuaddi þeim dꜹgvrðar. ok var þat eigi akueðit hvat feingit var
Heið 8219var þat eigi akueðit hvat feingit var annars en hvspreyia setti firir þa trygil a borðit. Þorbiorn vattar at honum se eigi vel feingit ok rekr meðal herða henni trygilinn
Heið 8221Ok stiga þeir undan borðenv ok ganga til hesta sinna. ok stiga a bak ok riða yr garði
Heið 8316Þar þottumz ek vera staddr er eigi þotti ꜹllvm einnvg. ok þottumz ek hafa (lege sverð, cf. ed. note) þat er ek hefi uanr verit at hafa i hendi mer
Heið 8321Nu nam sa uiꜱur baðar er honum fylgðien þeir riðo
Heið 843Nu nam sa uiꜱur baðar er honum fylgðien þeir riðo
Heið 844Nu skiliaz þeir. fiðr huskarl eigi smiðar efni
Heið 849kveðiaz þeir ok spurðoz at tiðendom
Heið 8412Geck Gisli vm teginn (ɔ: teiginn, cf. ed. note) nockvt sva ok sa a er þeir ætlvðo at sla ok nemr staðar. ok kvað visu
Heið 8418Hann segir drꜹm sinn at honum þotti sem þeir væri þar staddir a Gullteig ok kio᷎mi at þeim vargar margir
Heið 8423Hann segir drꜹm sinn at honum þotti sem þeir væri þar staddir a Gullteig ok kio᷎mi at þeim vargar margir
Heið 8424toku þeir til verkꜱ sins ok slogv vm stvnd
Heið 8427þa unðo þeir uið hoti betr ok ætlvðo at þa mundi fram koma þat er firir var ætlat
Heið 8431En þeir satv firir ofan skoginn .vi. ok sa gerva tiðendi a Gvllteig
Heið 854Barði var i skoginvm ok snerto eina fra þeim þar er þeir slogv ok þeir vi saman
Heið 856Barði var i skoginvm ok snerto eina fra þeim þar er þeir slogv ok þeir vi saman
Heið 856Ganga nv ofan undan skoginvm hveʀ eptir ꜹðrvm ok þotti þeim sva fyrst Þorgꜹz sonum. sem .i. maðr gengi þar
Heið 8512En mer syniz segir Gisli at maðr gangi .i. en þeir gengv hart ok runnv eigi
Heið 8515Nu snva þeir at þeim
Heið 8529Nu snva þeir at þeim
Heið 8529Nv er þeir sia hvar komit er þa uilia þeir hlꜹpa heim til tungarðsins Ketill ok Gisli. ok Barði eptir ok .iiij. hans fꜹrunꜹtar
Heið 863Nv er þeir sia hvar komit er þa uilia þeir hlꜹpa heim til tungarðsins Ketill ok Gisli. ok Barði eptir ok .iiij. hans fꜹrunꜹtar
Heið 864En Þormoðr snyr niðr til arinnar ok þeir eptir honum Þorðr ok Steingrimr ok ellta hann a ana ok gryta hann fra lande
Heið 866Nv koma þeir heim at garðinvm bro᷎ðr verðr Ketill skiotari ok stiklar yfir inn
Heið 869þa kemr at Barði. hann uarð þeira skiotaztr ok hꜹggr til hans með suerðinv Þorgꜹz nꜹt ok ho᷎ggr miok sva af and litið
Heið 8613Nv þegar snyr hann imot fꜹrvnꜹtvm sinvm ok segir þeim at *averki hefði orðit nockurʀ. þeir kvoðv litit til rað orðit mundo ok o snꜹfurmannlict
Heið 8616Nv þegar snyr hann imot fꜹrvnꜹtvm sinvm ok segir þeim at *averki hefði orðit nockurʀ. þeir kvoðv litit til rað orðit mundo ok o snꜹfurmannlict
Heið 8616Ketill kippir honum Gisla inn af garðinvm ok kastar honum a bak ser. Ecki sia þeir at honum yrði mikill þungi at honum
Heið 8622þeir kvoðv þa eigi iafnmenne vera. ok kvoðv litið at go᷎rt þott .i. maðr væri drepinn ok fara sva langt til
Heið 8631þeir kvoðv þa eigi iafnmenne vera. ok kvoðv litið at go᷎rt þott .i. maðr væri drepinn ok fara sva langt til
Heið 8631Nv er þeir hittaz allir fꜹrunꜹtar. Þa mæltv þeir er efri voro i setvnni at uist eigi hefði þeir farit ef sva skylldi abravt leysaz at eigi skylldi meiri hefnd eptir þilikan harm sem þeim hafði geʀ verit
Heið 872Nv er þeir hittaz allir fꜹrunꜹtar. Þa mæltv þeir er efri voro i setvnni at uist eigi hefði þeir farit ef sva skylldi abravt leysaz at eigi skylldi meiri hefnd eptir þilikan harm sem þeim hafði geʀ verit
Heið 874Nv er þeir hittaz allir fꜹrunꜹtar. Þa mæltv þeir er efri voro i setvnni at uist eigi hefði þeir farit ef sva skylldi abravt leysaz at eigi skylldi meiri hefnd eptir þilikan harm sem þeim hafði geʀ verit
Heið 875lꜹgðo nv amæli til við Barða. kvaðvz ætla ef þeir yrði við staddir at meira mvndi at gert
Heið 878Barði bað ecki hirða um dꜹgvrð. þeir koðvz ei vilia fasta
Heið 8710Barði kvaz ecki hirða hvat þeir ro᷎ddo
Heið 8713Nv mataz þeir
Heið 8713Nv talaz þeir uið heima. Þorgꜹtr ok Þorbiorn ok Ketill
Heið 8714þær heyrðo konur hvat mælt var ok sendi Ketill þær vt a Froða-staði ok Siðv-mvla at segia tiðindin
Heið 8718þær heyrðo konur hvat mælt var ok sendi Ketill þær vt a Froða-staði ok Siðv-mvla at segia tiðindin
Heið 8719sendi Ketill þær vt ... at segia tiðindin ok þa mætti hverr ꜹðrum segia þaðan fra sva at orð kio᷎miz i Þverar-hlið ok vm Norðr-ar-dal at eptir þeim se riðit er verkit hafa vnnit
Heið 8723þeir fara ok taka hesta sina ok riða til Hafa-fellz til Arna Þorgꜹz sonar
Heið 8724þeir voro komnir til smiðio til Tindz
Heið 8817Synir Eiðꜱ koma til Þorgilꜱ hꜹggvanda. þeir bregða við skiott ok fara þaðan .vi. saman. þar var Eyiolfr son hans i fꜹr. ok .iiij. menn aðrir
Heið 8822Hann riðr fyrst þeira ok nockurv harðast sva at hlið var amillvm þeira en þeir riðv helldr tomliga eptir. ok koðo hann fvrðo hræddan vera
Heið 8826Hann riðr fyrst þeira ok nockurv harðast sva at hlið var amillvm þeira en þeir riðv helldr tomliga eptir. ok koðo hann fvrðo hræddan vera
Heið 8827Nv sia þeir manna fꜹr eptir ser ok sia flock eigi mycklogi minna en þeir hꜹfðo sialfir. ok glꜹddvz þeir fꜹrvnavtar Barða
Heið 8828En þvi gat Barði eigi a leið komit ok koðvz þeir þa fullelltir er þeir komv til syðra uigiꜱ i floanvm
Heið 899En þvi gat Barði eigi a leið komit ok koðvz þeir þa fullelltir er þeir komv til syðra uigiꜱ i floanvm
Heið 899ser Barði þat at nv mvn sva verða at vera ok sneri nv imoti þeim
Heið 8911kvez hann mvnv eigi sva miklo fusari undan at riða helldr en þeir. ok skulo þeir þeꜱ samkvæðiz giallda
Heið 8912kvez hann mvnv eigi sva miklo fusari undan at riða helldr en þeir. ok skulo þeir þeꜱ samkvæðiz giallda
Heið 8913Nu þickr þeim allvænt vm
Heið 8916hroꜱ sin letv þeir i nesit fram fra ser. ok settv þar til Kollgris at gæta
Heið 8917Hann let ok fyr lið allan farangr sinn ok biðr hvern mann til farar með ser er komaz mætti ok biðr ser liðꜱ ok riðr eptir þeim
Heið 8928Nu hittaz þeir sunnan menninir ok Barði
Heið 8928Stiga þeir [af baki]
Heið 8929Þat stoðz a nesit þvert ok fylking þeira .xv. iij. manna ok var einv megin at þeim gengt
Heið 904þeir stoðo með brugðnvm vapnvm
Heið 908Nu raða þeir eigi sva skiott a sunnan menn sem þeir hvgðo. ok meira lið var firir en þeir vættv
Heið 9011Nu raða þeir eigi sva skiott a sunnan menn sem þeir hvgðo. ok meira lið var firir en þeir vættv
Heið 9011Nu raða þeir eigi sva skiott a sunnan menn sem þeir hvgðo. ok meira lið var firir en þeir vættv
Heið 9012þa mælti Þorgꜹtr. raðligra er at biða meira liðꜱ. hafa þeir haft rað mikit er þeir komv fair i herat
Heið 9014þa mælti Þorgꜹtr. raðligra er at biða meira liðꜱ. hafa þeir haft rað mikit er þeir komv fair i herat
Heið 9015Nv ganga þeir ei at. ok er þat sa norðan menn. þa ætla þeir sitt rað
Heið 9016Nv ganga þeir ei at. ok er þat sa norðan menn. þa ætla þeir sitt rað
Heið 9016þetta fa þeir eigi staðiz ok hlavpa nv at þeim
Heið 9110þetta fa þeir eigi staðiz ok hlavpa nv at þeim
Heið 9111hꜹggr a halꜱinn ... ok kom a stein þann i sꜹrvinu er þokaz hafði þa er hann tok knifinn ok gaf syni Nialꜱ ok steinninn brast isvndr ok dreyrði .ij. megin bannzins. en þat (hǫgg?) beit eigi
Heið 9115Nv lystr þeim saman ok eptir hꜹɢ þetta hit mickla. styrir hann þegar imot Þoroddi. ok eigaz þeir við Ketill gengr imot Barða. Þorgꜹtr ok Þorbergr
Heið 9117Nv lystr þeim saman ok eptir hꜹɢ þetta hit mickla. styrir hann þegar imot Þoroddi. ok eigaz þeir við Ketill gengr imot Barða. Þorgꜹtr ok Þorbergr
Heið 9119ok hnigv þeir þar baðir fyr þvi vapni er þeir attv sialfir
Heið 9126þeir gangaz at i ꜹðrvm stað. ok *skortir þar ei hꜹgg stor er hvargi sparði uið annan. ok voro flest o᷎rit stor
Heið 9128hann barðiz við Eirik við-sia. ok aðr þeir berðiz. kvað Eirikr visu
Heið 9221Þeir eigvz við leingi. ok þat segia menn at varliga se ravstari menn
Heið 9226Synir Gvðbranz verða varir við at Eyiolfr er þar. Biðia Barða veita ser at þeir nai hans lifi ok hefna sin
Heið 936En þat hafði verit er þeir voro avstr at hann hafði hrvndit þeim yr loptriði nockurv ok i savrpytt ofan ok hꜹfðo þeir farit neisvliga
Heið 937En þat hafði verit er þeir voro avstr at hann hafði hrvndi þeim yr loptriði nockurv ok i savrpytt ofan ok hꜹfðo þeir farit neisvliga
Heið 938En þat hafði verit er þeir voro avstr at hann hafði hrvndi þeim yr loptriði nockurv ok i savrpytt ofan ok hꜹfðo þeir farit neisvliga
Heið 939hann hafði hrvndit þeim yr loptriði nockurv ... ok hꜹfðo þeir farit neisvliga. vilia nv hefna. ok hafa af þvi gert fꜹrna at vpphafi með Barða. ef þeir næði honum
Heið 9310þeir fa eigi stillt sik. ok hlavpa imot honum i moinn abravt ok beriaz
Heið 9314þar falla þeir synir Eiðꜱ. ok uar Barði nær staddr er þeir (tilføj letu, cf. ed. note) sitt lif
Heið 9325þeir erv mest til þeꜱ nefndir er framarst hafi verit
Heið 9329þar var Tindr ok Tanni Eyiolfr ok Þormoðr ok er þeir koma at. eggia þeir miok
Heið 9414þar var Tindr ok Tanni Eyiolfr ok Þormoðr ok er þeir koma at. eggia þeir miok
Heið 9414Eyiolfr gengr imoti Oddi ok beriaz þeir. ok er þar hvarrtveggi hinn besti dreingr
Heið 9420gengv ... allir vel ok hravstliga fram fyr þvi at þeir hꜹfðo einvala lið
Heið 9433Nv mælti Þor‹bergr(?)› at þeir skylldi vndan leita. ok voro .viij. menn svnnan fallnir. en .iij. norðan
Heið 952Nv spyrr Barði Þorodd ef hann mundi fara mega með þeim. hann lætr þeꜱ eigi von. ok biðr þa undan riða
Heið 954Nv spyrr Barði Þorodd ef hann mundi fara mega með þeim. hann lætr þeꜱ eigi von. ok biðr þa undan riða
Heið 955Nv sia þeir liðit er svnnan feʀ sem i skog sæi
Heið 956spyrr Barði. ef þeir vili biða. þeir koðoz riða vilia. ok sva gera þeir
Heið 957spyrr Barði. ef þeir vili biða. þeir koðoz riða vilia. ok sva gera þeir
Heið 957spyrr Barði. ef þeir vili biða. þeir koðoz riða vilia. ok sva gera þeir
Heið 958þa kvað Tindr visu. er Illhvgi spurði hve margir þeir hefði veri‹t›
Heið 9512mælti hann at hann hefir haft illt eyrendi. drepit þann mann er [einn] var [vænztr ꜹgnvattr vm þetta] eina i uaro mali ef þeir hefði lavpit fra manninvm en þeir mætti g[rið] [gefa honum(?)]
Heið 964mælti hann at hann hefir haft illt eyrendi. drepit þann mann er [einn] var [vænztr ꜹgnvattr vm þetta] eina i uaro mali ef þeir hefði lavpit fra manninvm en þeir mætti g[rið] [gefa honum(?)]
Heið 964Nu riðr Illhvgi eptir þeim við .c. manna ok nv lystr a miorkva miklvm ok verða nv aptr at hverfa
Heið 966þeir voro miok sarir Gislungar Arne ok Froðe. Þormoðr ok Þorarinn
Heið 969ætlar Illhvgi menn til at gæta likanna ok vita ef þeir yrði sva ueiddir ef þeir gerði eptir moɴvm sinvm
Heið 9612ætlar Illhvgi menn til at gæta likanna ok vita ef þeir yrði sva ueiddir ef þeir gerði eptir moɴvm sinvm
Heið 9612þeir hittaz nv fostrarnir ok segir hann Þorarni tiðendin i lioði ok sva at þeir munv fara eptir likvm
Heið 9616þeir hittaz nv fostrarnir ok segir hann Þorarni tiðendin i lioði ok sva at þeir munv fara eptir likvm
Heið 9617Þorarinn segir. at ei skulo þeir sva f[a] veitt þa ok hriðir ok illviðri skulo þa fyʀ abrꜹt keyra
Heið 9618Þorarinn segir. at ei skulo þeir sva f[a] veitt þa ok hriðir ok illviðri skulo þa fyʀ abrꜹt keyra
Heið 9619Þorarinn segir. at ei skulo þeir sva f[a] veitt þa ok hriðir ok illviðri skulo þa fyʀ abrꜹt keyra
Heið 9619þeim varða við lꜹg ef þeir bva ei vm likin
Heið 9620þeim varða við lꜹg ef þeir bva ei vm likin
Heið 9620ok ferr þetta sem Þorarinn gat. at þeim leiðiz a fiollum vti ok fara heim
Heið 9621Nv ferr Barði i Asbiarnar-nes. ok er þeir riða vt eptir heraði ætla menn at konur riði
Heið 9623ecki koma vpp tiðendin firir alþyðv. ok skeytto þeir monnum ecki forvitni
Heið 9625þeir voro fiolmennir ok ætla [nv] a braut at riða biðr Hꜹskvlldr at sia
Heið 9635kemr [Þorðr(?) eptir þeim] segir kynliga við bregða segir konur þangat riða
Heið 971Barði ok menn hans komv. biðr Þorðr Havskvlldr gengr imote þeim ok Eilifr sen ok heilsa Barða
Heið 975þeir taka hial
Heið 976eða hvat ætlar þv þina með ferð. Barði segir. setv ætlvm ver at hafa i Asbiarnar-nesi með vorum monnum ok þeim er við [faz(?)]
Heið 9713Nv stiga þeir a [b]ak hestom sinvm
Heið 9716Þorðr fra Breiða-vaði ok Þorualldr riða eptir þeim ok heilsa
Heið 9717[S]iþan kallar þ[v]riðr .d. (ɔ: dóttir) hans huskarla til sin oc bað þa fara með ser
LaxdE 32710hon letr setia fram ferio er .O. (ɔ: Oláfr) atti baþ þa roa vt epter hvamsfirði
LaxdE 32712þyriðr ste a batin óc .ii. menn aðrir. hon bað þa gæta skips er epter voro þar til er hon kemi aptr
LaxdE 32714hon to᷎k meyna i faðm ser óc bað þa ro᷎a yfer strꜷminn þar til er þeiʀ metti na skipinv
LaxdE 32716hon to᷎k meyna i faðm ser óc bað þa ro᷎a yfer strꜷminn þar til er þeiʀ metti na skipinv
LaxdE 32717þvriðr ... bað hann ganga a knaʀar battin oc bora sva at vførr veri. þo᷎tt þeiʀ þyrfti skiott til at taka
LaxdE 32720hann spretr vpp oc vill þrifa til sverðzsins fo᷎t biz. hann misir þess sem van var oc gengr þa v́t a borð oc ser at þav roa þa fra skipino
LaxdE 3292hann spretr vpp oc vill þrifa til sverðzsins fo᷎t biz. hann misir þess sem van var oc gengr þa v́t a borð oc ser at þav roa þa fra skipino
LaxdE 3293þa kallar .G. (ɔ: Geirmundr) a sina menn oc bað þa lavpa a batinn oc roa epter. þeir gera sva oc er þeir voro skamt komnir. þa finna þeir at sior fellr at þeim oc snva aptr til skipsins
LaxdE 3295þa kallar .G. (ɔ: Geirmundr) a sina menn oc bað þa lavpa a batinn oc roa epter. þeir gera sva oc er þeir voro skamt komnir. þa finna þeir at sior fellr at þeim oc snva aptr til skipsins
LaxdE 3295þa kallar .G. (ɔ: Geirmundr) a sina menn oc bað þa lavpa a batinn oc roa epter. þeir gera sva oc er þeir voro skamt komnir. þa finna þeir at sior fellr at þeim oc snva aptr til skipsins
LaxdE 3296þa kallar .G. (ɔ: Geirmundr) a sina menn oc bað þa lavpa a batinn oc roa epter. þeir gera sva oc er þeir voro skamt komnir. þa finna þeir at sior fellr at þeim oc snva aptr til skipsins
LaxdE 3296þa kallar .G. (ɔ: Geirmundr) a sina menn oc bað þa lavpa a batinn oc roa epter. þeir gera sva oc er þeir voro skamt komnir. þa finna þeir at sior fellr at þeim oc snva aptr til skipsins
LaxdE 3297Hann hlutaþi, hvart heita skylldi suþrgaungu æþa mannfrelsi, æþa gefa fe til skrins ins helga Magnús iarls, enn sa kom upp at gefa fe
Orkn325I 13730Þeir segia huscarlar hans, at ...
Orkn325I 27211Oc heldv þeir sinar sifiar sem allir skylldv i sinvm helgvm krapti oc dyrligvm verkvm
ÓTOddS 114Sva hefr upp so᷎gvna at þa er þeir styrðv Noregs velldi synir Eiriks konungs bloðexar ... ok var þa naliga allt folk heiðit i Norege
ÓTOddS 225synir Gvnhilldar ho᷎fðu tekit skirn i Englandi. en þo voro þeir ekci upp hallz menn cristniɴar
ÓTOddS 32þeir þottvz eigi siðr til rikis bornir en Gvnhilldar ss. (ɔ: synir)
ÓTOddS 312a eino svmri lo᷎gðv þeir saman felag sitt fiorir ho᷎fðingiar ... oc herioðu vm svmarit oc fengo mikit herfang
ÓTOddS 314at hꜹsti komo þeir a Upp lo᷎nd ok skiptv fengi sinom
ÓTOddS 318oc eptir þat sagðe hon sonvm sinvm oc gerðu þau rað sin með mikille slegð
ÓTOddS 326oc er þeir drvko miok Gunhilldar ss. (ɔ: synir) þa voro þeir storvm malgir
ÓTOddS 329oc er þeir drvko miok Gunhilldar ss. (ɔ: synir) þa voro þeir storvm malgir
ÓTOddS 330Þeir melto þar vm mart ok toko at skattyrðaz
ÓTOddS 331melti hvarr ... illa til annars. oc þui næst to᷎ko þeir til vapna ok villdo beriazk
ÓTOddS 333þa gengv vinir imille ok *baðu þa eigi þat gera (ɔ: at berjask). ok hyggia a sáma sín oc konungs tign ok frensymi
ÓTOddS 41vm morginnin er þeir komv vndir borð intv þeir upp allt hialið þat sem þeir reddv vm kveldit
ÓTOddS 43voro vm nottina verðer a þeim halldnir
ÓTOddS 43vm morginnin er þeir komv vndir borð intv þeir upp allt hialið þat sem þeir reddv vm kveldit
ÓTOddS 44intv þeir upp allt hialið þat sem þeir reddv vm kveldit oc kom en sva at þeir to᷎kv til vapna
ÓTOddS 45vm morginnin er þeir komv vndir borð intv þeir upp allt hialið þat sem þeir reddv vm kveldit
ÓTOddS 45hon ... kvaz skylld at dema mal sona sina oc bað þa hlita þeim domi. sem hon vilde gera oc lett makligast at hon setti þa
ÓTOddS 47hon ... kvaz skylld at dema mal sona sina oc bað þa hlita þeim domi. sem hon vilde gera oc lett makligast at hon setti þa
ÓTOddS 49þa settvz þeir ꜹðvelliga oc heto þessa sett at hallda
ÓTOddS 416Guðro᷎þr bꜹð þeim vinattv malvm til Tryggva at mela ok segia honom at hann vill vingan til hans gera
ÓTOddS 422Guðro᷎þr bꜹð þeim ... segia honom at hann vill vingan til hans gera. oc yrþi þeir felagar oc veri hann ho᷎fðinge yfir þriðivnge liþsens
ÓTOddS 424veri hann ho᷎fðinge yfir þriðivnge liþsens ef hann hefðe x skip til. en herfang allt at helminge þat er þeir fenge af vikingvm
ÓTOddS 426Ok er þeir komo a fvnd Trygva oc so᷎gðv honom orð Guðroðar ok vm meli oc felags gerð oc þa melti Tryggvi konungr
ÓTOddS 427þeir kvaþvz etla at þeir mvndi með so᷎nnv fara
ÓTOddS 433þeir kvaþvz etla at þeir mvndi með so᷎nnv fara
ÓTOddS 433bio hann siðan .x. skip. oc bioggv þeir scipin sinom megin nes nokvrs hvarir er heitir Sota nes
ÓTOddS 51mvndv þeir eigi þessi boð bera Þorþarnir nema sꜹn veri
ÓTOddS 510en kvatz mvndo koma með iafnmarga meɴ oc ætti þeiʀ þa tal vm herbvnað sinn ok til skipvn orostvnnar ok hittiz með vingan
ÓTOddS 516Guðroðr kvað þa þvi raða myndv en lett þetta þo mvndo fram fara
ÓTOddS 529ok þeir foro abrꜹtt ii. skipum oc siþan gengo þeir upp a nesit með xl. manna
ÓTOddS 530ok þeir foro abrꜹtt ii. skipum oc siþan gengo þeir upp a nesit með xl. manna
ÓTOddS 531þegar er þeir finnaz lata þeir drifa vapn a þeim
ÓTOddS 533þegar er þeir finnaz lata þeir drifa vapn a þeim
ÓTOddS 533þegar er þeir finnaz lata þeir drifa vapn a þeim
ÓTOddS 533þau voro nv i leynom ok firðvz Gunhilldi ok ss. (ɔ: sonum) henar
ÓTOddS 67Nv hafa þav Gvnhilldr ok ss. (ɔ: synir) henar fvll gørt sitt rað þat er þau settv
ÓTOddS 69En Guðroþr lagþi oþokka a Þorþa baða. er þeir foro ibrꜹt at hans oleyfe
ÓTOddS 611er hon visse at nalgaþiz sv stvnd er hon mvnde barn føþa komo þau til vaz er Ro᷎nd heitir
ÓTOddS 615komo þau til vaz er Ro᷎nd heitir. ok þar voro þau i litlv nꜹsti ok þar fedde hon barn
ÓTOddS 616þar fedde hon barn. oc var þat sveift kleðvm. ok var nafn gefit oc vatni avsit oc kꜹlloðv Olaf sveininn
ÓTOddS 617er hon reis or reckio þa foro þav i fatekligan bvnað
ÓTOddS 619hann to᷎k vel viþ þeim ok þo með leynd
ÓTOddS 621voro í vti bvri hans ok þionaþi hann þeim sialfr
ÓTOddS 622Ok er varaðe. þa er þat mo᷎rgvn ein. at Eirikr vekr þau upp ok vill at þau fari a brꜹtt
ÓTOddS 626Ok er varaðe. þa er þat mo᷎rgvn ein. at Eirikr vekr þau upp ok vill at þau fari a brꜹtt
ÓTOddS 626hygg ek at þa hafi þær trvtt trꜹst
ÓTOddS 76Oc er þau voro a gavto komin i vandom kleðum oc foro i ꜹstr ætt ok voro þeim fꜹronavtar fegnir (!) þa hvarf hann til þeira
ÓTOddS 78Oc er þau voro a gavto komin i vandom kleðum oc foro i ꜹstr ætt ok voro þeim fꜹronavtar fegnir (!) þa hvarf hann til þeira
ÓTOddS 79Oc er þau voro a gavto komin i vandom kleðum oc foro i ꜹstr ætt ok voro þeim fꜹronavtar fegnir (!) þa hvarf hann til þeira
ÓTOddS 710hvarf hann til þeira ok bað þau i friði fara
ÓTOddS 710siþan foro þav þa gavtv er fyrir la oc i þat herat er Skꜹn heiter
ÓTOddS 711þar komo þau i stafkarla bvninge. oc baðv þar vistar vm nottina
ÓTOddS 715hann rak þau ibrꜹt oc kvað ser leiða stafkarla alla
ÓTOddS 716siþan foro þau ibrꜹtt oc komo a þan bø er i Vizum heitir
ÓTOddS 717to᷎k hann við þeim vel ok voro þar vm nottina
ÓTOddS 720hann dylr ecke þess at þau mvni þar verit hafa en eigi létt hann þo nv þat vera
ÓTOddS 812Hon melti. Skyntv nv þvi at nv se ec þau hvar þau fara ok ero þav nv a gꜹttvnne til Skꜹnar
ÓTOddS 817Hon melti. Skyntv nv þvi at nv se ec þau hvar þau fara ok ero þav nv a gꜹttvnne til Skꜹnar
ÓTOddS 817Hon melti. Skyntv nv þvi at nv se ec þau hvar þau fara ok ero þav nv a gꜹttvnne til Skꜹnar
ÓTOddS 818Siþan riþv þeir ibrꜹt xxx. manna vel kledder ok vapnaðer ok komo nær bø Biarnar
ÓTOddS 819er hann sa menn virðvliga gengr hann i moti þeim ok bꜹð þeim þar at vera ok þat þago þeir
ÓTOddS 822er hann sa menn virðvliga gengr hann i moti þeim ok bꜹð þeim þar at vera ok þat þago þeir
ÓTOddS 822er hann sa menn virðvliga gengr hann i moti þeim ok bꜹð þeim þar at vera ok þat þago þeir
ÓTOddS 822Biorn melti. þau mvnv her komit hafa oc eigi mvnda ek þeim brꜹtt hafa visat ef ek vissa þetta
ÓTOddS 828Biorn melti. þau mvnv her komit hafa oc eigi mvnda ek þeim brꜹtt hafa visat ef ek vissa þetta
ÓTOddS 829her muno þau vera i nott at Þorsteins bva mins
ÓTOddS 830Ok þurfo þeir þeira ecke fyʀ at leita e. (ɔ: eða) vitia en a morgin
ÓTOddS 831Ok þurfo þeir þeira ecke fyʀ at leita e. (ɔ: eða) vitia en a morgin
ÓTOddS 831þegar i ottv. kom Þorstein at rekiom þeira Astriþar ok hafðe sviga i hende oc ognaðe þeim ef þav støðe eigi upp skiott
ÓTOddS 930þegar i ottv. kom Þorstein at rekiom þeira Astriþar ok hafðe sviga i hende oc ognaðe þeim ef þav støðe eigi upp skiott
ÓTOddS 930létt þa ok þa sem hann mvnde liosta þau oc fylgþe þeim maloþe vt af garðinom
ÓTOddS 931létt þa ok þa sem hann mvnde liosta þau oc fylgþe þeim maloþe vt af garðinom
ÓTOddS 932þa er þau voro ein saman. þa sneriz hann imoti þeim oc melti
ÓTOddS 933siþan hvarf hann aptr bað þau þar sin biða
ÓTOddS 1123spurþi ef menn nockvrir veri þar a bui. hann kvat at viso þat vera. Þa melti Hacon gak in ok leið þa ut
ÓTOddS 1216Hann geck inn ok var lenge ine oc kom vt ok kvaz eigi finna þav ok leitom vm allan bøin
ÓTOddS 1217leitom vm allan bøin oc mvno þau skamt farin. ok sva gera þeir ok finnaz þau eigi
ÓTOddS 1218leitom vm allan bøin oc mvno þau skamt farin. ok sva gera þeir ok finnaz þau eigi
ÓTOddS 1218leitom vm allan bøin oc mvno þau skamt farin. ok sva gera þeir ok finnaz þau eigi
ÓTOddS 1219Þorsteinn melti. þau mvno komiz hafa i skoginn er skamt er fra garþi
ÓTOddS 1219þau mvno komiz hafa i skoginn er skamt er fra garþi ok mvn ek finna þar hvert leyni. ok sva gerþo þeir
ÓTOddS 1221heyri þer eigi barns gratt oc snvvm þangat oc sva gerðv þeir
ÓTOddS 1228oc nv leið a dagin ok þotti þeim eigi þau fꜹng a at sinne at leita leingr ok hvrfo heim
ÓTOddS 1231kom Þorstein a fvnd þeira ... ok kvaz þa vilia at þꜹ hellde fram ferðine ok sagþiz eigi fa þeim meira veitt
ÓTOddS 1320Þau þꜹkoðo honum agetliga sinn vel gerning oc foro siþan ꜹstr i Sviþioð
ÓTOddS 1321kom Þorstein a fvnd þeira ... ok kvaz þa vilia at þꜹ hellde fram ferðine ok sagþiz eigi fa þeim meira veitt
ÓTOddS 1321Hann kvaz ætla at miok vel mvnde hann þeim monnum fagnað hafa er minni venzl mvndi a oc tok all vel við þeim
ÓTOddS 1326tok all vel við þeim oc virðiliga oc ero þau þar
ÓTOddS 1327En er Hacon Sigurðar s. (ɔ: son) kom til Biarnar. sagðe hann at þeir myndi aptr hverfa oc er þessi fo᷎r allþung
ÓTOddS 1328ecke vetti ek at hingat setti þau *fyrr en þrotin veri sv hialpar van oc ætla ek þeim ecke fyʀ heðan en þau girnaz
ÓTOddS 1720ecke vetti ek at hingat setti þau *fyrr en þrotin veri sv hialpar van oc ætla ek þeim ecke fyʀ heðan en þau girnaz
ÓTOddS 1721ecke vetti ek at hingat setti þau *fyrr en þrotin veri sv hialpar van oc ætla ek þeim ecke fyʀ heðan en þau girnaz
ÓTOddS 1722Ok skilþiz eigi fyʀ viþ en þau komo a skip oc skilþiz vel viþ þav oc leto þau i haf
ÓTOddS 2224Ok skilþiz eigi fyʀ viþ en þau komo a skip oc skilþiz vel viþ þav oc leto þau i haf
ÓTOddS 2225Ok skilþiz eigi fyʀ viþ en þau komo a skip oc skilþiz vel viþ þav oc leto þau i haf
ÓTOddS 2225er hann kom i Danmork. gengo þeir a land oc tokv strand hoɢ eftir siðvenio
ÓTOddS 3718er þeir sa mikin her vapnaðan eptir ser søkia. þa flyðv þeir til skipana
ÓTOddS 3721lanz menn somnvðoz saman oc lꜹgðo epter þeim með miklo liðe
ÓTOddS 3721er þeir sa mikin her vapnaðan eptir ser søkia. þa flyðv þeir til skipana
ÓTOddS 3722er þeiʀ ho᷎fðv langt vpp gengit. ætlvðv þeir at eigi mynde þeiʀ komaz til skipanna aðr en vvinir kømiz eptir þeim
ÓTOddS 3723er þeiʀ ho᷎fðv langt vpp gengit. ætlvðv þeir at eigi mynde þeiʀ komaz til skipanna aðr en vvinir kømiz eptir þeim
ÓTOddS 3724er þeiʀ ho᷎fðv langt vpp gengit. ætlvðv þeir at eigi mynde þeiʀ komaz til skipanna aðr en vvinir kømiz eptir þeim
ÓTOddS 3724er þeiʀ ho᷎fðv langt vpp gengit. ætlvðv þeir at eigi mynde þeiʀ komaz til skipanna aðr en vvinir kømiz eptir þeim
ÓTOddS 3725voro þeir komnir í ein skóg litinn ok var þat litil hvlþa at hialpa ser við
ÓTOddS 3726ætlvðv þeir at eigi mynde þeiʀ komaz til skipanna aðr en vvinir kømiz eptir þeim. oc gerðe skamt imillom þeira
ÓTOddS 3726voro þeir komnir í ein skóg litinn ok var þat litil hvlþa at hialpa ser við. oc hvrfv þeiʀ þangat at eige yrðe þeiʀ fyrir ꜹgum v vina sinna ok at sv hvlþa lege yfir
ÓTOddS 3728voro þeir komnir í ein skóg litinn ok var þat litil hvlþa at hialpa ser við. oc hvrfv þeiʀ þangat at eige yrðe þeiʀ fyrir ꜹgum v vina sinna ok at sv hvlþa lege yfir
ÓTOddS 3728Þa melte O. (ɔ: Óláfr) með trꜹsti. Ek veitt sagðe hann at sa er matvgr gvð er styrir himnvm
ÓTOddS 3730eptir þetta boð lo᷎gðvz þeir niðr ok lo᷎gðv yfir sik kvistvna i cros mark
ÓTOddS 3819En vvinir þeira komo með gny ok með kalli. ok hugðuz þa mvndo taka ho᷎ndum er þeir sa litlo aþr
ÓTOddS 3822En vvinir þeira komo með gny ok með kalli. ok hugðuz þa mvndo taka ho᷎ndum er þeir sa litlo aþr
ÓTOddS 3822vvinir þeira ... hliopv a þa ok traðv vndir fo᷎tum oc fvndv eigi ok skyllde þeim sva kross mark
ÓTOddS 3823vvinir þeira ... hliopv a þa ok traðv vndir fo᷎tum oc fvndv eigi ok skyllde þeim sva kross mark
ÓTOddS 3824lꜹgðvz þeir þa niðr a slætom velli. sem fyʀ i nokvrom skoge
ÓTOddS 3829voro þeir holpnir með guðligvm krapti ok krossinvm helga
ÓTOddS 3830saz þeir eigi helldr a vellinom slættvm en i þiokvm skoge
ÓTOddS 3831hvrfo þeir aptr en þeir O. (ɔ: Óláfr) komo til skips ok *þavkvðu gvðe vndan kvamo
ÓTOddS 3832Heyrðv efni goðs mannz er alldrege blotaðer gvðum oc vhreinom ꜹndom. helldr svivirðer þu þav ok rekðer
ÓTOddS 3930Byskop het ferðine ef hann tvlkaðe fyrir honom. at eige støðe ho᷎fðingiar imott helldr veitti þeir honom sigr mark ok styrk til cristninar
ÓTOddS 4221dvel‹s›k hann þar i goðv yfir læti ok talþe fyrir þeim vm trvna ok sagðe hvat þeim hefðe at þav tryðe a sanan guð er skop himin ok iorð ok alla luti
ÓTOddS 4224dvel‹s›k hann þar i goðv yfir læti ok talþe fyrir þeim vm trvna ok sagðe hvat þeim hefðe at þav tryðe a sanan guð er skop himin ok iorð ok alla luti
ÓTOddS 4225dvel‹s›k hann þar i goðv yfir læti ok talþe fyrir þeim vm trvna ok sagðe hvat þeim hefðe at þav tryðe a sanan guð er skop himin ok iorð ok alla luti
ÓTOddS 4225kvað þat ofallit stiornar monnum at kvnna eigi deili a skapara sinom er þeim veitti allt go᷎tt. en at trva a skynlꜹs gvð
ÓTOddS 4228þott konungr støðe lenge imott at lata sið sinn ok sinna forellra. Ok með þvi at hann heyrðe fagrliga vm røtt ok fekk skilt af guðz miskunn þetta sanlikt ok at eggian drottningar. þa to᷎ku þav skirn
ÓTOddS 4322er O. (ɔ: Óláfr) var a land *gengin þa sa þeir mikit lið af lande ofan fara ok skein morgin solin a klæðin
ÓTOddS 4429er þeiʀ O. (ɔ: Óláfr) sa at frið meɴ voro gengv þeiʀ i moti ok fo᷎gnvðo hvarir o᷎ðrvm vel
ÓTOddS 4431þeir voro i eyionni. þar til er þeir foro or skirnar klæðvm ok styrkðe þa hvern dag i helgvm keningvm
ÓTOddS 4523þeir voro i eyionni. þar til er þeir foro or skirnar klæðvm ok styrkðe þa hvern dag i helgvm keningvm
ÓTOddS 4524þeir voro i eyionni. þar til er þeir foro or skirnar klæðvm ok styrkðe þa hvern dag i helgvm keningvm
ÓTOddS 4525siðan gaf O. (ɔ: Óláfr) leyfe monnum sinom at þeiʀ føri kꜹpferðer til ymissa landa ok kømi allir til hans fyʀ en þeiʀ føri af Englande
ÓTOddS 4529siðan gaf O. (ɔ: Óláfr) leyfe monnum sinom at þeiʀ føri kꜹpferðer til ymissa landa ok kømi allir til hans fyʀ en þeiʀ føri af Englande
ÓTOddS 4530heyrðe hann at iarl sa reð Norðimbralandi er Sigurðr hét ok vilde hann at þeir gerðe sinn vinskap oc felag ok sekir fvnd hans
ÓTOddS 4617einn sa þeiʀ ok meira miklo en aðra ok vena ok itarligra en fyʀ hefðe þeiʀ sétt
ÓTOddS 4624einn sa þeiʀ ok meira miklo en aðra ok vena ok itarligra en fyʀ hefðe þeiʀ sétt
ÓTOddS 4625er hlaðet var seglvnvm søkia þeir skꜹrvliga a landit ok skiott ok reisa þegar tiolld
ÓTOddS 4628er þeir hofðv vm bviz. þa hafðe oc iarlin bvðaz
ÓTOddS 4629vndraþiz ok hrꜹstleik þeira ok vaskleik ok spvrðe hverr fyrir þeim veri sa enn veni maðr ok enn mikli
ÓTOddS 4631eigi var aðr lo᷎ng þeira reða en þeir gerðu tal sitt. ok kvaz O᷎li miok fuss at gera við hann felag
ÓTOddS 4726hann kvaz þat hyggia iarllinn at sa mvnde betr hafa er mart ætti við hann
ÓTOddS 4728þetta mal festa þeir með sér at heria vm svmarit
ÓTOddS 4731eiɴ maðr er nu fyrir .iii. Eiɴ fyrir konung. oc einn fyrir jarl. einn fyrir erkibyscup. oc em ec sa
Sv 4224margr lytr sa nu hendinni er giarna villdi at af væri
Sv 1075at engi maðr matti honom reiðr verþa sa er hans mal heyrði
Sv 1223drapu mikinn luta af þvi scipi. þat gecc a land er undan comz
Sv 1476Sæll em ec herʀa miɴ at ec em sva nær þer comiɴ at ec ma taca a þer. oc þeꜱ [var. + annars SvEirsp 40322] at ec em brot comiɴ
Sv 16115eða han hafe boret vopn i vlyðni i kirkiu eða i kirkiu garðe. oc værðr þan þær aftækin
SvKr 4184þæir ær þæss æina læita mæðr hans raðe, at hann uerþe i nackora þa verndarstaðe inntekenn, at hann fae sek ok sina mænn i þæim fyri huers mannz vallde urugglegha halldet
Thom¹ 22724gvð tekr fra þæim ꜹðæfe er eigi vill þæʀa niota ok spara við þvrvanda
Eluc675(1989) 48Sær ok vindar kænna hann gvð ðvi at þær stoðvaz at boðorðe hans
Eluc675(1989) 238Dꜹðir meɴ kænna hann þvi at ⸢þær [var. þeir Eluc674(1989) 241] risa v[p a]t boðorði hans
Eluc675(1989) 245Ænglar ero odꜹðligir ok matto þér eigi af þvi læv̇stir verda
Eluc675(1989) 3412er Folldunngar spvrðo þetta kvrrvðo þeir illa. sogðo at eigi mvndi hann þeim goðr. ef hann var hinom illr
HákFris 40730sá var vel vápnaðr, maðrinn, ecki mikill á baki, ok þó inn kvikligasti
HG 5630þæir ræntu alla staði í borginni
HkrEirsp 411gengo þær a land ok konnuðo lið sitt
HkrEirsp 1735villdo brꜹt þegar er ⸢*þeir [AM 45 fol; non emend. þr] mtti
emend. HkrFris 14914n. → Hkr AM 45 folþa var i Saxlanndi Arnfinnr Iarl ... þeir uoro uinir goðir ok Gormr konungr
Jvs7 16Þeir foro til þionarnir ok drogv Roðbert yr dikinv
KonrA 8210Þeir mættuz á fǫrnum vegi, Brynjólfr ok Þórðr
NjR1908 919á því skipi, er fyrst fór, stóð maðr við siglu; sá var í silkitreyju ok hafði gyldan hjálm
NjR 20325þeir voro ... ætskaðir or heraði þvi, er heitir Galilea a Jorsalalandi
PP 28326þeir fylgðv flottamonnvm oc bæittv sverðvm a bak þeim er næstir vorv
StjC 37217a hverri iorðv sem þv andaz a þæirri skal ek deyia
StjC 42115rennum a ða (!)
SvEirsp 39526baru (baglar) ... a ða bǫði skot oc griot
SvEirsp 42821sialfr leiddi hann mic hingat at lok‹n›um durum, at blezun min verði at avexti fyrir yckr þeim, at it halldit hreinlifi
ThPost² 72915nema ⸢þeir [var. menn Landsl1154 8125] uiti skil a at þeir eru skila menn
Landsl 1818Hafdu i frammi kugan vid þa vppi vid fiollin
Gunnl 1713Bardi melti. huorigir munu þa uel hafa ok munu þeir giallda er ofallit er En þann hlut skal giora er þer er uvirduligastr
Heiðy 982[N]u heyra þeir gny mikinn ad menn rida margir til arinnar
Heiðy 989þa melti Bardi. tꜹkum ofan bunat uarn ok ridum i flokkinn ok alldri meirr en æinn senn ok munu þeir ekki irada er myrkt er
Heiðy 9814Nu rida þeir af ainni
Heiðy 9817ok er þeir (“herefter udel. hafa”, ed. note) nidr setz þa melti Snorri. þat er mer sagt Þorgils segir hann at eingi madr meli iam uel firi gridum sem þu ok aunnur logskil
Heiðy 9822Ef sakar gioraz hedan af amilli uor. þer skal fe beta en eigi flein rioda
Heiðy 9911en sa uorr er geingr ageruar setter edda uegr aueittar trygdir. þa skal hann suo uida uargrekr ok rekinn sem menn uiþaz uarga reka
Heiðy 9911haui sa gvdꜱ hylli er helldur trygdir en sa gremi gudꜱ er ryfr rettar trygdir. en hylli sa er helldr
Heiðy 1005haui sa gvdꜱ hylli er helldur trygdir en sa gremi gudꜱ er ryfr rettar trygdir. en hylli sa er helldr
Heiðy 1006haui sa gvdꜱ hylli er helldur trygdir en sa gremi gudꜱ er ryfr rettar trygdir. en hylli sa er helldr
Heiðy 1007stor uel er melt ok þat synt sa er a bak gengr (ɔ: griðum). er ad uisu gridnidingr ok se hann uid stadr
Heiðy 10011nv ridr Snorri fra med .xx. menn ok Bardi med hꜹnum ok hanꜱ menn. til Lekia-mótz ok tekr Þorarin vel uid þeim ok erv nu katir rada nu radum sinvm ad
Heiðy 10023þeir attu systr .ij. ok ræððu sua huarirtueggiu at slegit munði i giorð ok i manniofnut en menn hofðu sárt halldit frenðum sinum
Heiðy 10114menn skal leggia til manniafnaðar. Synir Eiðꜱ ok synir Guðbranðz. en Þoroððr Hermunðar son. ok Þorbiorn þeir voro iafnir
Heiðy 10125en þeir uissu ahuga Barða
Heiðy 10127þat komz a leið at sættir verða at þui. ok kom þat hellz saman með þeim at þeir færi vtan
Heiðy 10218þat komz a leið at sættir verða at þui. ok kom þat hellz saman með þeim at þeir færi vtan
Heiðy 10218Ventu þeir at hellðr munði siatna ufriðrinn ok þotti ser þat eigi minni sæmð at þeir væri utan
Heiðy 10220Ventu þeir at hellðr munði siatna ufriðrinn ok þotti ser þat eigi minni sæmð at þeir væri utan
Heiðy 10221en ecki skillði fe til farningar þeim
Heiðy 10227ok su var uirðing .a. at Barði þotti hallðit hafa fullan hlut ok þeir er honum ueittu i sua ouænt efni sem komit var. vm hrið
Heiðy 10228þeir hofðu sellt lanð sitt af henði ok bu ef þessar yrði mala lyktir. er aðr var eigi raðit þat
Heiðy 10231uerðr a þa leið at þeir briota skipit nordr uið Siglu-neꜱ ok tyna þeir miklu. menn hallðaz
Heiðy 10317uerðr a þa leið at þeir briota skipit nordr uið Siglu-neꜱ ok tyna þeir miklu. menn hallðaz
Heiðy 10318[E]yiulfr gerir ferð sina ok hefir halfan þriðia tog hesta i mot þeim ok hittir þa a stronðinni
Heiðy 1045[E]yiulfr gerir ferð sina ok hefir halfan þriðia tog hesta i mot þeim ok hittir þa a stronðinni
Heiðy 1045Eyiulfr kueðr þa uel ok biðr * þa fara heim með ser at raði foður sinꜱ. þeir gera sua skipa þar annan beck vm uetrinn
Heiðy 1046Eyiulfr kueðr þa uel ok biðr * þa fara heim með ser at raði foður sinꜱ. þeir gera sua skipa þar annan beck vm uetrinn
Heiðy 1046Eyiulfr kueðr þa uel ok biðr * þa fara heim með ser at raði foður sinꜱ. þeir gera sua skipa þar annan beck vm uetrinn
Heiðy 1047ok er Guðmunðr reifr uið þa ok ueitir þeim stormannligha ok uel
Heiðy 1048ok er Guðmunðr reifr uið þa ok ueitir þeim stormannligha ok uel
Heiðy 1049Einaʀ Iarnskeggia son byðr þeim þar ok oft at uera með ser ok eru þeir nu katir
Heiðy 10410Einaʀ Iarnskeggia son byðr þeim þar ok oft at uera með ser ok eru þeir nu katir
Heiðy 10411eʀ nu til þess at taka er Þorarenn reð at menn uoro þeir með Barða. er mikilꜱ (lege uoro, cf. ed. note) uerðir ok mikilꜱ attu kosti
Heiðy 10412Nu toko þeir fe sitt felagar Barða ok biugguz til utan ferðar með goðan fiarhlut
Heiðy 10431Barði senðir orð ok þeir bræðr at þeir vilia hafa lanð sitt ok selia þickiaz þurfa lausa fe
Heiðy 1052nu segir Eyiulfr at hann mun fa þeim iafn mikil fe sem lanð er uert. en hann eiga uið hann
Heiðy 1057Barði kaupir skip er vppi stoð i Husa-uik. foro þa utan. ok leiðði Eyiulfr þa uirðulegha ibraut
Heiðy 10511Guðmunðr var þa anðaðr. ok kom Eyiulfr þa imót þeim ok bauð til sin
Heiðy 1066*Eyiulfr gefr þeim bræðrum vpp foðrleifð sina ok lysti enn stormennzku sina sem fyʀ ok ueitti þeim eingi maðr iafnmikit lið sem hann
Heiðy 10610nytir menn ok ei iafnmiklir sem ættin þeira. ok baðir kuangaðiʀ ok menn fra þeim komnir
Heiðy 10619þa bað hann seʀ konu. su het Auðr. ðottir Snorra goða. ok er hun fostnuð honum
Heiðy 10621ok er Barði þar vm uetrin ok bæði þau. en vm uarit fara þau i braut með allt sitt
Heiðy 1075er nu fiaʀlutum skift þeirra imilli. ok hann ræðz þaðan i braut vm varit
Heiðy 10725ok eitt sinn er þeir voro a galeiðum við her ok uorðu enn konungꜱ riki. þa kom at þeim herr
Heiðy 1083ok eitt sinn er þeir voro a galeiðum við her ok uorðu enn konungꜱ riki. þa kom at þeim herr
Heiðy 1085þeir gerþo sva illvirkiarnir sem þeim var boþit
Jón³ 1418Hon tok iiii. ꜹxn norþan or Iotvnheimvm, en þat voro synir iotvns ‹nokkvrs› ok hennar, ok setti þa firir plog
SnE 86þar sem landit hafþi vpp gengit, var þ[ar] eptir vatn; þat er nv Lꜹgriɴ kallaðr i Sviþioð
SnE 810þat hvgsaþi hann, hvart þat mvndi vera af eþli sialfra þeira, eða mvndi þvi valda goðmavgn þꜹ, er þeir blotvþv
SnE 820en æsir voro þvi visare, at þeir hfþv spadom ok sa þeir ferþ hans, fyʀ en hann kom
SnE 91sa spvrþi hann fyʀ at nafni
SnE 910Sa svarar, er hann leiddi iɴ, at sa, er i env nezta hasæti sat, var konvngr, ok heitir Hár
SnE 101Sa svarar, er hann leiddi iɴ, at sa, er i env nezta hasæti sat, var konvngr, ok heitir Hár
SnE 101Sa, er i env nezta hasæti sat, var konvngr, ok heitir Hár, en þar næst ‹sa›, er heitir Iafnhár, en sa ofarst, er Þriþi heitir
SnE 103Hár segir: Sa heitir *Alfꜹðr at voro mali, en í Asgarþi envm forna atti hann xii. nǫfn
SnE 1012Sa er Svrtr nefndr, er þar sitr a landz enda til landvarnar
SnE 1120Þa mælti Hár: Ar þær, er kallaþar erv Elivagar, þa er þær voro sva langt komnar fra vpsprettvɴi, at *eitrqvika sv, er þar fylgþi, harðnaþi ... þa varþ þat is
SnE 127ok *er sa nefndr Ymir, en hrimþvssar kalla hann Avrgelmi, ok erv þaðan komnar ættir hrimþvssa
SnE 1220þa kavllvm ver hrimþvrsa
SnE 1312sa er nefndr Bvri; hann var fagr alitvm, mikill ok mattvgr; hann gat son þaɴ, er Boʀ het
SnE 142Hann feck þeirar konv, er Bes‹t›la het, dottir Bolþorns iotvns, ok fengv þav iii. sonv
SnE 144Synir Bors drapv Ymi iotvn, en er hann fell, þa liop sva mikit bloð or sarvm hans, at með þvi drekþv þeir allri ætt hrim[þv]rsa
SnE 1412Synir Bors drapv Ymi iotvn, en er hann fell, þa liop sva mikit bloð or sarvm hans, at með þvi drekþv þeir allri ætt hrim[þv]rsa
SnE 1412Þann kalla iotnar Bergelmi; hann for vpp a lvdr siɴ ok kona hans ok hellz þar, ok erv af þeim komnar hrimþvrsa ættir
SnE 1413Þann kalla iotnar Bergelmi; hann for vpp a lvdr siɴ ok kona hans ok hellz þar, ok erv af þeim komnar hrimþvrsa ættir
SnE 1414Þeir tokv Ymi ok flvttv i mitt Giɴvnga gap ok gerþv af honvm iorþina, af bloþe hans sæiɴ ok vǫtnin
SnE 1420Þa segir Gangleri: Hvat hǫfðvz þa at Bors synir, ef þv trvir, at þeir se gvð?
SnE 1420Iorþin var gǫr af holdinv, en biorgin af beinvnvm, griot ok vrþir gerþv þeir af tavɴvm ok iǫxlvm ok af þeim beinvm, er brotin voro
SnE 1423Þa mælti Iafnhar: Af þvi bloþi, er or sarvm raɴ ok lavst fór, þar af gerþv þeir sia þaɴ, er þeir gerþv ok festv saman iorþina
SnE 152Þa mælti Iafnhar: Af þvi bloþi, er or sarvm raɴ ok lavst fór, þar af gerþv þeir sia þaɴ, er þeir gerþv ok festv saman iorþina
SnE 153Þa mælti Þriþi: Tokv þeir ok havs hans ok gerþv þar af himin
SnE 155þeir heita sva, Avstri, Vestri, Norþ‹r›i, Svðri
SnE 157Tokv þeir ok havs hans ok gerþv þar af himin ok settv hann vpp ifir iorþina meþ iiii. skavtvm, ok vndir hvert horn settv þeir dverg
SnE 157Þa tokv þeir sivr ok gneista þa, er lavsir forv ok kastað hafþi or Mvspellzheimi
SnE 158Þeir gafv staþar ꜹllvm elldin‹g›vm, svmvm a himni, svmar forv lavsar vndir himne, ok settv þo þeim stað ok skavpvð‹v› gavngv þeim
SnE 1511Þeir gafv staþar ꜹllvm elldin‹g›vm, svmvm a himni, svmar forv lavsar vndir himne, ok settv þo þeim stað ok skavpvð‹v› gavngv þeim
SnE 1512Þeir gafv staþar ꜹllvm elldin‹g›vm, svmvm a himni, svmar forv lavsar vndir himne, ok settv þo þeim stað ok skavpvð‹v› gavngv þeim
SnE 1513ok með þeiri siavar strꜹndv gafv þeir lꜹnd til bygþar iotna ættvm
SnE 1522eɴ firir iɴan a iorþvnni gerþv þeir borg vmhverfis heím firir vfriþi iotna
SnE 1523Þeir tokv ok heila hans ok kꜹstvþv i lopt ok gerþv af skyin, sva sem her segir
SnE 162en til þeirar borgar havfþv þeir brar Ymis iotvns, ok kavllvþv þa borg Miðgarþ
SnE 162Þa mælti Gangleri: Mikit þotti mer þeir hafa þa snvit til leiþar, er iorð ok himiɴ var gert
SnE 1611Þa svarar Har: Þa er þeir gengv meþ sævar strꜹndv Borssynir, fvndv þeir tre tvꜹ
SnE 1614Þa svarar Har: Þa er þeir gengv meþ sævar strꜹndv Borssynir, fvndv þeir tre tvꜹ
SnE 1615(þeir) gafv þeim klæþi [ok] nꜹfn
SnE 1617Þar næst gerþv þeir ser borg i miþivm heimi, er kallvð er Asgarðr
SnE 1619Þvi næst var hon gipt þeim, er Aɴaʀ het
SnE 1712Þa tok *Alfꜹðr Nott ok Dag, son hennar, ok gaf þeim iia. hesta ok ii. keʀvr
SnE 1715(hann) gaf þeim iia. hesta ok ii. keʀvr, ok *sendi þav vpp a himin, at þav skolv riþa a hverivm ii. dægrvm vmhverfis iorþina
SnE 1716(hann) gaf þeim iia. hesta ok ii. keʀvr, ok *sendi þav vpp a himin, at þav skolv riþa a hverivm ii. dægrvm vmhverfis iorþina
SnE 1716(hann) atti tvꜹ bꜹrn; þav varv sva favgr ok friþ, at hann kallaþi *son sinn⸣ Mana, en dottvr sina Sol, ok gipti hana þeim maɴe, er Glenr het
SnE 1722en vndir bǫ́gvm hestaɴa settv gvþin tva vinbelgi at kæla þa, en i svmvm frǽþvm er þat kallat isarncol
SnE 187hann tok ii. bꜹrn af iorþvnni ... er þav gengv fra brvɴi þeim, er Byrgir heitir, ok barv á ꜹxlvm ser sa, er heitir Sǽgr, en stavngin Simvl
SnE 1810Þa svarar Har: Eigi er þat vndarlikt, at hon fari akafliga nær gengr sa, er hana sækir
SnE 1816Þa mælti Gangleri: Hverr er sa, er henni gerir þaɴ ómaka?
SnE 1818Hár segir: Þat erv ii. vlfar, ok heitir sa, er eptir henni ferr, Skǫll; hann hræþiz hon ok hann mvn taka hana
SnE 1819en sa heitir Hati Hroðvitnisson, er firir henne leypr, ok vill hann taka tvnglit, ok sva mvn verþa
SnE 1820ok svima hestar þeira ifir storar ar; sva koma þeir fram
SnE 1920Eigi þotti mer goþin gera af trvnaþi brvna, er hon skal brotna mega, er þꜹ megv ‹þo› gera, sem þav vilia
SnE 1922Eigi þotti mer goþin gera af trvnaþi brvna, er hon skal brotna mega, er þꜹ megv ‹þo› gera, sem þav vilia
SnE 1922Hár mælti: I vphafi setti hann (ɔ: Alfǫðr) stiornarmenn ‹i sæti› ok beiddi þa at dæma meþ ser rlavg maɴa ok raþa vm skipvn borgariɴar
SnE 205þat hvs er bezt gert a iorþv ok mest: allt er þat vtan ok iɴan sva sem gvll eít
SnE 209Aɴan sal gerþv * þeir; þat var havrgr, er gyðivrnar attv, ok var hann allfagr, þat hvs kalla menn Vingolf
SnE 2010Þar næst gerþv þeir þat at þeir lavgþv afla ok þar til gerþv þeir hamar ok tavng ok steðia ok þaþan af ꜹll tol avɴvr
SnE 2012Þar næst gerþv þeir þat at þeir lavgþv afla ok þar til gerþv þeir hamar ok tavng ok steðia ok þaþan af ꜹll tol avɴvr
SnE 2012Þar næst gerþv þeir þat at þeir lavgþv afla ok þar til gerþv þeir hamar ok tavng ok steðia ok þaþan af ꜹll tol avɴvr
SnE 2013ok þvi næst smiþvþv þeir malm ok steín ok tre, ok ... þaɴ malm, er gvll heitir
SnE 2014smiþvþv þeir ... sva gnoglega þaɴ malm, er gvll heitir, at ꜹll bvsgavgn ‹ok oll reiðigogn› havfþv þeir af gvlli
SnE 2016ok er sv ꜹlld kavllvð gvllaldr, aðr en spiltiz af tilqvamv qviɴaɴa; þær komv or Iotvnheimvm
SnE 2017Dvergarnir ... voro þa maðkar, en af atqvæþi gvþaɴa vrþv þeir vitandi manvitz ok hꜹfþv maɴz liki ok bva þo i iorþv ok i steinvm
SnE 2022þriar rætr tresins halda þvi vpp ok standa afar breítt
SnE 226þar er Mimisbrvɴr, er spekð ok manvit er ifolgit, ok heitir sa Mimir, er a brvɴinn
SnE 2211or þeim sal koma iii. mæyiar, þær er sva heita, Vrðr, Verþandi, Skvlld; þesar meyiar skapa monnvm alldr; þær kavllvm vær nornir
SnE 2314Þa mælti Gangleri: Ef nornir raþa orlꜹgvm manna, þa skipta þǽr geysi v́iafnt, er svmir hafa gott líf ok rikvlikt, en svmir hafa litit len eða lof
SnE 2322iiii. hirtir reɴa i limvm asksins ok bita baʀ; þeir heita sva, Daiɴ, Dvaliɴ, Dvɴevrr, Dvraþrór
SnE 249Fvglar ii. fæþaz i Vrþarbrvɴi; þeir heita svanir, ok af þeim fvglvm hefir komit þat fvgla kyn, er sva heitir
SnE 257Sa er eiɴ staþr þar, er kallaðr er Alfheímr; þar byɢvir folk þat, er *Liosalfar heita
SnE 2511en Dꜹckalfar bva niðri i iorþv, ok erv þeir vlikir * synvm *ok myklv vlikari reyndvm
SnE 2513Þar er ok sa (staðr), er Glitnir heitir, ok erv veɢir hans ok steðr allar ok stolpar af ravþv gvlli, en þak hans af silfri
SnE 2516Þar er enn sa staðr, er Himinbiorg heita; sa stendr á himins enda við brvar sporð, þar er Bifrꜹst kemr til himins
SnE 2518þaɴ (stað) gerþv gvþin ok þꜹkþv skirv silfri, ok þar er Hliðskialfin i þesvm sal, þat hasæti, er sva heitir
SnE 2521Har segir: Sva er sagt, at aɴaʀ himinn se svdr ok vpp fra þesvm himni, ok heitir sa * Andlangr
SnE 2610Sva er sagt, at aɴaʀ himinn se svdr ok vpp fra þesvm himni, ok heitir sa * Andlangr, eɴ hinn iii. himinn se eɴ vpp fra þeim, ok heitir sa Viðblaiɴ
SnE 2611Sva er sagt, at aɴaʀ himinn se svdr ok vpp fra þesvm himni, ok heitir sa * Andlangr, eɴ hinn iii. himinn se eɴ vpp fra þeim, ok heitir sa Viðblaiɴ
SnE 2611Svasvðr heitir sa, er faþir Svmars er, ok er hann sǽllifr, sva at af hans heiti er þat kallat svaslekt, er blitt er
SnE 275Þa mælti Iafnhar: Eigi erv asynivrnar vhelgare ok eigi megv þær miɴa
SnE 2713hans oska synir erv allir þeir, er i val falla; [þeim ski]par hann Valhavll ok Vingolf, ok heita þeir þa Einheriar
SnE 2723hans oska synir erv allir þeir, er i val falla; [þeim ski]par hann Valhavll ok Vingolf, ok heita þeir þa Einheriar
SnE 2723ok þat veit trva min, at þetta mvn vera mikill froþleikr, sa er her kaɴ skyn ok dæmi, hverir atbvrþir hafa orþit ser til hvers þesa nafns
SnE 2810Hver erv nꜹfn aɴaʀa ásaɴa, eða hvat hafaz þeir at, eða hvat hafa þeir gert til frama?
SnE 2820Har segir: Þoʀ er þeiʀa framaz, sa er kallaðr ‹er› Asaþoʀ eða Okvthor
SnE 2821Hver erv nꜹfn aɴaʀa ásaɴa, eða hvat hafaz þeir at, eða hvat hafa þeir gert til frama?
SnE 2821Har segir: Þoʀ er þeiʀa framaz, sa er kallaðr ‹er› Asaþoʀ eða Okvthor
SnE 2822Thor a hafra ii, er sva heita, Taɴgniostr ok Taɴgrisnir, ok reið þa, er hann eckr
SnE 296Aɴan grip a hann beztan, megingiarþar, ok er hann speɴir þeim vm sic, þa vex honvm asmegin halfv
SnE 2911En iii. lvt a hann, þaɴ er mikill gripr er í; þat erv iarnglofar; þeira ma hann eigi misa við hamars skaptit
SnE 2913eitt gras er sva hvitt, at iafnat er til Balldrs brar; þat er allra grasa hvitaz, ok þar eptir matþv marka [fegrð] hans, bæþi ‹a› har ok a liki
SnE 2921Hiɴ þriþi ás er sa, er kallaðr er Niorðr; hann byr a himni, þar sem heitir Noatvn
SnE 304hann er sva avðigr ok fesæll, at hann ma gefa þeim ꜹð landa eða lavsafiar; *a hann skal til þess heita⸣
SnE 307vanir gislvþv hann goþvnvm ok tokv imot at * gislingv þaɴ, er Hænir heitir; hann varð at sætt með *goþvm ok vonvm
SnE 3010þꜹ sættvz a þat, at þav skyldv vera ix. *nætr i Þrvmheime, en þa aðra‹r› ix. at Noatvnvm
SnE 3015þꜹ sættvz a þat, at þav skyldv vera ix. *nætr i Þrvmheime, en þa aðra‹r› ix. at Noatvnvm
SnE 3015Niorðr ... gat ... ii. bꜹrn ... þꜹ voro fꜹgr alitvm ok mattvg
SnE 318Har segir: Sa er eɴ ás, er Tyr heitir; hann er diarfaztr ok bezt hvgaðr ok hann ræðr mioc sigri i orrostom
SnE 321Þat er orðtak, at sa er tyhravstr, er vm fram er aðra menn ok ecki setz fyrir
SnE 323Hann (ɔ: Týr) *er ‹ok› vitr, sva at þat er ‹ok› mælt, at sa er tyspakr, er *vitrastr er
SnE 325þa er æsir lockvþv Fenrisvlf til þess at leggia fiotvriɴ a hann, Gleipni, þa trvþi hann þeim eigi
SnE 327trvþi hann þeim eigi, at þeir mvndv leysa hann, fyʀ *en þeir lǫgþv honvm at veþi hond Tyrs i mvɴ *hans
SnE 328trvþi hann þeim eigi, at þeir mvndv leysa hann, fyʀ *en þeir lǫgþv honvm at veþi hond Tyrs i mvɴ *hans
SnE 328Bragi heitir eiɴ ... ok af hans nafni er sa kallaðr bragr karla eþa kviɴa, er orðsnilld hefir framaʀ en aðrir, kona eða karlmaðr
SnE 3214hon varþveitir i eski sinv epli þꜹ, er goþin skvlo abita, þa er þav eldaz, ok verþa þa allir vngir, ok sva mvn vera allt til ragnaravkrs
SnE 3217hann á þaɴ sal a himni, er Glitnir heitir, en allir, er til hans koma með sakar vandræþi, þa fara allir sattir a brꜹt; sa er domstaðr beztr með gvþvm ok monnvm
SnE 341Sa er eɴ taldr með asvm, er svmir kalla rogbera asaɴa ok frvmqveþa flærþaɴa ok *vamm allra goþa ok maɴa; sa er nefndr Loki
SnE 346Sa er eɴ taldr með asvm, er svmir kalla rogbera asaɴa ok frvmqveþa flærþaɴa ok *vamm allra goþa ok maɴa; sa er nefndr Loki
SnE 348hann kom asvm iafnan i fvllt vandræþi, ok opt leysti hann þa með vælræþvm
SnE 3413En er goþin visv til, at þesi iii. systkin fæddvz vpp i Iotvnheimvm ok goþin rǫkþv til spadoma, at af systkinvm þesvm mvndi þeim mikit * ohapp standa, ok þotti ꜹllvm * illz af vni
SnE 3419ok er þav komv til hans, þa kastaþi hann orminvm i en divpa sæ, er liɢr vm ꜹll lꜹnd
SnE 3423(hann) gaf henne valld yfir ix. heimvm, at hon *skyldi skipta⸣ ollvm vistvm með þeim, er til hennar voro sendir, en þat erv sottdꜹþir menn ok ellidavþir
SnE 352En er gvðin sa, hversv mikit hann ox hvern dag, ok allar spár savgþv, at hann mvndi vera lagþr til skaþa þeim, þa fengv æsir þat rað, at þeir gerþv fiotvr allsterkan
SnE 3513En er gvðin sa, hversv mikit hann ox hvern dag, ok allar spár savgþv, at hann mvndi vera lagþr til skaþa þeim, þa fengv æsir þat rað, at þeir gerþv fiotvr allsterkan
SnE 3513þeir gerþv fiotvr allsterkan, er þeir kavllvðv *Levþing ok barv hann til vlfsins ok baþv hann reyna afl sitt við fiotvriɴ
SnE 3514en vlfinvm þotti ser þat ecki ofrefli ok let þa fara með, sem þeir vildv
SnE 3516en vlfinvm þotti ser þat ecki ofrefli ok let þa fara með, sem þeir vildv
SnE 3516Þvi næst gerþv æsirnir aɴan fiotvr halfv sterkara, er þeir kollvðv Droma
SnE 3519Eptir þat ottvþvz æsirnir, at þeir mvndv eigi fa bvɴdit vlfinn
SnE 364Þa sendi Allfꜹðr þaɴ, er Skirnir er nefndr, sendimaðr Freys, ofan i Svartalfaheim til dverga nokvʀa ok let gera fiotvr þaɴ, er Gleipnir heitir
SnE 365ok þat veit trva min, at iafnsatt er þat allt, er ec hefe sagt þer, þott þeir se svmir lvtir, er þv matt eigi reyna
SnE 3614Þa er fiotvʀiɴ var færðr asvnvm, þavckvþv þeir vel sendimanni sitt eyrindi
SnE 3620ok selldi hverr ꜹðrvm ok treysti með *handafli, ok slitnaþi eigi, en þo qvoþv þeir vlfinn slita mvndo
SnE 3625en ef þat (ɔ: band) er gort með list ok væl, þott þat syniz litit, þa kemr þat band eigi a mina fætr
SnE 3627en ef þat (ɔ: band) er gort með list ok væl, þott þat syniz litit, þa kemr þat band eigi a mina fætr
SnE 3628Þa er æsirnir sa, at vlfriɴ var bvndiɴ at fvllv, þa tokv þeir festina, er or var fiotrinvm, er Gelgia heitir, ok drogv hana gꜹgnvm hellv mikla
SnE 3714þa tokv þeir mikiɴ stein ok skvtv eɴ lengra i iorþina, sa heitir Þviti, ok hofþv þaɴ stein firir festar hæliɴ
SnE 3717þa tokv þeir mikiɴ stein ok skvtv eɴ lengra i iorþina, sa heitir Þviti, ok hofþv þaɴ stein firir festar hæliɴ
SnE 3718þeir skvtv i mvɴ honvm sverþi nokqvoro; nema hioltin við neþra gome, en efra gome *bloðrefillinn; þat er gomspaʀe hans
SnE 3719Vlfriɴ gapþi akaflega ok fekz vm mioc ok vildi bita þa
SnE 3719Fvrþv illa barna eign gat Loki, en ꜹll þesi systkin erv mikil firir ser, en firir hvi drapv æsir eigi vlfiɴ, er þeim er illz vǫn af honvm?
SnE 382Hár svarar: Sva mikils virþv goþin vé sin ok griþa staþe, at eigi vildv þav savrga þa með bloþe vlfsins
SnE 385Hár svarar: Sva mikils virþv goþin vé sin ok griþa staþe, at eigi vildv þav savrga þa með bloþe vlfsins
SnE 385Freyia a mǫrg nǫf‹n›, en sv er savk til þes, at hon gaf ser ymis heiti, er hon for með vkvɴvm þioðvm at leita Oðs
SnE 3817Ix. (ásynja) Vár, hon lvþir a eiþa maɴa ok einka mal, er veita sin amilli konvr ok karlar ... hon hefnir ok þeim er brigþa
SnE 393Xi. (ásynja) Syn, hon gætir dvra i havlliɴi ok lykr fyrir þeim, er eigi skvlo iɴ ganga
SnE 396Xii. (ásynja) Hlín, hon er sett til gæzlv yfir þeim monnvm, er Friɢ vill forþa við haska nokqvorvm; þaþan af er þat orðtak, at sa, er forþaz, hlæinir
SnE 3911sva erv þær nef‹n›dar i Grimnismalvm
SnE 402Þesar heita valkyrivr; þær sendir Oþinn til hverrar orrosto; þær kiosa feigð a menn ok raþa sigri
SnE 4010Þesar heita valkyrivr; þær sendir Oþinn til hverrar orrosto; þær kiosa feigð a menn ok raþa sigri
SnE 4011geysimikit mein var honvm þat, þa er hann barþiz við þaɴ, er Beli heitir
SnE 4125allir þeir menn, er i orrosto hafa fallit fra vpphafi heims, erv nv komnir til Oþins i Valhꜹll. Hvat hefir hann at fa þeim at vistvm?
SnE 423En aldri er sva mikill maɴfiolði i Valhꜹll, at eigi ma þeim endaz flesk galltar þes, er *Sæhrimnir heitir
SnE 428Hrafnar .ii. sitia á ꜹxlvm honvm (ɔ: Óðni) ok segia i eyro honvm avll tiþinde, þꜹ er þeir sia eþa heyra
SnE 4225Hrafnar ii. sitia á ꜹxlvm honvm ... þeir heita sva, Hvgiɴ ok Mvniɴ
SnE 4225þa sendi‹r› hann i dagan at *flivga vm allan heim ok koma þeir aptr at dꜹgvrþar mali
SnE 4226þa sendi‹r› hann i dagan at *flivga vm allan heim ok koma þeir aptr at dꜹgvrþar mali
SnE 431Þa mælti Gangleri: Hvat hafa Einheriar at dryck, þat er þeim endiz iafngnoglega sem vistin, eþa er þar vatn drvckit?
SnE 438Þa segir Har: Vndarlega spvrþv nv, at Allfavðr mon bioþa til sin konvngvm eða iorlvm eða ꜹðrvm rikis monnvm ok mvni gefa þeim vatn at drecka
SnE 4311Þa mælti Gangleri: Þat er þeim geysi haglig geit; forkvɴar goðr viðr mvn þat vera, er hon bitr af
SnE 4319Eþa hvat er skemtvn Einheriaɴa, þa er þeir drecka eigi?
SnE 4418Har segir: Hvern dag, þa er þeir hafa klætz, þa hervæþa þeir sik ok ganga vt i garþiɴ ok beriaz ok fell‹i›r hverr *aɴan
SnE 4419Har segir: Hvern dag, þa er þeir hafa klætz, þa hervæþa þeir sik ok ganga vt i garþiɴ ok beriaz ok fell‹i›r hverr *aɴan
SnE 4420ok er liðr at dꜹgvrþar mali, þa riþa þeir heim til Valhallar ok setiaz til drvckiv, sva sem her segir
SnE 4422þa kom þar smiðr nokqvor ok bavð at gera þeim borg a þrim misservm
SnE 4514(hann) bavð at gera þeim borg a þrim misservm sva goþa, at trv ok ꜹrvgg væri firir bergrisvm ok hrimþvrsvm, þott þeir *kæmi iɴ vm Miðgarð
SnE 4516Ok er þeir savgþv honvm þesa kosti, þa beiddiz hann, at þeir skyldv lofa, ‹at hann› hefþi lið af hesti sinvm
SnE 4523Ok er þeir savgþv honvm þesa kosti, þa beiddiz hann, at þeir skyldv lofa, ‹at hann› hefþi lið af hesti sinvm
SnE 4523en þat kom asamt með ꜹllvm, at þesv mvndi raþit hafa, sa er flestv illv ræðr, Loki Lꜹfeyiarson
SnE 4612ok kꜹllvþv þeir a Þor, ok iafnskiott kom hann, ok þvi næst for a lopt hamarriɴ Miollnir
SnE 474nokqvorv siþaʀ bar hann fyl; þat var gratt ok hafþi viii. fætr, ok er sa hestr beztr með goþvm ok monnvm
SnE 479Har segir: Skiðblaþnir er beztr skipaɴa ok með mestvm hagleik gerr, en *Naglfar er mest skip; þat * a Mvspell
SnE 4723koma þeir at qveldi til eíɴs (!) bvanda ok fa *þar nattstað
SnE 494koma þeir at qveldi til eíɴs (!) bvanda ok fa ⸢*þar [non emend. þeir] nattstað
SnE 494n.Eptir þat voro þeir (ɔ: hafrarnir) flegnir ok bornir til ketils
SnE 496bvandiɴ ... *ok ǫll hivnin, kavllvþv akaflega, baþv ser friþar, bvþv at *yfirbotvm allt þat, er þꜹ attv
SnE 503geck af honvm moðriɴ ok sefaðiz hann ok toc af þeim i sætt born þeira, Þialfa ok Roskv, ok gerþvz þav þa skyldir þionvstvmenn hans
SnE 504gerþvz þav þa skyldir þionvstvmenn *hans, ok fylgia þav honvm iafnan siþan
SnE 505gerþvz þav þa skyldir þionvstvmenn *hans, ok fylgia þav honvm iafnan siþan
SnE 506Þa er þꜹ hǫfþv litla hrið gengit, varð firir þeim mork stor
SnE 509gengv þav þaɴ ‹dag› allan til myrks
SnE 5010Þa er þꜹ hǫfþv litla hrið gengit, varð firir þeim mork stor
SnE 5010Þa er myrkt var orþit leitvþv þeir ser * náttstaþar
SnE 5013leitvþv þeir ser * náttstaþar ok fvɴdv firir ser skala nokqvorn mioc mikiɴ; voro dyʀ a enda ok iafnbreiþar skalanvm; þar leitvþv þeir ser natbols
SnE 5015En of miðia nott varð landskialpti mikill, geck iorþin vndir þeim skykkivm ok skalf hvsit
SnE 5016settiz Þoʀ i dyʀin, en ꜹɴvr þav voro iɴar fra honvm, ok voro þꜹ hrædd
SnE 5020þa heyrþv þav ym mikiɴ ok gny
SnE 5021lá maðr skamt fra honvm i skoginvm, ok var sa eigi litill
SnE 511Þór varþ bilt einv siɴi at sla hann með hamrinvm, ok spvrþi hann at nafni, en sa nefndiz Skrymir
SnE 516Skrymir bꜹð þa, at þeir legþi mꜹtvneyti sitt, eɴ Þoʀ iatti þvi
SnE 5113en siþan at qveldi leitaþi Skrymir þeim nattstaðar vndir eik nokqvorri mikilli
SnE 5116Skrymir vaknar ok spyʀ, hvart lavfs blað * felli i havfvt honvm eþa hvart þeir *hafi þa mataz ok se bvnir til rekna
SnE 524Þorr segir, at þeir mvnv þa sofa ganga
SnE 525ganga þav þa vndir aðra eik
SnE 526en at ꜹðrvm kosti hverfit aptr, ok þaɴ ætla ec yðr ‹vera› betra af at taka
SnE 537Tekr Skrymir nestbaɢann ... ok snyr þvers * i skoginn fra þeim
SnE 5311Tekr Skrymir nestbaɢann ... ok snyr þvers * i skoginn fra þeim, ok er þes ‹eigi› getit, at æsirnir bæþi þa heila hittaz
SnE 5311þa sa þeir borg standa a vollvm nokqvorvm ok settv hnackan a bak ser aptr, aðr þeir fengv set yfir vpp
SnE 5314þa sa þeir borg standa a vollvm nokqvorvm ok settv hnackan a bak ser aptr, aðr þeir fengv set yfir vpp
SnE 5315Þorr geck a grindina ok feck eigi vpp lokit, en er þeir þreyttv at komaz i borgina, þa smvgv þeir milli spalaɴa
SnE 5318Þorr geck a grindina ok feck eigi vpp lokit, en er þeir þreyttv at komaz i borgina, þa smvgv þeir milli spalaɴa
SnE 5318var hvrþin opin; þa gengv þeir iɴ
SnE 5320Þvi næst koma þeir firir konvngiɴ Vtgarþaloka ok kvoddv hann, en hann leit seint til þeira
SnE 541Þvi næst koma þeir firir konvngiɴ Vtgarþaloka ok kvoddv hann, en hann leit seint til þeira
SnE 542Engi skal her vera með os, sa er eigi kvɴi nokcors konar list eða kvɴandi vm fram flesta menn
SnE 546Þa segir sa, er siþarst geck, er Loki heitir: kaɴ ec þa iþrott er ec em albviɴ at reyna
SnE 548kallaþi (hann) vtar a beckiɴ, at sa, er Logi heitir, skal ganga a golf fram ok freista sin imoti Loka
SnE 5412Þa taka þeir it fyrsta skeið, ok er Hvgi þvi framaʀ, at hann snyz aptr imoti honvm at skeiðs enda
SnE 554Þa taka þeir aptr aɴat skeið, ok þa er Hvgi *kemr til skeiðs enda ok hann snytz aptr, þa var langt kolfskot til Þialfa
SnE 559vel *þicki mer *Þialfi reɴa skeiþit, en eigi trvi ec honvm nv, at hann viɴi leikiɴ, en nv mvn reyna, er þeir reɴa it iii. skeiþit
SnE 5513Þa taka þeir en skeið; en er Hvgi er komiɴ til skeiðsenda ok snyzt aptr, ok er Þialfi eigi þa komiɴ a mitt *skeiþ
SnE 5513Þa spyʀ Vtgarþaloki Þor, hvat þeira iþrotta mvn vera, er hann mvni vilia birta firir þeim, sva miklar savgvr sem menn hafa gort vm storvirki hans
SnE 5517Þa geck til Vtgarþaloki ‹ok› bað þav hætta fanginv
SnE 5814Þa kom þar Vtgarþaloki ok let setia þeim borð
SnE 5820en er þeir hafa mataz, þa snvaz þeir til ferþar
SnE 5821en er þeir hafa mataz, þa snvaz þeir til ferþar
SnE 5821Vtgarþaloki fylgir þeim vt, gengr meþ þeim bravt or borginni
SnE 5822Vtgarþaloki fylgir þeim vt, gengr meþ þeim bravt or borginni
SnE 5822hann var mioc soltiɴ ok at títt, en sa, er Logi het, þat var villieldr ok breɴdi hann eigi seiɴa *trogit en slatrit⸣
SnE 5920En er Þialfi þreytti rasina við þaɴ, er Hvgi het, þat var hvgr miɴ
SnE 5922firir þvi at engi hefir sa orþit ok engi mvn verþa, ef sva gamall *verðr, at elli biðr, at eigi komi ellin ollvm til fallz
SnE 6014Hann spvrþi ‹H›ymi, hvat þeir skildv hafa at beitvm, eɴ ‹H›ymir bað hann fa ser sialfan beitvr
SnE 6125sagþi þa Hymir (!), at þeir voro komnir a þær vaztir, er hann var vanr at sitia ok draga flata fiska, en Þoʀ qvezt vilia roa myklv lengra
SnE 626Þoʀ qvezt vilia roa myklv lengra, ok tokv þeir eɴ snertiroðr
SnE 628sagþi ‹H›ymir þa, at þeir voro komnir sva langt v́t, at hætt var at sitia vtaʀ firir Miðgarþzormi, en Þoʀ qvezt mvndo roa *enn vm⸣ hriþ
SnE 629En er hann sagþi asvnvm drꜹmana, þa barv þeir saman rað sin
SnE 6317vex viþar teinvngr eiɴ firir vestan Valhavll; sa er *mistilteiɴ kallaðr; sa þotti mer vngr at krefia eiðsins
SnE 6410vex viþar teinvngr eiɴ firir vestan Valhavll; sa er *mistilteiɴ kallaðr; sa þotti mer vngr at krefia eiðsins
SnE 6410fellvz ꜹllvm asvm orðtꜹc ... ok sa hveʀ til aɴars, ok voro allir með einvm hvg til þes, er vɴit hafði verkit, en engi matti hefna
SnE 6423En er goþin vitkvþvz, þa mælti Friɢ ok spvrþi, hverr sa væri með asvm, er eignaz vildi allar astir hennar ok hylli
SnE 656En sa er nef‹n›dr Hermoðr eɴ hvati, *sonr Oþins, e‹r› til þeirar farar varþ
SnE 659Oþinn kallaþi til berserki iiii. at gæta hestzins, ok fengv þeir eigi haldit, nema þeir feldi hann
SnE 6518Oþinn kallaþi til berserki iiii. at gæta hestzins, ok fengv þeir eigi haldit, nema þeir feldi hann
SnE 6519Þa stoð Þoʀ at ok vigþi balit með Miollni; en firir fotvm *honvm raɴ dvergr nockvʀ; sa er Litr nefndr
SnE 662þv mvnt set hafa, at þesir lvtir grata, þa er þeir koma or frosti ok i hita
SnE 6719Þa er sendimenn forv heím ok hofþv vel rekit sin eyrindi, fiɴa þeir i helli nokqvorvm, hvar gygr sat
SnE 6721þeir biðia hana grata Baldr or heliv; hon segir
SnE 6722en er æsir koma til hvssins, þa geck sa fyrst iɴ, er allra var vitraztr, er Kvasir heitir
SnE 6820þvi næst toko þeir ok gerþv ser net, eptir þvi sem þeir sa a *fꜹlskvanvm at Loki hafþi gert
SnE 6823þvi næst toko þeir ok gerþv ser net, eptir þvi sem þeir sa a *fꜹlskvanvm at Loki hafþi gert
SnE 691drogv þeir netit ifir hann ok keɴdv, at kykt var firir
SnE 695Þa tokv þeir iii. hellvr ok settv a eɢ ok lvsto ravf a hellvɴi hverri
SnE 6917þa teckr aɴaʀ vlfrinn tvnglit, ok gerir sa ok mikit vgagn
SnE 7022þat (ɔ: skipit) er gert af nǫglvm dꜹðra maɴa
SnE 715en er þeir riþa Bifravst, þa brotnar hon, sem fyʀ er sagt
SnE 7117sverþ hans er gott mioc, af þvi skiɴ biartara en af solv
SnE 7117En Mvspellz synir hafa *einir ser fylking ‹ok› er sv biort mioc
SnE 721stendr vpp Heimdallr ok blæs akaflega i Giallarhorn ok vekr vpp ꜹll gvþin, ok eiga þav þing saman
SnE 724bazt er þa at vera a *Gimle a himne, ok *allgott er til goðs dryckiar þeim, er þat þyckir gaman, i þeim sal, er Brimir heitir
SnE 7422sa er ok goðr salr, er stendr a Niþafiollvm, giorr af ravþv gvlli; sa heitir Sindri
SnE 7423sa er ok goðr salr, er stendr a Niþafiollvm, giorr af ravþv gvlli; sa heitir Sindri
SnE 7424Viþaʀ ok Vali lifa ... ok byɢia þeir a Iþavelli, þar sem fyʀ var Ásgarðr
SnE 7516Viþaʀ ok Vali lifa, sva at eigi hefir særinn ok Svrtalogi grandat þeim
SnE 7516þa fiɴa þeir i grasinv gvlltꜹflvr þęr, er æsirnir hofþv att
SnE 7521solin hefir getit dottvr ... ok feʀ sv þa stigv moþvr siɴar, sem her segir
SnE 769Þar var þa Þoʀ kallaðr ok er sa Asaþoʀ hiɴ gamli, sa er Okvþoʀ, ok honvm erv kend þꜹ storvirki, er *Ector gerþi i Troio
SnE 775En þat hyɢia menn, at Tyrkir hafi sagt fra Vlixes ok hafi þeir hann kallat Loka, þviat Tyrkir voro hans hinir mestv vvinir
SnE 777var þ[etta] crossmark fólgit en nu er þatt berliga vp r[eist] í borgar hliþom
Sof623 5821vngr maþr raɴ til hans oc spurþi hann þaɴ hvert heiti vę́ri borgariɴar. En sa sagþi at su borg hett effesus
Sof623 592æf sa er nokor er þat sægír at ver hafuum eígí þessa lutí till rettrar skilníngar flutt þa leítí han æf han vill vidr oss ok late ser sidan skiliazst æf ver faam honom mædr skẏnsæmd suarat
SvR 1811ef nockorr etr af þessu brauði, sa skal liua æuinliga
Hóm671² 18620saa er ilmminn kennir navsvnvm, þꜳ hefvir hann alla þꜳ sætv, er nasavitið mꜳ fꜳ
MarA 36026þar varo þær j hia a Vestreimvm en þat helt hondom saman af annare holfw Vlfvr Havards son en af annare Ornolfvr
DN III (1347) 20733Þorbiorn het maðr. sa var huskarl Gro
Dpl 15721þat var orð a. at sa væri hestr beztr i Norðlendinga fiorðungi
Finnb 446þau voru skylld miog ok Vefriðr kona Sigurðar at Gnupi
Finnb 621þá skal bóndi sá er réttina varðveitir, ok .v. aðrir þeir er næstir búa, ⸢*þeira [GKS 3268 4° “a”, etc.; non emend. þeim] er þangat eigu sauðum til at safna, skipta ok annaz sem sitt fé
emend. Jb 1838: GKS 3268 4° “a”Kormákr gengr inn, ok bar hann skjótara at en þá varði, ok varð þeim bilt
Korm 21813hann spyrr, hverr þar sé; sá snýr í brott ok til útidura
Korm 28221sǫgðu þeir honum allt þat er þeir vildu brœðr
Korm 2971spurði, hverr sá væri enn vaskligi riddari
Laxd 696hann var at at hlaða skútuna, en þeir báru á út, menn hans
NjK 3414Sú var í ferðarbroddi konan, er bezt var búin
NjM 8512Þeir mœttusk á fǫrnum vegi, Brynjólfr ok Þórðr
NjM 1049en Gunnarr nefndi vátta ok bauð þeim undan Þríhyrningi lausafé eða land annat at lǫgligri virðingu
NjM 16820Ǫr liggr þar úti á vegginum, ok er sú af þeira ǫrum, ok skal ek þeiri skjóta til þeira
NjM 18821Sú er há kona ok mikil um herðar; takið þér hana
NjM 32929sa er i enu neðsta sitr hasætí at sa uar konungr ok heiter Háár en þar næst ⸢sa [var. ÷ SnE 102] er Jafn háár heiter enn sa ofarst er Þriðí heiter
SnEW¹ 1018þeir ‹voru sua blindaðer. at þeir› kendu eigi uárn herra emend. Stj 2723: AM 227 fol “B”
emend. Stj¹ 2723: AM 227 fol “B”skylldi þi (ɔ: altari) huerr luta
Gyð(1995) 83sa hefir huerr mesta víngan af gudi fengit ... er fastaz hefir lo᷎gunum fylgt
Gyð(1995) 1811J þeirrí ‹ferd› lætr kongr ok lisias drepa Onias byskup
Gyð(1995) 5014selr Spuríuꜱ Albínuꜱ honum i hendr allan heríɴ. okunnan. ok vuigligan ... ok þann sem diarfari var medr tungu enn med hiarta
Rómv226(2010) 5215með þa menn, er mer vilia fylgia, enn þeir hverfi aptr, er þat þickir drengiligar
StuᴵK 395Vm havstit hafdi brotid skip nordr við Horn, oc como þeir þaðan felavsir til Sturlu
StuᴵK 735Siþan foro þeir til navtanna, oc kendi Oðdr þar með gridvng þann, er komin var or Bvdar-dal, oc fyrir þvi hvgdv þeir, at þav myndv vera navtin; enn þat voro þo heima-navt af Staðar-holi
StuᴵK 825Oc var þa hestr bvin, oc reid Olafr Þorgeirs son þęim i Læikiar-scog; þa var tekinn annarr, oc reið hann þeim a Glystaði, þa enn þridi, oc reid hann þeim til bvdar Stvrllv oc sagði honum tiþindinn
StuᴵK 842ongvm mvnv þav tidþindi verri þiccia en mer; enn ‹eigi› erom vit enn þaðan komnir, at þat se vist, at sa hafi betr, ‹er› enngis þiccir vm þav tiþindi vertt
StuᴵK 953skal þat satt vera, at hverr penningr skal sa frid hafa, er hann a
StuᴵK 15023oc taca siþan tvnnv I, oc lavz sva til, at ⸢Ingimundr prestr atti þa [var. þa atte Jngemundr GBpA 6532]
StuᴵK 1517Þaðan for hann ... a Ræycia-hola oc vigdi þar brvnn þann, er þeir migv i siðan oc gerðv þat til haðs við hann, oc batnaði þa æigi siðr við þat vatn enn aðr
StuᴵK 22622ok fretti ef noccurr væri sa þar cominn, er þess mannz vissi vanir, at vndir þann vanða villði ganga, er honum var ætlaðr, ęða sa er honum villdi hneckia, þa vil ek feginn vpp gæfa, ef þat mætti verða með samþycki manna
StuᴵK 26321Þeir voro sumir, at þess fystv, at rida skylldi eptir þeim Þorvaldi ok drepa hann, sva berr sem hann varþ at fiorraðum við Rafn
StuᴵK 30616Sv var so᷎tt þeira, at of ǫll þeira mala-ferli skylldi gera Þorvaldr Gizurar son ok Þorþr Sturlu son
StuᴵK 3101toko (þeir) be᷎inn ok alla menn þa, er heima voro, ok ellto lømb or fealle, er be᷎ndr attv ok þeir høfðo þangat rekit, ok høfðo þat til matar
StuᴵK 46619dreymdi konu at Munka-Þuer-aá, at maðr kuæmi at henni; saa kuað visu þessa
StuᴵK 50814Guðmundr svarar þa: sa liggr heðan nu skamt i brot, at eigi er betra at se᷎ma við yðr ok lifa eptir hann dauðan
StuᴵᴵK 12719Þa funduzt ok briostin af Gro, ok var þat borit ut a skillde at Gizuri
StuᴵᴵK 2055Næsta dag eptir ganga þeir ꜳ konungs gard. Tobias ok Taddeus
~
PS 56716 JJ SÁM 1 46va25þeir ero margir menn er uanfærir ero til at skipta logum við þa menn. er æigi uilia eptir stefnum fara
DI II (*1303›AM 350) 33823Enn er þeir heyrðu aðrer munkarnir þessa sogu, þa lofudu þeir allir almattkan guð
MEg² 50925Rannsaka þu ef þu uill ok tak i brott. ef þu finnr no᷎ckut uætta þat i minu ualldi ok uarðueitzlu sem þitt er
Stj¹ 18116Ek kallaz saa sem ek er
Stj¹ 25926huerr sem einn sa er af uaru kyni er kominn
Stj¹ 27521su var oreign þeira feðga, at ei fenguz verðaurar at kosta lin til netianna
Jón⁴ 46617bokin var su einkanliga biort, er þeir blezaðir baru framm til synis i sinu lifi
Jón⁴ 48131Engar gjafar hefi ek þær þegit, er mér þœtti betri
ǪrvM 2415Nú skiljaz þau
ǪrvM 766Engi skal fara í annars á, nema hann vili þeim veiða er ána á
Jb 1904þo at huarertueɢiu þeir sem malum eigaz wið samþẏcki þeim domi
StatJón 17615æigi at eins samer oss at læra folkit ... helldr hæfer oss ok iafnuel opinberliga at segia at þeir leiti forðaz þat sem þeim er vgeranda
StatJón 17926Ef prestir tortryggir þeirra tillsogu sem barn fo᷎ra till kirkio. þa skal þen er skirdhi eða þen sem hia var nakur sanna með einseidhi. oc þet scall no᷎ya
StatÁrni 8405Nu komir þeir till heilagrar kirkiu. fallir fo᷎rst a idhur kne fire kirkiudurum oc minnizt viðir do᷎r eðir kirkiu hurð
StatÁrni 84112Hafuum wer fastligha at þeer (ɔ: þeir) se idhir o᷎dmyukir i prestligho embeti. i ollum lutum goðuiliughir sem sinum andlighom barnom
StatÁrni 84316En sa uar einn huammr [í] landi [Geirmundar], at hann kuazt uilldu kiosa a brott or landi[nu], ef hann mętti rada
StuᴵR 520þickir þeim i Vestr-hopi [frestaz] heim-kvama þeira Ketils ok Steinolfs vm kvelldit
StuᴵR 2618Gud almattigr sa er einn j gud dóme en þrennr j greiningu
EVíðA 166þann skal vt leída at madr uill at aftr komí
Fær 491fundu þar XIX iarlsmenn, enn þeir voru VI menn þar, er þeir kendu eigi
Orkn 19011heyrþu fadir ertu Þorlakr byskup. Hann suarar. ek er sa
ÓTFlat 51712skylde huarr halda til laga þeim jordum er keypptte en þann suara logripttingum a er selde
IslDipl (1397) 1319sem jarll hefer þenna mann (ɔ: Jón) feingit breyter hann a þann hatt med heimligum metnadi at huern t[im]a sem dravma menn koma ferr hann (ɔ: jarl) j ein mæli vid Jon ok lætr hann segia sier huat þenna ok þ[ann] hefer dreymt
DrJ 466sor at skeggi sino at sa skyldi dyrt kaupa ef eigi helldi þat
KlmA1980 7215er þá berr þar fyrir dyrrnar, þá skýtr Hǫskuldr spjóti ok keyrði fyrir brjóst Sǫlmundi
Ljósv 97rada þeir i uegh. ok (hafa) nægra silfr enn sannendi. meira gull en þann (ɔ: góða vilja) er þuilikum personum til heyrdi
Thom²C 52014Jon skammi sagdi sva til brodur sins, er þeira var ellri ok ædri
VP 5589hann atti aunguann erfingia [eptir sik] til rikis. þat þotti hans rꜳ̋di miok illa vera. þeir to᷎ludu firer honum ath þeir skyldi ko᷎nga hann
BevB(2001) 51hann vill, at þeir menn hafe grid ok *fari, hvert er ⸢*þeir [non emend. þer] vilia
Ragn 13919n.Þann dag mattu ⸢*þeir [non emend. þer] eigi komazt or ulfahǫ́munum
Vǫls 1614n.Eyjólfr kvað þat vana, at Skeggi kæmi jafnan fyrstr til skips og tæki þat af varningi, sem honum líkaði, svá tæki hann ok þat af kaupmönnum til sín, sem hann vildi, til vistar
Þórð² 17016En þeir verda ihugafullir ok leggia i brott þegar diaknarnir
Ambr 499En sꜳ for i bro᷎tt ok villdi reyna, hvat þat væri, sem honum var sagt
Ben 16934ok konungs bref kvomu þau (bréf) i moti, at hann villdi ser ecki lata annat lika
Greg 38927þat uar erynndi mitt at færa þer heim sanninn. þuiat þeim nordr þar þickir þu hafua of litinn ꜳdr
Ljósv162 489Um þann þrætum vær, er borinn var um daga Tiberius konungs, ok fra þeim segia gudzspio᷎ll ydur, at fiandenn freistadi hans
Silv 26716syndi, at þeim var werra er pindi, en hinum er pindr war
Vinc 32232sá er ekki feigari, þó at hann hætti sér í raun, en hinn er deyr við öll klæk ok ósæmd
Trist² 2011⸢huadan þeir (evt. þier, cf. ed. note) [var. huer hann BevB(2001) 1914] væri edur huat hann hieti
BevC(2001) 19117Þau áttu einn son; sá hét Ásmundr
EgÁsm 243sogdu, at eigi mundi hann þeim godr, ef hann uar hinum jllr
Hák81 32611Petur steypir ok Eyuinndr preztmꜳgr, þeir ho᷎fdu Ognaʀranndinn
Sv81 21511hverr sem hann kom hǫggum á, þá þurfti eigi um at binda
Kjaln 6214leidzt oss ... þat sama kongsins bref er hann j norige uændizt ecke afl hafa saker þess at þann uar einge hier innan landz er þat hefde heyrt eda sied
DI V (*1467›tr 1476) 48917enn þile er ꜳ millum bursins ok þess (ɔ: jarðhússins), er Helgi lꜳ i; Þorgerdr geingr i burt ur burinu; klifr Helge upp ꜳ þilit, ok ser
Gísl 4710Þordr hafdi þad upphaf gerdarinnar at sa skylldi hafa happ er lotid hafdi
Eb309(2003) 2725þar mest, sem þeir hǫfðu mestar óspekðir gǫrt, berserkirnir
Gr 7231Engi maðr mátti fara upp í dalinn með hest eða hund, því at þat var þegar drepit
Gr 11527þann siukur er, ligur lengi
Lun435 10812Enn sá er hann hefur fullann skilning og riettann. þá verdur hann þess var at su er meiri bokinn er glosa þarf. en hin er ritud er
KgsE 210sviakongur send (!) ydur ord og uill at þíd gialldit þeim skatt edur beríezt vid hann ella
FriðB 4026Kongarner. þeir fa onguan skatt og onguan godan hlut af os
FriðB 5030Þorgrímr gerðist brátt höfðingi mikill ok inn mesti risnarmaðr. Þeir gerðust vinir miklir ok Hólmkell at Fossi
Vígl510 754illa hefir eg min bo᷎rn sidat og tyttat. og latit þꜹg mo᷎rgum óvanda fram fara
DI VII (*[1495]›Adv 21 7 14ˣ) 24025ꜳ Vatzænda ok þui sæm þi (býli?) til hæyrdi jnnan sigh
DI XII (*1399›tr 1729ˣ) 3221huær sæm æighi lykr gudi ok hæilaghre kirkiu rethlægha tiundir sinar. þa kallar gud þann brott af himirikis glædi till þærs tiunda ængla skara sæm fæll medr andskotanom oor himnum
DN II (*1328›apogrˣ) 14313Þorbiörn hiet madur, sa var huskarl Gróu
DplFljˣ 11529er þeir biuggust fra skipe skaut þa miog j tuó horn
Eb447(2003)ˣ 3226Hvart ertu kallaðr Þormoðr Kolbrunarskalld ... Ja, seger Þormoðr, sa er maðr enn sami
Fbrˣ 12916þeir spurdu fridþiof ad hanz menn huǫrt hann vilie ecki fara til helga kongz
FriðAˣ 105fatt manna var j stofunni, þui þad drack j ǫdrum stad
FriðAˣ 2417einginn bondi er sa hier j nánd er vlfur heiter
FriðAˣ 3028lanz hofðingiar oc allr lyðr sculde kiosa þenn til konongs er þæir villdi hælldr hava
FskAˣ 27914Þar næst var fjölum úrkipt, ok kom inn höfuð mjök stórskorit, sá þrífr í sængina. Þá höggr Hörðr þann í sundr í miðju, ok dettr út hvorutveggju hlutrinn
HjǪˣ 50423Skutu þeir bryggjum á land, ok gánga svá á þat
HjǪˣ 5099spurdu þair (sic ms.)
Hkr AM 42 folˣ 131r19Þau báðu þeim hjálpar nǫkkurrar
Hkrᴵˣ 2606þeir voru marger viner Rafns er mælltu at þa skylldi geyra epter Þorvalldi ok drepa hann
HrafnAˣ 2225Su var sætt þeirra at geyra skylldi vmm aull þeirra mꜳlaferli Þorþur Sturluson ok Þorvalldur Gizurarson
HrafnAˣ 22719‹Í›sleɴdinga bóc gørþa ec fyrst byscopom órum ... oc sẏndac bę́þi þeim oc Sę́mundi presti
Íslbˣ 12En meþ því at þeim lícaþi svá at hava eþa þar viþr auka þá skrifaþa ec þeꜱa of et sama far
Íslbˣ 14En þeir fóro síþan á brꜹt af því at þeir villdo eigi vesa hér viþ hęiþna menɴ
Íslbˣ 921En þeir fóro síþan á brꜹt af því at þeir villdo eigi vesa hér viþ hęiþna menɴ
Íslbˣ 922af því mátti scilia at þeir váro menɴ írscer
Íslbˣ 923þá sę́ttusc þeir á þat at hverr maþr scylldi giallda conungi v. aura
Íslbˣ 925En þav váro flest sett at því sem þá váro Golaþings lǫg eþa rǫ́þ Þorleifs ens spaca
Íslbˣ 1440En áþr vas þing á Kialarnesi þat es Þorsteiɴ ... hafþi þar oc hǫfþingiar þeir es at því hurfu
Íslbˣ 1718En sá hét Kolr es myrþr vas
Íslbˣ 1722En þat (ɔ: allsherjarfé) lǫgþo laɴdz menɴ til alþingis nayzlo
Íslbˣ 1724Af því (ɔ: landinu) es þar almenɴing at viþa til alþingis í scógom
Íslbˣ 1725þá mercþo þeir at sólargangi at sumaret munaþi aptr til vársens
Íslbˣ 1936en þat cuɴne engi seɢia þeim at degi einom vas fleira en heilom vicom gegɴdi í tveim misserom
Íslbˣ 1938En ef hlaupǫ́r verþa ii. á miþli þeira es ꜹka scal þá þarf ꜹca et sétta
Íslbˣ 2013En þeir váro sótter á þingi því es var í Borgarfirþi
Íslbˣ 2213En þeir bǫrþosc þar oc mátti þingit eigi heyiasc at lǫgum
Íslbˣ 2215En síþan fóro sacarnar til alþingis. oc bǫrþusc þeir þar þá eɴ
Íslbˣ 2217iii. urþu þing á hveriom fiórþungi ... nema í Norþlendinga fiorþungi váro iiii. af því at þeir urþu eigi á aɴat sátter
Íslbˣ 2224Þeir fundo þar maɴa vister bę́þi austr oc vestr á landi
Íslbˣ 2631xiiii. vetrom eþa xv. fyrr en cristni qvæme hér á Ísland at því er sá talþi fyrir Þorkeli Gellissyni er sialfr fylgþi Eiríke enom rauþa út
Íslbˣ 2636qvómo útan heþan þeir Gizorr oc Hiallti oc þǫ́go þá uɴdan viþ conungenn
Íslbˣ 2828En et nę́sta sumar epter fóro þeir austan
Íslbˣ 2830En þeir fóro þegar inn til megiɴlaɴz oc síþan til alþingis
Íslbˣ 2834En þeir Gizorr fóro unz þeir qvómo í staþ þann í hiá Olfossvatni es kallaþr es Vellankatla
Íslbˣ 2839af því at þeir hǫfþo spurt at andscotar þeira villdi veria þeim þingvǫllenn
Íslbˣ 2841oc gørþo (þeir) orþ þaþan til þings at á mót þeim scylldi coma aller fulltings menɴ þeira
Íslbˣ 2841En fyrr en þeir fǿri þaþan þá kom þar ríþandi Hiallti
Íslbˣ 2842af því at þeir hǫfþo spurt at andscotar þeira villdi veria þeim þingvǫllenn
Íslbˣ 2842En síþan riþo þeir á þingit
Íslbˣ 291oc qvómu áþr á mót þeim frændr þeira
Íslbˣ 291oc qvómu áþr á mót þeim frændr þeira oc vinir sem þeir hǫfþo ę́st
Íslbˣ 292oc hafþi svá nę́r at þeir myndi beriasc at ‹eigi› of sá á miþli
Íslbˣ 293En svá er sagt at þat bę́ri frá hvé vel þeir mę́ltu
Íslbˣ 295En hann leystisc því undan viþ þá at hann caypti at Þorgeiri lǫgsǫgumaɴi at hann scylldi upp segia
Íslbˣ 299til þess unz laɴzmenɴ gørþo friþ á miþli þeira þótt þeir villdi eigi
Íslbˣ 2921til þess unz laɴzmenɴ gørþo friþ á miþli þeira þótt þeir villdi eigi
Íslbˣ 2921En þat ráþ gørþisc svá at af stundu sendusc þęir gersemar á miþli
Íslbˣ 2922enda hellt friþr sá meþan þeir lifþu
Íslbˣ 2922nú þykker mér þat ráþ qvaþ hann at vér látem oc eigi þá ráþa er mest vilia í gegɴ gaɴgasc
Íslbˣ 2923oc miþlom svá mǫ́l á miþli þeira at hverer tvegio havi nacqvat síns máls
Íslbˣ 2924Scylldu þeir gørva nýmę́li þꜹ ǫll í lǫgom er þeim litisc þau betri en en forno lǫg
Íslbˣ 3712Scylldu þeir gørva nýmę́li þꜹ ǫll í lǫgom er þeim litisc þau betri en en forno lǫg
Íslbˣ 3713Scylldu þeir gørva nýmę́li þꜹ ǫll í lǫgom er þeim litisc þau betri en en forno lǫg
Íslbˣ 3713Scylldu þeir gørva nýméli þꜹ oll i logom ... scylldi þav segia upp et nésta sumar
Íslbˣ 3713Heyr þu, drottinn minn ok guð, faðir drottins mins Jesu Kristz, með þess orði eru himnar styrktir, undir þann eru allir hlutir orpnir
Jón¹ˣ 43125Einn vngr madr war sa, miok rikr at weralldar gozi, er stadfastliga hafdi tekit i sinu hiarta at gera dagliga minning sællar Marie
MarD634ˣ 7648vard þeim margt rædt um þann unga herra Sigurgard
SigrValˣ 1372sá hét Ásgeirr ok var kallaðr Kollu-Geir
StuᴵᴵR11127ˣ 4419Þeir báðu hann bera fram sættarboð af hendi Þorgils, eða sá er hann fengi til
StuᴵᴵR11127ˣ 17216voru þá heim færðir til borgarinnar konúngarnir ... ok þat sárra manna, er græðandi var, ok var þeim öllum græðsla fengin, urðu þeir brátt heilir sárra sinna
SǫrlaStˣ 42424þar riðr einn maðr sa hevir skiold mikinn sa skioldr sœmði mer vel oc hann verð ec at hava
Þiðrᴵˣ 14614geck su þa fyrst, er ꜳdr hafdi sidazst gengit. Su mælti þa
ÞSHDrˣ 23418geck su þa fyrst, er ꜳdr hafdi sidazst gengit. Su mælti þa
ÞSHDrˣ 23419skrifaþa ec þesa of et sama far ... oc iócc því er mér varþ síþan cuɴara oc nú er geʀ sagt á þeꜱi en á þeiʀi
Íslbˣ 15varþ secr haɴ Hœsna-Þórir ... oc flęiri þeir ‹es› at breɴuɴi vǫ́ro emend. // 2218: // “//”
emend. Íslbˣ 2218: // “//”
‖ (substantiv.; + adj./pron./num.) :
For Egill til uistar til Borgar. oc með honom Þorfiɴr iɴ strangi. oc þeir saman menn miꜷc margir
Eg162θ(2001) 9213Þorsteinn oc huscarlar hans með honom reið upp til fiallz. oc voro þeir .viii. saman
Eg162θ(2001) 1717þeꜱir erv navðleyta menn hveʀ annarꜱ ok eigv allir goða kosti ok sva frendr þeira eigi siðr ok er þat þvilict sem þeir erv sialfir
Heið 6525Barði var i skoginvm ok snerto eina fra þeim þar er þeir slogv ok þeir vi saman
Heið 857þaðan riða þeir .v. saman
Heið 8728Nv sia þeir manna fꜹr eptir ser ok sia flock eigi mycklogi minna en þeir hꜹfðo sialfir. ok glꜹddvz þeir fꜹrvnavtar Barða
Heið 8829ok hnigv þeir þar baðir fyr þvi vapni er þeir attv sialfir
Heið 9127hon hafði meyna með ser .x. voro þꜷ saman
LaxdE 32711eptir þat satv þeir .iiii. ho᷎fþingiar a ein hiali sva at enger visso hialit nema þeir sialfir
ÓTOddS 320þa er þau voro ein saman. þa sneriz hann imoti þeim oc melti
ÓTOddS 932en þo varv þeir svmir er skiʀa villdv vandræð‹um þo at ei væri› kristnir
Kristni 14134uoru þeir flestir at Snorri þotti gofgaztr
EbWolf(2003) 1754Hann hefir nu stefnur vid ymsa þa. Sillam. ędr Aspar sendi mann
Rómv226(2010) 1592do x af uasi ok matleysi en þeir .v. hofdu knodat saman deig uid sio ok lifdu þar uid uiku
Ann764 2217tok ek ecki fe af mo᷎rgum, þviat ek villda locka þa fleiri ok fleiri til min
MEg¹ 4874O Maria! Ek sie ok true, at þu ert þann (!) sama sem helpr ollum
MarE 10144skulu þeir (ɔ: steinar) setiazt j gull. er þat ho᷎fver enn þeir j sylfur eda annat þat sem þeim heyrer
LapMedMisc 1102þann same þolir nu alla þessa pinu og skom
ÆvMið²⁸ 836þan þridia (mey) var lꜳngth frꜳ hinvm .ij. thil fegrdar
DominReyk 29614mann fallet af þeim heidnvm var so mikit at þeir kristnv geingv j blodenv vpp at sporvm
ServReyk 20417alla sætt viljum vér halda, þá er gǫr er, en þat sama viljum vér af yðr hafa, sem vér eigum skilt
Hkrᴵᴵᴵˣ 11418Sá sami svarar
Hkrᴵᴵᴵˣ 17311Hallr á Síþu ... lét scírasc snimhendis ... En þeir váro þó flęiri es í gegn męlto oc neitto
Íslbˣ 2821mun ek ok með þeim ykkrum at snúa, at mín orð virðir meira, með þá menn alla sem ek fæ til
StuᴵR440ˣ 3114
‖ (substantiv.; + hinn + adj./pron./num.) :
hann (ɔ: guð) eiɴ hellzc þat it fvlla ei at vera sem hann ei er
Prosper677 228at hann mundi sva þo scilia þá þot sa iɴ sáre hefði slíc averc veitt hinom
GrgKonᴵ 1469þeim enom fęreyscom
FærÓH 3332þeir enir fęreysco
FærÓH 3339sa enn same ma þat allt ibrott taka
Alex 3714sa enn same er fyʀ var milldr óvinum sinom gerðiz siðan fiandmaðr sumra vina sinna
Alex 4527þat er rettazt at sa hinn sami er þenna kastala vann með sino sverði at hann raði
Þiðrᴵ 1569Ek segi þer sa enn same er þig hefir skrydda hann hefir þig kosit ser til vnnastv
ViðrLS544(1995) 21313eigi em ek sa en fysti ne en siðasti
ViðrǼHHauksb 30418baðu Joan, at hann reisti upp af dauða þann enn andaða
Jón² 44926sv hin moverska er hingat kom fyrir skommv
StjC 42213Har segir: Mikil tiþindi erv þaþan at segia ok mǫrg, þav en fyrstv, at vetr sa kemr, er kallaðr er fimbvlvetr
SnE 708⸢Þat [var. ‹þ›et AM 671 4° 31v17] hit fiorða (ɔ: mál) at prestr heimti saman petrs toll
var. DI II (*[1280]›AM 351) 1941 → DI AM 671 4° 31v17Ek em Jesus ⸢sꜳ inn nadversski [var. nazarenus sa SÁM 1 28ra35], er þu giorir ofrið
Páll²A 23916kendr af kompanum ok sinni husfru ... at hann er sa hinn sami
~
PS 71032 JJ SÁM 1 81vb1ek for at bæn Vpp lendinga ho᷎fþingia ... at verða uiss huat manna Oli sa en girðzki væri
ÓTᴵ 20915ef sá hinn sami stelr optarr, þá er hann dræpr
Jb 26313Geck þa saman sættin, su hin sama sem efnut var um vetrin
Orkn 30314ek villda vita, hvort þu segdir, at sa væri enn sami gud, er þeir elskudu, ok sa er Abraham elskadi. Jonas svaradi: Sa enn sami
Silv 2638han frette at nafne þann hinn mikla er fyrer þeim war
Rém 17524þa scal leggia upp árar sá hinn þriði þeirra laxmaðr
Frostˣ 15916Ok af því inu sama vildi Geirmundr sigla burt þegar um sumarit
StuᴵR440ˣ 48
‖ (+ propr.) (personen og) den anden/de andre:
þa er þeir Satan rødoz viþ
Niðrst¹ 435Skilðuz þeir Aðalsteinn konungr með uinatto mikilli
Eg162θ(2001) 886Þꜷ Þorolfr atto dottor unga er Þordis het
Eg162θ(2001) 8914oc i þeiʀi utlegð. gáto þꜷ Biꜷrɴ dottor þessa Asgerði
Eg162θ(2001) 979Tungo Oddr var þar þa. oc þeir Einaʀ baðir
Eg162θ(2001) 1661hann sagði honum með ꜹllum atbvrðvm. hve for með þeim Lygi-Torfa. ok hve hann hafði lockat hann til at so᷎kia vapnin
Heið 766skulo allir skylldir til eptir þeim at riða. siðan er þeir Snorri goði hꜹfðo sofit skamt fra bygðom eptir uig ok sin storvirki
Heið 7815Þeir Barði hꜹfðo skipat til monnum aðr at .ij. skylldi annaz .i. hvern þeira
Heið 8524Þeir Þorgavtʀ voro i smiðio ok Þorbiorn ok biðr ef huskarl hans ko᷎mi með smiðar efni
Heið 8623þeir Tindr verða .iiij. Þormoðr hinn .v.
Heið 8820Nv er fra þi at segia hvat þeir Barði sia tiðenda
Heið 8825hafa þeir Barði fylct liði sinv. vm þvert nesit
Heið 8929þeir Barði riða með sama bvnaði. ok viꜱo menn ei tiðendi i fꜹr þeira
Heið 9631þeir Hꜹskvlldr biðo leingi amot stefnvnni ok þotti ꜹrvænt at Barði mundi koma
Heið 9633gengr hann heim en þeir Barði riða ok segia nv tiðendin firir alþyðo
Heið 9715þat hygg ek at þau Gunhilldr mvni sveininn vilia lata fara sem fꜹðvr hans
ÓTOddS 77kemr a fvnd Eiriks oc berr a bryn honum at þau Astriðr mvni þar verit hafa vm vetrinn
ÓTOddS 811Ok þegar er þeir H. (ɔ: Hákon) voro ibravttv. kom Þorstein a fvnd þeira með vister ok farar skiota
ÓTOddS 1318Nu er þau Astriþr ho᷎fþo verit iii vetr með Hakoni gamla. þa melti hann
ÓTOddS 2128hvrfo þeir aptr en þeir O. (ɔ: Óláfr) komo til skips ok *þavkvðu gvðe vndan kvamo
ÓTOddS 3916er þeiʀ O. (ɔ: Óláfr) sa at frið meɴ voro gengv þeiʀ i moti ok fo᷎gnvðo hvarir o᷎ðrvm vel
ÓTOddS 4430þeir Bardi rida hia flokkinum ok rada menn ekki i þat
Heiðy 9820Nu segir Snorri tidindin. þꜹ sem ordin uoru ok þat ad þeir Bardi uoru þar komnir i flok þeirra Þorgilꜱ
Heiðy 10013Ek kann segia þer at þeir Barði eru aftr reka uorðnir ok brotið i spon uið Siglu-nes
Heiðy 10329Þa svarar Har: Litit mark var þa at, er þeir Beli hittvz; drepa matti Freyr hann með hendi siɴi
SnE 4127●●● Fimm váru þeir Helgi inni í selinu
Laxd 2396jafnmargir kómu þeir Steindórr til mótsins
Laxd 2647Oc er þeir hafa við talaz of hrið, þa riða þeir Barðr enn lengra, oc allt þar til er þeir coma ofan a vollv at flockinvm Hafliða
StuᴵK 3918Þa kemr Sigurðr avstan oc þav Þuriðr oc gera þann kost biskups-efni, at þeira skylldi ecki þverra, oc colloðv þat CC hundraða. Enn þat var allðzconar fe bæði fritt oc vfritt, oc var þvi iatað
StuᴵK 2678koma þa þeir Ari felagar i ferþina, ok reid Ari iafnan firir
StuᴵK 41729Ion, son Þorgeirs grunda, hafðe þar af landi ok fy‹l›giv-kona hans, ok var illa i bvsifivm með þeim; høfðo þeir Ingimundr breðr tekit af honum hest, ok enn hafðe Skiðe hract hann i fleira
StuᴵK 47417gerðu þeir Gylfi sætt sína
Hkrᴵˣ 164En þeir Gizorr fóro unz þeir qvómo í staþ þann í hiá Olfossvatni es kallaþr es Vellankatla
Íslbˣ 2839
‖ (pleon.; + 2 propr/appellativ.) :
af treno com þat eple. es þáu efa oc adámr ǫ́to fyr boþet
HómÍsl²⁶(1993) 39r29Siðan fara þeir Arinbiorn oc [E]gill a fund Biarɴar
Eg162θ(2001) 9115latim eigi þa Tungo Odd eða Einar etia saman sonom ocrom sem kapal hestom
Eg162θ(2001) 1615Siðan rǫddo þeir Steinaʀ oc Oddr sín a milli
Eg162θ(2001) 1629Siðan tokoz þeir Ꜷnundr oc Þorsteinn i hendr oc nefndo ser vatta
Eg162θ(2001) 1648En er þeir Tungo Oddr oc Steinaʀ como heim til buðar. þa sagði Oddr sua
Eg162θ(2001) 16412Þar kom þa oc Steinaʀ oc þeir Ꜷnuɴdr feðgar
Eg162θ(2001) 16513huart ero þeir Steinaʀ oc Ꜷnuɴdr her feðgar sua at þeir megi nema [o]rða skil huat ec męli her
Eg162θ(2001) 1663Þa uil ec sagði Egill luka upp sęttar geyrð. milli þeiʀa Þorsteins sonar mins. oc Steinars Siona sonar
Eg162θ(2001) 1665hann bað Egil oc þa Þorstein coma ser til stað festo út þangat a Myrar. hann bio aðr fyr suɴan Huit á
Eg162θ(2001) 1707En þaðan af kemr þat firir þa Hꜹskulld ok Eilif
Heið 6315Hann var fostri þeira Þuriðar ok Guðmundar
Heið 6619Takaz at orðvm þeir Halldorr fostbro᷎ðr ok Barði
Heið 672Nv ho᷎fir mer eigi at varna þeim bota þeim Eilifi ok Hꜹskulldi
Heið 6720Barði gengr þegar at hitta þa Hꜹskvlld ok Eilif. ok tekr mali þegar firir Halldoʀ
Heið 6723Hittaz þeir nv fostrarnir. Þorarinn ok Barði. ok segir Barði honum hvat þeir Halldorr ro᷎ddoz uið
Heið 688segir Barði honum hvat þeir Halldorr ro᷎ddoz uið
Heið 6810ok hiala þeir Barði ok Þorarinn vm aptaninn
Heið 6913Nv er fra þi at segia hvat þeir hioluðuz við fostrar Þorarinn ok Barði. aðr hann væri ibravt bvinn
Heið 7012þar var uti karlmaðr ok kona. ok þo hon hꜹfuð hans ok voro þau Þordiꜱ þar ok Oddr ok var at vanlycðom nockvt er hon þo hꜹfvð hans. ok hafði hon eigi þvegit lavðr yr hꜹfði honum
Heið 713Hann heimtir til sin þa Olaf ok Dag heima menn sina
Heið 7427þeir frendr skulo þar vera þeir Þorgisl af Meðalheimi ok Arngrimr. ok Eirikr uið-sia ok Þorliotr giallanda fostri. Eyiolfr fra Asmundar-gnvpi
Heið 801Nv er fra þvi sagt at þeir synir Þorgavtz risa upp allir ok fara at sla a Gullteig. ok ro᷎ddo um þat at nu mundi vel vita. ok nv mundi sleginn uerða Gullteigr hinn sama dag
Heið 8413Þeir bro᷎ðr sa á Ketill ok Þormoðr
Heið 8521Þeir Barði ok Steinn skylldv annaz Ketil brvsa. hann var ramr at afli
Heið 8526þeir Dagr ok Olafr skylldo ganga imot Gisla
Heið 8527þeir Steingrimr ok Þorðr skylldo ganga imot Þormoðe
Heið 8528kvoðv eigi iammenni þa Gisla ok Hall. ok lꜹgðo nv amæli til við Barða
Heið 876Nv snva þeir fram synir Gvðbranz imoti Þorbirni
Heið 923ok nv beriaz þeir allir. ok gera mikit af ser. ok þar falla þeir synir Eiðꜱ
Heið 9324sende hann menn a fvnd Trygva konungs ... ok voro þeir forraþz meɴ Þorþr Ingileifar s. (ɔ: son) ok Þorþr *Eigileifar s. (ɔ: son)
ÓTOddS 421verþr vornin skom. ok lykr sva at þar falla þeir T. (ɔ: Tryggvi) konungr ok hans menn
ÓTOddS 61Nv hafa þav Gvnhilldr ok ss. (ɔ: synir) henar fvll gørt sitt rað þat er þau settv
ÓTOddS 68kystoz þeir O. (ɔ: Óláfr) ok abotin
ÓTOddS 4432Þeir Hrútr ok Hǫskuldr kómu þangat til fjárskiptis
NjR 407Þau kómu vel ásamt, Glúmr ok Hallgerðr
NjR 468sa er nefndr Loki eða Loptr, sonr Farbꜹta iotvns; moþir hans *heitir Lꜹfey eða Nal; bræðr hans erv þeir Byleistr ok Helblindi
SnE 349Skalla Grimr ok þau Bera attu born miog morg ok var þat fyst at oll onduðuz
EgM(2001) 4524Nv er at segia fra þeim Bardi ok Aroni, at ...
StuᴵK 399Siþan foro þeir Sturla heim oc prestr
StuᴵK 7823Þordr Sturlu son tok arf eptir Ara oc þav Helga dottir hans
StuᴵK 23422(hann) auitar þa miog ef þeir uilia nockud keppa midil sín vm þa Gricki oc Troeo menn
TrójS 15811Ok einn dag vm varid er þeim [Katli ok] [Stei]nolfi skipat til verks badvm saman
StuᴵR 2611ok æiga þeir biskup ok loghmadr bader samt. þenna fiordung (í hval)
DI II (*[1296]›Bps B II 1) 3079þau þesser menn (ɔ: Jón ok Ragna) hafua jatat sig under skripter sem kirkiunar log tilseig‹i›a fyrir anliga frændsemi þeirra ꜳ millum
DI VII (1499) 42228á því sama ári fæddi Þorbjörg meybarn ok var nefnd Ketilríðr. Þau váru jafngömul ok Víglundr
Vígl510 7511Enn Effter þad er þaug voru a Einu ra̋de Pall og Solveig þa̋ kom so ad hun giorde sitt Testamentum
DI IX (*[c1510]›Lbs 65 IIˣ) 5432‹Þ›inga dęilld mikil varþ á miþli þeira Þórþar ... oc Odz
Íslbˣ 227En þat sumar et sama qvómo útan heþan þeir Gizorr oc Hiallti
Íslbˣ 2827einn
Íslbˣ 294þeir urþu síþan vígþer ii. til byscopa Collr ... oc Ióan
Íslbˣ 3420vi. nóttom epter hátíþ þeira Pétars oc Póls
Íslbˣ 3436Þá hǫfþo þeir Eysteiɴ oc Sigurþr verit xvii. vetr conungar í Norvegi
Íslbˣ 3736Sydan foru þau fadir myn og modir űr hűsi synnu med ockur
PlacA(1998)ˣ 556
● sá allr, allr sá
Voro þeir allir eins liðs
Eg162θ(2001) 951oc hꜷfðo allir þeir heyrt a sę́tt þeiʀa Þoris oc Biarnar oc buðo þa konungi oc domꜷɴdom at sueria þar eptir
Eg162θ(2001) 992[haɴ qvazk] knvte gefa vilia allt sitt rike oc alla þa hlvti er haɴ væri þa męíʀi [maþr en] aþr eptir siɴɴ dag
Jvs291 25Nv rinda þeir fram borðom ok ollv þi er a var. ok ganga til hesta sinna ok buaz hvatliga
Heið 7415Nu hefir Barði skipat liði sinv i setv sem fostri hans kendi honum ok aðr er sagt. ok nv segir hann þeim ꜹllum hver firir ætlun hans er i ahvga
Heið 8429ok er at gangr þeira langr ok harðr. ok lykz með þvi at hvarir tveggiv erv sva þrair ok kappsamir ok micklir firir ser at þvi liggia þeir allir davðir at skilnaði
Heið 9320ok nv beriaz þeir allir. ok gera mikit af ser. ok þar falla þeir synir Eiðꜱ
Heið 9323lięttv æigi fyrr enn drepinn var drivgvm sa allr fiolði hæiðingia
StjC 3883hann heitir ok Valfꜹðr, þviat hans oska synir erv allir þeir, er i val falla
SnE 2722Þa mælti Gangleri: Þat segir þv, at allir þeir menn, er i orrosto hafa fallit fra vpphafi heims, erv nv komnir til Oþins i Valhꜹll
SnE 421gengv þav þaɴ ‹dag› allan til myrks
SnE 5011ok þer satt at segia, þa ræddvz allir þeir, er sa, er þv lyptir af iorþv einvm fætinvm
SnE 607eigi mvnv vapn eða viþir granda Baldri; eiþa hefi ec þegit af ꜹllvm þeim
SnE 648leitadu þeir vm skogiɴ allan þann dag ok fundo Astriði eigi þvi helldr
ÓTᴵ 756med þeim ollum gognum sem reka mega fylgia fremst med loghum
DI II (*[1296]›Bps B II 1) 31713hann ætladi þeim ollum her at hallda til Danmerkr
Hák81 6333allann þann dag til kuelldz
Rém 8636og alla da ofridhelga sem fyrir honum stædi edur veitti nockra vorn hier j mot
DI IX (*1533›c1536) 6787kendi (hann) mǫnnom cristni oc scírþi þá alla es viþ trú tóco
Íslbˣ 2818oc (hann) hvíllþi þann dag allan oc nóttena epter
Íslbˣ 2912þeir urþu aller hǫfþingiar nýter
Íslbˣ 3422Scylldu þeir gørva nýmę́li þꜹ ǫll í lǫgom er þeim litisc þau betri en en forno lǫg
Íslbˣ 3712oc þꜹ ǫll (ɔ: lǫg) hallda es enn meire hlutr maɴa mę́lti þá eigi gegɴ
Íslbˣ 3714allar þær ríkustu konur með sínum sonum
Trist¹ˣ 4929
● sá annarr, annarr sá
at hann vissi eigi at hann væri i sama huse cono þeirre siþan er lyrite var varet iɴi höfn hennar eða þess aɴars at hann visse eigi at lyrite var varet iɴi hofn hennar
GrgKonᴵᴵ 3411þui at hann hafði alldregi fyrr set þa aðra er honom sua vel hugnaðezt
Streng 5228Eɴ erv þær aðrar, er þiona skvlo i Valhavll, bera dryckiv ok gæta borðbvnaþar ok avlgagna
SnE 401settiz Þoʀ i dyʀin, en ꜹɴvr þav voro iɴar fra honvm, ok voro þꜹ hrædd
SnE 5019hann hefvir ... framar vitað dyrð ok fagnað himinrikis en ⸢þeir [var. flestir SÁM 1 36rb22] aðrir
Páll²A 27912hann ... steig ⸢vpp a annan þann [var. ꜳ þann batinn SÁM 1 1vb18]
~
PS 310 Pétr Holm perg 19 4° 2r6vitradiz enn vndarlig syn tveimr munkum, odrum þeim er var heima i husi sinu, en odrum þeim er var fiarre þangat
Ben 17813talde tva koste firir handum. þann annan at snua aftr til Danmarkar meðr sva buit eða ...
FskAˣ 3712þann vas hann annan hér á landi en annan á Gautlandi
Íslbˣ 3624ástsę́lli ... en hverr maþr aɴarra. þeira es vér vitem hér á landi hafa verit
Íslbˣ 3632kuaðu nu eigi Sighvat eða Sturlu til liðveizlu við hann, ‹eða aðra þá er honum hefði mestir flutningsmenn verit› emend. Stu 36: BLAdd 11127 “IIp”
emend. StuᴵᴵK 36: BLAdd 11127ˣ “IIp”
● þeir báðir
ok reiðit hana af baki. sva at hon falli i lo᷎kinn ofan. ok sva þav bæði en hafit með yckr hestinn
Heið 756en ek þottumz kveða uiꜱur .ii. i suefninvm ok man ek þær baðar
Heið 8324þeir segia baðir at þat skylldi alldregi verða
Heið 8718gange til skripta bæðe þau (ɔ: maðr ok kona) oc bꝍte uiðr guð
FrostKrᴵ 15027ok er Barði þar vm uetrin ok bæði þau. en vm uarit fara þau i braut með allt sitt
Heiðy 1074ok þottuz menn sia a honum stormennzku ok virði hann þau biæði mikilꜱ
Heiðy 10713Sva bar til einn morgin eʀ þau voro uti i skemmu biæði. at Barði uilði sofa en hon vilði uekia hann
Heiðy 10714fellu þeir badir til iardar ꜳ kne ok badu fyrir ser
MEg² 49625badir voru þeir ættstorir menn ok vitrir
Steph 2878En þeir váro báþer spaker menn miǫc
Íslbˣ 205
● sá einhverr, einhverr (...) sá
nema æinhværr værðr sa uvr oc þriotr
Bjark 7316spyʀ Vtgarþaloki, hvat sa hiɴ vngi maðr kvɴi leika, en Þialfi segir, at hann mvn freista at reɴa skeið nokqvor við einhvern þaɴ, er Vtgarþaloki fær til
SnE 5421sa einhuær er sealfuer hæfuir vptækít till nokorar nẏtsæmdar einahueria stadfæstu er han mæge eígí sẏna mædr skiluislegre dírfd ok menzsko þa ...
SvR 1733sá einn hverr er rannsakar
Jb 26911
● sá einn, einn (...) sá
ec uiꜱa at sú ein var dottir Biarnar ꜷɴor. er ecki átti arf at taka
Eg162θ(2001) 968Ðar er oc ænn æinn sa lutr er hælldr man unndarlegr þyckia
Kgs 269mon sa einn viþ þeim tekit hafa er eigi mon vitað hafa
Mork 125Þav einn hefi ek sar, at eigi þarf at binnda
FbrHb 2126þann ein skal maðr einka ser til astar fvllrar
ViðrLS544(1995) 2034Maðr var sa einn míoc rikr
HómHauksb¹ 15810hann uill eigi þui neita at menn færi utan ok ætti þo wt kuæmt. ok færi þui fleiri. ok er sa ein er eigi er fær
Heiðy 10211Ok sva er sagt, at af ættiɴi verþr sa eiɴ matkaztr, er kallaðr er Managarmr
SnE 1827Þar er ⸢*eɴ [non emend. eiɴ] sa staðr, er Breiþablik er kallaþr, ok engi er þar fegri staðr
SnE 2515Maðr er sá einn í liði þínu, er ek hefi horft á um hríð
NjM 30126Hann atti einn náttúrustein þann ef hann leit í hann, þá mátti engi missýna fyrir honum
Æv⁸¹ 2256Eptir vig Glvms attv at mæla þeir bræðr Ion oc Asgrimr, oc hafdi þar sa einn til farit, er þeim þotti ecci vndir, hvart secr var eþa eigi
StuᴵK 1654J Affrica er einn sa brunnr edr uppspretta. at hon bøtir ok skięra gorir huers manz raudd
Stj¹ 9310sa hann einn þann stiga. sem hann stod nidr aa iordina
Stj¹ 16930Sua segia ebreskir menn. at þann einn tima hafði Moyses kallat hana Salem
Stj¹ 18611uoru komnir saman .iiij. konungar med her sinn. sa einn er red firir Ueradal annar firir Skaun þride firir *Sparbyggia fylki fiorde ... red firir Eynafylke
HarHárf 57019Seg mer einn þann lut, at ek life eilifliga fyrir, ef ek geyme
VP 66213morgum monnum þotti sꜳ einn ꜳ gior at gefazt upp
MarE 72912kom til hennar einn þann havfvd prestvrinn er þa ried fyrer mvsterinv
AnnaReyk 36023ꜳ þessvm sama thima var sꜳ einn prestvr er Lvcianvs hiet
StephReyk 2274og ecki skaut hann nema þat eitt skot a þui þingi
DI IX (*1522›apogrˣ) 6918Þá var sá einn af heiðnum mǫnnum, er svá nær gekk, at ...
Hkrᴵᴵᴵˣ 33513Þenna hlut vissi eingi madr vtan einn sa brodir, er honum var heimuligr
MarD634ˣ 84511Veit ek oc frendi segir konungr ferd þa eina er fadir minn sagdi flesta agætis mænn farit hafa
TrójO²ˣ 76
● sá engi, engi (...) sá
Engi maðr var sa boren er sva vis være eða sva væl lǽrðr at hann mege sægia slicar iartæinir
HómNo²³ 10128Engi (maðr) er sa er eigi þyngi hans ondo eɴ brigligi licami
Prosper677 610þa var ængi maðr sa i norege er konongr var kallaðr Nema Olafr
ÓHLeg 4320ec hefe eingan þænn funnit
KgsFrgβ 13824er engi sa lifande maðr, er vill hava atræið oc bardaga
ElisA 244dagr ne nott man sa engi koma. er mer ho᷎gia huilld gefi
Pamph 1197finnr þu engan þann stað. er þik mege fela eða firra hans asyn eða augliti
Menota: 44vb9 BarlA 8038þorer engi sa er a krist truir. vera kenndr her. af þeim grimleik er faðer þinn stnyr til þeirra allra
BarlA 8523þvi er betr sagðe hann. at sa er engi með oss. er fals finzt með
BarlA 9415engi var sa er eigi skalf. eða ivaðezt i tru. af ræzlo oc ogn
BarlA 11716oc engi maþr hefir sa comit i Noreg at *iafnmikils veri virdr
Mork 45412En þviat fęre gevaz a at beriaz við sialvan Darium ... þa er nu enge sa lutr er mek hvgsyke
Alex 7134engi skylldi sa þrifaz i landi er tæki annars mannz eignarkonv
HákFris 58210goð brv er Bifrꜹst, en engi lvtr er sa i þesvm heimi, er ser megi treystaz, þa er Mvspellz synir heria
SnE 201kan ec þa iþrott er ec em albviɴ at reyna, at engi er her sa iɴi, er skiotara skal eta mat sinn en ec
SnE 549en þat ma segia, at engi hefir sa sét ogvrligar sionir, er eigi matti þat sia, er Þoʀ hvesti avgvn á ormiɴ
SnE 6223honum þótti þetta sua illt. at engan hlut hafði honum þann til handa borit. at hann yndi verr við
Finnb 6412Þeir Kolbeinn beiddu Amunda, at hann fære til Eyrar með þeim. Amundi kuez i engri þeiri ferð uera [var. + mundu HrafnAˣ 22424], at Rafni uæri vþekkt at
StuᴵK 30817ek skal við þeim engum taka, er ekki kann til íþrotta
ǪrvM 1441Nú er sá engi til, þá ...
Jb 945Engin scal þen oðrum till fermingar halda sem ey er sialfuer fermdir
StatPáll³ 7612vard Haralldr konungr suo ræidur golldrum ok gerningum ok allre forneskiu at hann let onguann mann þann þrifazst j sinu riki suo at æigi veri annathuart drepinn edr landflotta
HHábr 5831mæddi hann sva likam sinn ... at su var eingi stund, er eigi væri hann i no᷎ckverri guds þionustu
Greg 38125engíɴ skylldi fara sa sem ecki fengi hafuít steíníɴ af jordu
Hálf 17721Eingí skylldi sa þrifazt i landinu er tæki annars manz eiginkonu
Hák8B 2092voru öngvir þeir í hans hirð, at til jafns gengi við mik
Mág² 9011einnginn mætti honum sꜳ at ei fenngi banna fyrir hueriu hans hoggi
SigÞǫgl 1115vier witvm aunguan þan med oss jafn wel til fallenn slikrar stettar sem nefndan sira jon
DI IX (1522) 905engi uxi var sá framleiddr, at ekki hyggi hann af höfut með annarri hendi
Ar212ˣ 6209Þann sama dag var þar hǫfðingja-stefna, var þá rœtt um konungs-tekju
Hkrᴵᴵᴵˣ 1881er þó sá engi of þessum, at eigi sé nökkut sárr
KlmBˣ 2528þat annat at sa hefir enn eingen farit at þess agætis verks hefir audit vordit
TrójO²ˣ 711
● sá hverr, hverr (...) sá
þuiat sa hveʀ sem dróttiɴ váʀ segir siálfr es sic lǽgir fyr guþs sacar. mun upp verþa hafeþr
HómÍsl²⁹(1993) 43r22Oc hværr sa er mann væge skilldi haua firi veget lande oc lausum æẏri
ÓHLeg 7314huerr sa er augom sa hana
Streng 5211Eigi kœmr sa hueʀ til himinrikis. er kallar at. eins til min ... nema sa er fylgir vilia faður mins
Menota: 19vb21 BarlA 3622hann kallaðe þa til sin en sa hvæʀr er til hans kom þa sa þæssa luti alla sæm ver hafum nu fra sagt
Kgs 1024Hverr sa er sva vill beriaz at mer like scal vera felage minn vm fręgðena
Alex 743Hveʀ sa er konungr scal heita
Alex 7413ok skal sa vtlagðr er eigi uerðr til þeꜱ buinn .iij. mꜹrkom. hverr sa er þingfarar kavpi a at gegna. fra Hafnar-fiollvm ok til Norðr-ar
Heið 7817Huerr sa madr er nu vill æigi ganga af varu logmáli ... þa fylgi þeir mer
~ lat.Omnis
1626 Gyð(1995) 167var þat i lo᷎g tekit ꜳ alþingi at huern þann maɴ skylldi gera sekian ok vtlaga er lastaði goðin
StefnÓT 31018Fyrir hueria sauk baud gud yckr. at þit skylldit eigi eta af hueriu þi tréé sem her er i paradis
Stj¹ 356firi þa hveria stunnd, er ver lifum her veralliga
Remig 22723Huerr ok sa er at þui werðr kunnr at hann gerir opinberliga conspiracionem moti logmali ok frelsi biskupligs sætis
StatEi¹351b 50135ek iattar heitandi stadfastliga at luka þer a᷎ftr hvern þann eyri i ne᷎fndan eindaga
~
HMSᴵᴵ 13436 Nik Holm perg 16 4° 47v3þóttist sá hverr betr hafa er með meira lið fór til hans enn minna
Trist² 2222hver þann mann, er sott fær, hann skal leingi liggia
Lun434 3721hann liet pina og deyda hvern þann mann er hann matte yferkomazt
SofReyk 1911040 daga aflat j huertt þad sinn sem hann giorer þar nockud til af þessum godum verkum
DI V (*1470›JS 143ˣ) 58024Min frv! huerr mun sa heyra þenna hlut, er eigi undrizt
MarD634ˣ 84121
● sá margr, margr (...) sá
fellr nu sa margr með scomm i flottanom er hann atte kost at falla með dað oc drengscap
Alex 4422margr sa er aðr var otta fullr. vente þegar at vel mondi takaz
Alex 728Margr stendr sa yver þesso bale er feet var a boret. er sva logar innan sem peningrinn utan
Alex 1189sa margr er aðr var fullsæll gecc snꜹðr i-brot
Sv 1587ok þat veit trva min, at margr kemr sa til Valhallar, er *dyrt myndi þickiaz kavpa vatz dryckinn, ef eigi væri betra fagnaþar þangat at vitia
SnE 4312hǫfðu þeir Gunnarr marga þá særða, er undan heldu
NjM 15912Nv ero morg þau stortidindi vm verk johannis ... at æigi standa i þessi bok
Gyð(1995) 1091En í sumum stǫðum þyrfti hon sannliga tillǫgu þar sem hvergi er hon (lǫgbókin) ljósari en margir þeir þurfu er fákunnigir eru
Jb 115Mo᷎rg þau misfelli, er til fellu ... þa so᷎gdu þeir upp a þenna
VP 5318ef mín ráð hefði þá hǫfð verit, þá væri sá margr góðr drengr nú á lífi, sem vér hǫfum nú mist
FlórKon 1753margr er sa uirdingar giarn, sem eigi er i lifinu til fullz vandvirkr
MarE 5473og er menn sa᷎ Vilmund uard sa margr fullhugi sem adr uar hræddr og tektz nu bardagen j audru sinne
Vilm 1755Þórðr sá þetta, at þá hleypti margr sá mest, er áðr kvaz hafa þreyttan hest, svá at hvergi mátti ganga
StuᴵᴵR11127ˣ 2419
● nøkkurr (...) sá, sá nǫkkurr
ef nokoʀ maðr søkir sa eptir er sin a at hefna þar at lögum eða aɴars manz
GrgStað 30021ef ec heifði nokon þænn funnit er þessa lutti heifði sét oc ranzakat. þa mætti ec þic nu sannfroðan her um gera
KgsFrgβ 13826gerði (hann) þat rað at senda hann i þa nockora ferð er engi hafði aftr komit sa er farit hafði
TrójHb 617ef nockor er sa lvtr er þv lofar vm fram alla aðra ok þer þickir sa ein ollvm avðrvm betri
ViðrLS544(1995) 1959nú vil ek, faðir, at þú vísir oss til víkings þess nǫkkurs, er þér þykkir við várt hœfi vera
ǪrvS 5125Eɴ konongr hæfuir sa nokor j lande veret
SvR 324þykki mér vera mega, at nǫkkurr rísi sá upp í sveit, at honum sé viðsjávert
NjM 25418Nockura þa menn sem mestir funduz ... let Titus lifi hallda
~
PS 6062 JJ SÁM 1 55vb5
● sá ok sá
varo bœnðr æi oðruuiss fallner þa er ver komom þar. en þæir soghdu oss kwiskrande til. at sa ok sa vollðe kirkiunnar skada
DN VIII (*1338›apogrˣ) 12437villtu ad sä og sä seige messu firer þier. seiger hann
ÆvMið¹⁹ˣ 384
I. B. (= pron. indef.)
en, nogen
Sa var græivi æinn i danmarku illr maðr nokcor oc auundfullr ræddezk hvarke guð ne menn
ÓHLeg 953spurþi Haralldr at veþri er sa com inn. en hann s. (ɔ: segir) stendur undir bacci sa
Mork 22811var a byʀ lętr sa oc þroaþiz helldr i hverri oc ox
OddMork 25512landnyrðingr var a lettr sa iɴ or firðinum
Sv 14716Varlla kom sꜳ tiginn madr ꜳ gardinn, at brygdi þessu samsæti
Thom² 3231atta ek ... einn tima grasgard litinn þann nær minu munklifi
VP 42317liet blanda mio᷎d litinn þann ... af þvi ath þath er heilnæmligt ath drecka fyrer mat sinn
MírmB(1997) 4910var á norðan styrkr sá ok heldr kaldr
Hǿnsˣ 1321
I. C. (= pron. rel.)
1) som, der, hvilken, hvor
sonr Una ins óborna, Garðarssonar; sá fann Ísland
NjR 541hvn selldi honvm bok eina a þeiri var ritat hversv heimrinn er skapaðr
Bas 2731tokv þeir festina, er or var fiotrinvm ... ok drogv hana gꜹgnvm hellv mikla, sv heitir Gioll, ok festv hellvna langt i iorð niðr
SnE 3716hann var Skarfsson, Hallkelssonar; sá * barðisk við Grím í Grímsnesi ok felldi hann
NjM 1203þeir toko ser konung þann Saul het
Encᴵ 5028med vini eda odrum dryck þeim edik mꜳ af verda
Med194 6524hann truir at Jon firer muni honum listarinar ferr nv til rads med honum sa alldri er dygr ne vel duger at hann skal at komaz listinni huat er kostar
DrJ 4710herra Jon seldi olafui ... parten þan hola staðr atti j iordonæ
IslDipl (1433) 30727Matr var borinn fyrir þá Þórð ok hans félaga sá hverjum manni var vel ætr
Bárð489 3226lagdi hann malann upp j bezztu eign þa hann a eda eigandi uerdr at
DI V (1451) 8727slȯ hann einn af þeim ⸢er [var. þann AM 567 VI β 4° 1v40] fremstur uar ꜳ̋ hans ho᷎fud
var. Adon 1049 → Adon AM 567 VI β 4° 1v40Kanntu nǫkkut at segja mér veg þann skemstr er
HálfdEyst 1187at sea agætar jungfrur þær eigi mun þickia minna vm vert
Sams 410gud himirikis ok iardrikis, sá þer truid á
KirjA 553eingin riddari stendr nu fyri honum, sa eigi hafi bana
KirjA 6015fyrir ꜳ̋uisunn laganna at þau suo uttuisꜳ̋ ath huer madur frials og fulltidꜳ̋ sꜳ̋ uit og menningg hefer til skal sialfur sæckia sina sock
DI VII (1497) 35035haf þá með þér hest lausan þann ek megi þegar ríða heim með þér
Æv⁸⁵624 2474sonurenn sagdizt skylldu profa þria nagranna sina þeir honum þætte l[i]kazster
~ eng.that he
19936 Æv238XX⁹ 19917þessi gvdlegh mynnd og vt valen hlvtvr þꜳn þier nv siaet og monnvm ꜳ jardrike er kvnnigr ordenn er komen af heilagre þreningv j eylifv vellde sins oenndalegs rikis
AnnaReyk 34221eg hefr ... bedit fyrer þier og þinv rike til gvdz þess skapat hefvr himenn og jord
SebReyk 16230hoggvinn Gvnnlaugur ... fyrir þat er hann veitte averka Jone afbragd. þann hann fieck bana af
AnnLy 2862voru þau hier vm sannliga sialfviliug og a allann hatt oþuingud af huorium manne þeim þar voru jnne
DI VI (*1365›Lskjs 94 IIIˣ) 1823Nu er epter j skóginumm Þidrek kongur og fru Herat. Enn *meistare Hilldibrand rídur af skoginum til borgar og þessa borg aa annar jarl sa heiter Hlodver og er nv gamall. hans son er vngur. hann heiter Konrádur
Þiðrᴵᴵˣ 3438
2) (gen. þess/þeirra) hvis
Her hvilir taknsamligr rutr þess horn bęðe tvav. braut Alexander hamaʀ allz heimsens
Alex 11223gio᷎rðv þeir yfir griothavg mikinn. þess sier enn merki
StjC 36411þat væit lifandi gvð. fyrir þess nafn sveriom ver. at ...
StjC 54424Þvi skyt ec til gvðs lifanda a himnvm. fyrir þess asionv stend ec i dag. at ...
StjC 58922Þess sver ek við gvð fyrir þess avgliti stend ek nv
StjC 5923Þat væit drottinn allz heriar. i þess avgliti stend ek nv
StjC 6113tok Pontianus at segia Augustino af hinum agiæta Antonio egipzkum munk, þess nafn er þꜳ birtiz með mikillli frægð
AugA 13217Þess karlmanz sem hans holld edr skinn aa fremzta part aa fyrr nefndum hans lim hefir eigi uerit um snidit. man fyrirfaraz
Stj¹ 11511kom til hans nockurr riddara foringi, þess husfru ohraust var af honum heima eptir latin
~ lat.cuius
34427 VP 34412Hann mællti suo. madr þess auga byrgdizt ... hann fellr ok suo lukazt vp augv hans
Stj² 33714Heyr þu, drottinn minn ok guð, faðir drottins mins Jesu Kristz, með þess orði eru himnar styrktir, undir þann eru allir hlutir orpnir
Jón¹ˣ 43125hitter Hilldibrand einn mann j skóginumm. þess heimili er j borginne
Þiðrᴵᴵˣ 34310
I. D. (= pron. poss.)
hans, dens, (pl. þeirra) deres
‖ (adjectiv.) :
þeir (ɔ: djǫflar) of sia eige asionor crafsta þera es goþ sender í hug monnom
●Eluc674(1989) 374Eirikr konungr oc Guɴhilldr drotning hafa mer þui heitit. at ec scal rett hafa af huerio mali þar er þeiʀa riki stendr yfir
Eg162θ(2001) 975buðo þa konungi oc domꜷɴdom at sueria þar eptir. domendr uilldo taka eiða þeiʀa. ef konungr baɴaði eigi
Eg162θ(2001) 994meðan vit erom a lifi oc sua nęr staddir deilo þeiʀa
Eg162θ(2001) 1614seg[ir] at þeiʀa uinatta scal *nu syno betri en aðr hefir uerit
Eg162θ(2001) 1656oc með honom Þorsteinn oc allr flockr þeiʀa
Eg162θ(2001) 16513Nu er þat fra mer at segia at ec hefi allan mic við lagt at skiʀa ueɴdręðom þeiʀa
Eg162θ(2001) 1698sva ef vngir menn ero erfingiar þess ens andaða
GrgKonᴵᴵ 1502þeꜱ gørð scal halldaz sem eið vinnr at
GrgStað 28013Nv kaupir maðr grip useenn at manne. þa er þess abyrgð a er selldi
Gulᴵ 2533þeꜱir erv navðleyta menn hveʀ annarꜱ ok eigv allir goða kosti ok sva frendr þeira eigi siðr ok er þat þvilict sem þeir erv sialfir
Heið 6524Hann uar hagr maðr. ok uerkstiori þeira. ok hafði þeim leingi uerit vel viliaðr
Heið 6616En Gvðbrandr faðir þeira ok Gvðrun moðir þeira bioɢv vt i Viði-dal a bo᷎ þeim er siðan heitir a Gvðbranz-stꜹðom
Heið 7226En Gvðbrandr faðir þeira ok Gvðrun moðir þeira bioɢv vt i Viði-dal a bo᷎ þeim er siðan heitir a Gvðbranz-stꜹðom
Heið 7227Nv reðo þeir raðom sinvm ok kvez þeim a þvi hvgr at raðaz i fꜹr með þeim. en fꜹrvnꜹtr þeira ferr i Viði-dal
Heið 735þat þotti mer makligast at vapn þeira lægði ofmetnat þeira ok dramb
Heið 7610þat þotti mer makligast at vapn þeira lægði ofmetnat þeira ok dramb
Heið 7610Þær uistir hafði buit Alof systir þeira ok Kiannꜹk fostra hans
Heið 7620Þorarinn ferr langt a leið með þeim. ok hefir umb rað um ferð þeira. honum þickir mikit undir at þeim fœriz vel
Heið 7722fra Hafnar-fiollvm ok til Norðr-ar sem þeira þingmenn erv flestir Siðo-manna ok Flokdo᷎la
Heið 7819þar megv standa .xviij. menn iamfram. ok deilir suðr uatnfꜹll til heraða þeira vr þvi vatni
Heið 796En þo grvnar mik at ei komir þu þi við firir þeira ofstęki er þer fylgia
Heið 8026En sveinn þeira er inni vngr ok skemtir þeim
Heið 814hann verðr at raða ok er þat þo miok imoti vilia þeira
Heið 8620þat stodz a nesit þvert okfylking þeira .xv. IIj. manna ok var einv megin at þeim gengt
Heið 903Sia nv vanretti sinna manna [at] miok hefir avegiz þeira lvt ok vna nv illa við
Heið 934ok er at gangr þeira langr ok harðr. ok lykz með þvi at hvarir tveggiv erv sva þrair ok kappsamir ok micklir firir ser at þvi liggia þeir allir davðir at skilnaði
Heið 9318ok lykr með þvi þeira mali at Tanni fellr firir Barða
Heið 9418Lætr svðr fo᷎ra þeira manna lik er fallnir voro
Heið 968mart var sart orðit lið þeira
Heið 969þeir Barði riða með sama bvnaði. ok viꜱo menn ei tiðendi i fꜹr þeira
Heið 9633ef menn verþa til at lasta en eigi vm at beta. oc kvnne ongar so᷎nvnar a sitt mal at færa at annat se rettara þa þikkir oss litils verð þeira til lo᷎g
ÓTOddS 219þionaþi hann þeim sialfr. ok visso fair heima menn þar vist þeiʀa
ÓTOddS 623kvat hann margan otrvleik syna i þeira skiptvm ok lett þat eitt til vndan lꜹsnar ef hann kømi sveininvm Olafi a fvnd hennar
ÓTOddS 731oc er Hacon sa at her la við lif hans oc eigvr i þeira vallde. þa vill hann frelsa sic vndan agange þeira
ÓTOddS 88oc er Hacon sa at her la við lif hans oc eigvr i þeira vallde. þa vill hann frelsa sic vndan agange þeira
ÓTOddS 89en þar var viþ staddr Þorstein b. (ɔ: búi) ok heyrðe hialit þeirra ok for héim
ÓTOddS 928Ok þegar er þeir H. (ɔ: Hákon) voro ibravttv. kom Þorstein a fvnd þeira með vister ok farar skiota
ÓTOddS 1319Biorn kvaz ecke fang a honum fengit hafa i þeira skiptom
ÓTOddS 1333Siþan let hann ferð þeira vel bva með o᷎llo. ok ætluþv til skips með kꜹp monnom er i Garða ꜹstr foro
ÓTOddS 2222En vvinir þeira komo með gny ok með kalli. ok hugðuz þa mvndo taka ho᷎ndum er þeir sa litlo aþr
ÓTOddS 3821er vvinir þeira voro skamt komnir. þa spretr O. (ɔ: Óláfr) upp. oc þeir sem með honom voro ok hliopv til skipana
ÓTOddS 3825spretr O. (ɔ: Óláfr) upp. oc þeir sem með honom voro ok hliopv til skipana. ok þat sa vvinir þeira oc sottv eptir ꜹðro sine með akafa
ÓTOddS 3828gvðz maðr visse af spadomi þangat kvamo þeira
ÓTOddS 4425vndraþiz ok hrꜹstleik þeira ok vaskleik ok spvrðe hverr fyrir þeim veri sa enn veni maðr ok enn mikli
ÓTOddS 4631eigi var aðr lo᷎ng þeira reða en þeir gerðu tal sitt. ok kvaz O᷎li miok fuss at gera við hann felag
ÓTOddS 4726Hvi skapaði gvð eigi aðra engla i stað þæra
Eluc675(1989) 3519fv̇rir saker orða þeira
Eluc675(1989) 8311fǫng þeiʀa
HkrEirsp 1757til þess er þeír komu salum þeira oc sialfum þeím i heluítí
HómHauksb¹ 15923avituðu Petrum of þat, er hann fyrbauð laugþing ⸢*þeira [non emend. þerra]
PP 30517n.er her engi spamaðr drottins. sva at ver megim fyrir þess goðleic flytia fram milldar bo᷎nir oc bliða sva varn drottin
StjC 61026þa a þat þeirra er eigi hafa giolldin a hendr komit at hafa iam marga aura af oskiptu auaxtalausa eða þess þeirra erfingiar þann tima er misdauði þeirra uerðr
Landsl 796en Barði sagði at hann var eingi auðmaðr ne þeir bræðr eðr frenðr þeira. ok eigi munu wer biðia oss fiar til bota
Heiðy 1027ok þotti uitrvm monnum þa likligaz til at siatna munði þeira ofsi sua mikill sem uaʀ at se eigi fyrst samlenðir
Heiðy 10223var nu raðit at kalla kaup þeira
Heiðy 1034þa uerðr vm rætt at miog hefði a uegiz. þeira lið sunnan manna
Heiðy 10426Þa var fostra þeira ðauð
Heiðy 10614nytir menn ok ei iafnmiklir sem ættin þeira. ok baðir kuangaðiʀ ok menn fra þeim komnir
Heiðy 10618ok for eftir þi sem vitrir menn hofðu firir seð at sætt manna hellz sem a var kueðit ok er ecki getið þeirra viðskipta siðan
Heiðy 1071hann vndraþiz þat mioc, er ásafolk var sva kvɴikt, at allir lvtir gengv at vilia þeira
SnE 819þat hvgsaþi hann, hvart þat mvndi vera af eþli sialfra þeira, eða mvndi þvi valda goðmavgn þꜹ, er þeir blotvþv
SnE 820(hann) spvrþi, hverr hꜹllina ‹a›tti. Hann svarar, at þat var konvngr þeira, en fylgia ma ec þer at sia hann
SnE 913Þa spvrþi hann, hvert nafn hꜹfþingia þeira væri
SnE 923Þa mælti Iafnhár: Hann smiþaþi himin ok iorð ok lopt ok alla eign þeiʀa
SnE 1021Þa mælti Gangleri: Hvat varþ þa vm þeira sætt, eða hvarir vorv rikari?
SnE 149Þar bygþ‹v› gvþin ok ættir þeira, ok gerðvz þaðan af mꜹrg tiþindi
SnE 1621ok af þeiʀa ætt er sv kynsloð komin, er ver kꜹllvm asa ættir
SnE 171þeira sonr het ‹A›vðr
SnE 1711Iorð het þeira dottir
SnE 1712var þeira sonr Dagr; var hann lioss ok fagr eptir faþerni sinv
SnE 1713Viðfiɴr er nefndr faþir þeira
SnE 1812hann fylliz með fiorvi allra þeira maɴa, er deyia, ok hann gleypir tvngl, *en stavckvir bloþe himin ok lopt ꜹll
SnE 191ok svima hestar þeira ifir storar ar; sva koma þeir fram
SnE 1920Var þat hit fyrsta þeira verk, at gera hof þat, er sæti þeira *xii. standa í⸣ avɴvr en hasætið, þat er Allfavðr a
SnE 207Var þat hit fyrsta þeira verk, at gera hof þat, er sæti þeira *xii. standa í⸣ avɴvr en hasætið, þat er Allfavðr a
SnE 207Ok þesi segir hon navfn þeira
SnE 213þesi erv navfn þeira
SnE 2119faþir Vetrar ... er Vasaþar son, ok varo þeir attvngar grimmir ok svalbriostaþir, ok hefir Vetr þeiʀa skaplyndi
SnE 279hann (ɔ: hamarinn) hefir lamit margan hav́s a feðrvm eða frændvm þeira
SnE 2910Kona hans heitir Sigyn; sonr þeira Nari eða Narve
SnE 3414‹Vi.› (ásynja) Freyia er tignvz með Friɢ; hon giptiz þeim manni, er Oðr heitir; dottir þeira er Hnos
SnE 3814Sol ok Bil erv talþar með asynivm, en sagt er fyʀ fra eðli þeira
SnE 3925Gymir het maðr, en kona hans Avrboða; hon var bergrisa ættar; dottir þeira var Gerðr, er allra qvinna var fegrst
SnE 4016Hvern dag, þa er þeir hafa klætz, þa hervæþa þeir sik ok ganga vt i garþiɴ ok beriaz ok fell‹i›r hverr *aɴan; þat er leikr þeira
SnE 4421En at kavpi þeira vorv sterk vitni ok mǫ́rg særi, firir þvi at iotnvm þotti ecki trygt at vera með ásvm griþalꜹst
SnE 463Þoʀ bavð til matar með ser bvandanvm ok konv hans ok bornvm þeira
SnE 499en er hann sa hræzlv þeira, þa geck af honvm moðriɴ ok sefaðiz hann
SnE 503Þa batt Skrymir nest þeira alt i eiɴ bagga ok lagþi a bak ser
SnE 5114Þoʀ segir, at eigi mvn hann þat segia, at eigi hafi hann mikla vsæmð farit i þeira viðskiptvm
SnE 593i savða-husi þeira fra Brvn-a
StuᴵK 6316ross þeira or Asgardi havfdv gengit vt yfir ana
StuᴵK 786⸢at þat lofiz af byskupi ok uitraztum klerkum þeirra [var. þess AM 351 fol “C”, etc.] byskups dꝍmis
Sættarg 47120þa for hann utt i skog, sem siðr þeira var til munkanna
MEg² 50732kom framm annarr ok fæddiz. aa þess hendi sem silkiþrádrinn uar bundinn
Stj¹ 19814j grof þeirra
MedMisc 1164þessv þeirrꜳ bode hiellt þeirra hyske
AnnaReyk 35016giefet þeim aftvr þeirras godz
JerReyk 21911og forv sidann aftvr j vegen med þeim til þeirras hofdingia
JerReyk 23222med þeirras forvneythe
KonReyk 520og samaleidis fyrer þeirras faraskiota
KonReyk 1220hvorcke þeir nie þeirra fylgdar menn sem med kongvnvm vorv eda þeirras reidskiotar
KonReyk 1221hvorcke menn nie þeirras faraskiothar
KonReyk 1429uíner þiora
FriðB 4225ver faam preste þessom er Þorstæin Knutzson hæitir ... vaart vmbod ... af garde ok husum at stemfnna hiunum sira Peters ... med sama hætte bu hans ok godze ollu þi sem han a. loghlægha brott at fimta. so at þess fimt byrizst aat sygnum deghi
DN IX (*[1338]›apogrˣ) 13131þa finnum ver þo mikin þæirra vhentleika oc vskynsemi j. þui, at þæir skammazst j þess aughliti sik reetsleida oc bœta, er þæir æighi skammadozst med sliku gudelaste oc ofbelldi reita
DN IX (*[1339]›apogrˣ) 13417at ę́tlon oc tǫlo þeira Teitz fóstra míns þeꜱ manz er ec kunna spacastan sonar Ísleifs byscops. oc Þorkels fꜹþor bróþor míns
Íslbˣ 911enn þó scylldi iǫfn dómnefna oc lǫgretto scipon úr þeira fiórþungi sem ór einom hveriom ǫþrom
Íslbˣ 2227oc gørþo (þeir) orþ þaþan til þings at á mót þeim scylldi coma aller fulltings menɴ þeira
Íslbˣ 2841af því at þeir hǫfþo spurt at andscotar þeira villdi veria þeim þingvǫllenn
Íslbˣ 2842oc qvómu áþr á mót þeim frændr þeira
Íslbˣ 291Þá bǫ́þo ener cristno menɴ Hall á Síþo at hann scylldi lǫg þeira upp segia
Íslbˣ 298*Þessi ero nǫfɴ byscopa þeira es verit hafa á Íslandi útlender
Íslbˣ 326oc Sceggi faþer þeira oc fleiri spaker meɴ
Íslbˣ 3629honom sagþi Þórarinn ... til þeira ę́vi es fyrer haɴs minni vǫ́ro
Íslbˣ 3630Biarni ... fǫþor faþer þeira es munþi Þóraren lǫgsǫgomaɴ oc vi. aþra síþan
Íslbˣ 3631stóll byscops þess es á Íslandi vę́ri scylldi í Scálahollti vesa en áþr vas hvergi
Íslbˣ 3640Geller faþer þeira Þorkels fǫþor Braɴz oc Þorgils fǫþor míns. en ec *heitec Are
Íslbˣ 4112mikill fjöldi þess fríðasta liðs, er manns augu vildu sjá
Trist¹ˣ 824
‖ (pleon. + 2 propr.) :
þat var skilit i sętt þeiʀa ... at Asgerðr dottir þeiʀa Biarnar oc Þoro. var til arfs leidd eptir Biorn fꜷðor siɴ. oc sua þat sem yðr er sialfom kuɴikt konungr. at þu geyrðir Biorn ileɴdan
Eg162θ(2001) 985oc hꜷfðo allir þeir heyrt a sę́tt þeiʀa Þoris oc Biarnar oc buðo þa konungi oc domꜷɴdom at sueria þar eptir
Eg162θ(2001) 992hann com ... a fvnd Iarizleifs konungs oc þeirra Ingigerþar drotningar
ÓH 5006Nv er fyrst at segia uiðskipti þeira Barða ok Ketilꜱ
Heið 9122oc a þvi sama kvellde hittoz fe hirðar þeira Biarnar oc Þorsteins. ok melti fe hirþir Þorsteins
ÓTOddS 833
‖ (+ propr.) (personens og) den andens/de andres:
Siðan bar Egill upp mál þat fyr Asgerði. En hon skꜷt til raða fꜷðor sins. oc þeiʀa Arinbiarnar fręnda hennar
Eg162θ(2001) 9113Egill hóf þar mál sitt. at hann krafði domendr at dǫma sér lꜷg af mali þeiʀa Ꜷnuɴdar
Eg162θ(2001) 956Vitni munum uer fraᴍ bera Eirikr konungr til þess. oc láta eiða fylgia. at þat var skilit i sętt þeiʀa Þoris fꜷðor mins. oc Biarɴar hꜷlldz. at ...
Eg162θ(2001) 984sv het ok Alof. hon var vitr kona ok fostra Barða ok þeira Gvðmundar sona
Heið 707En at skilnaðe þeira .G. (ɔ: Geirmundar) g[af] olafr. honum kꜹpskipit með o᷎llvm reiða
LaxdE 3272sia þeir segl þeʀa Erlings
HkrEirsp 2309Nu segir Snorri tidindin. þꜹ sem ordin uoru ok þat ad þeir Bardi uoru þar komnir i flok þeirra Þorgilꜱ
Heiðy 10014hann var frenði þeira Guðmunðar sona auðigr at fie
Heiðy 1033*En þat er satt at segia, at þa hafþi hann ráþit firir ser at leita til, ef saman mætti bera fvndi þeira Miðgarðzorms
SnE 613at ę́tlon oc tǫlo þeira Teitz fóstra míns þeꜱ maɴz er ec kunna spacastan sonar Ísleifs byscops. oc Þorkels fꜹþor bróþor míns
Íslbˣ 910Af ástsę́lþ haɴs oc af tǫlom þeira Sę́mundar ... vas þat í lǫg leitt at aller meɴ tǫlþo oc virþo alt fé sitt
Íslbˣ 3633at sǫgo oc umbráþi þeira Bergþórs oc aɴarra spacra maɴa
Íslbˣ 3711
‖ (substantiv./ellipt.) hans/hendes/dens:
Eigi veri allfull hefnd þess er hann fvrleit valaþan ef hann kendi hann eigi i dvrþ
Hóm677 449Engi skyldi ná af landi at fara nema meþ konungs leyfi, en ef fœri þá felli undir konung eignir þess
Ágr 2912Nu huerfr þess fe eítt er sellde at hirða. hann a cost at heimta feet at honom ef hann vill þeim er hirðe
GrgKonᴵᴵ 14625þess er abyrgð a er keypt hever
Gulᴵ 2527Engi maðr scylldi af landi fara nema með konungs leyfi. Eɴ ef fǿri þa felli *vndir konung eignir þeꜱ
ÓH 59417vetti ek at gefa yþvr verþi drivgari en þeira sem eptir leita
ÓTOddS 1122ok þa er mættiz hrimin ok blær hitans, sva at braþnaði ok drꜹp, ok af þeim kviqv-dropvm kviknaþi með krapti þes, er til sendi hitann, ok varþ maɴz likaɴdi
SnE 1220Eigi er þeira enn allt, þótt þeir þykkisk nú hafa fast fram gingit
NjM 38514Hacon svarar: eigi man ec þo i kirkiona ganga, þviat mer er eigi lofat. Enn ef þeir gera mer illt, þa er þat þeira
StuᴵK 2032talar hann þa við þa sonu sina, at honum þyckir þeiʀa vera at raða bætr a sliku
Gíslˣ 930ę́vi allra lǫgsǫgomanna á bóc þeꜱi þeira es vǫ́ro fyrer várt minni
Íslbˣ 3628en dxvi. vetrum epter andlát Gregóríus páva þess es cristni com á England at því es talit es
Íslbˣ 3740
I. E. (i forb. m. conjunc.)
‖ (sá + er/sem) :
hann er lifanda brꜵð sa er or himnum stæig
HómNo¹⁰ 6115Segþv nu þa nacqvat af minom verkom þem er levnd ero
Mar655II xxxiii30meþ þioni þinom þem er þv trvþir
Mar655II xxxiii35En þu Egill ętlar at fara her sem horuetna aɴars staðar þeꜱ er þu hefir comit með of kapp þitt oc u iafnað
Eg162θ(2001) 972En þott þu uilir ꜷnga orscurði ueita þa er Ꜷnundi sé lið at. Þa scal ec þat eigi þola. at Egill troði sua úɴdir fótom uini mina
Eg162θ(2001) 999oc uil ec sagði hann nu þat kalla at þu ser lꜷꜱ fra ꜷllo mali við mic þui er þu vart i buɴdiɴ
Eg162θ(2001) 1658ef þu uill eigi a bravt [f]ara eða nockorɴ hlut eigi hallda þaɴ er ec hefi a lagt við þic
Eg162θ(2001) 1694Ef maðr aɴdaz her sa er arftoco maðr hans er erlendis. þa ...
GrgKonᴵᴵ 19816Sua scal oc hvar þeꜱ er aðrir taca fyrst arf en erfingi réttr firir þvi at kyn var villt
GrgStað 7624rikiss menn þeir sem riðu með. konongenom
Menota: 6rb30 BarlA 1227Ðat gerðez sva til at hann (ɔ: Kevinus) hafðe æinn ungan mann hia ser frænnda sinn þænn sæm þionaðe hanum oc unni hann þeim svæini mykit
Kgs 2415hvalrinn la i kꜹs sa er vpp var skorinn
Eb162E(2003) 2716ok þeꜱir eru rꜹskvastir af ꜹllvm þeim er her erv i Viði-dal ok ꜹllvm uarum sueitum
Heið 6526einhleypinga vreynda þa er ser eigv * ein[kis] goðꜱ kosti. ef nockvt hendir til vandræða
Heið 6530Slict hit sama mælti hann uið alla þa er fyʀ voro nefndir. ok tokv allir vel hans mali
Heið 683ef nockur tiðendi verða i heraðinv þav er af manna vꜹlldom erv. þa skulo allir skylldir til eptir þeim at riða
Heið 7813Nv er þeir hittaz allir fꜹrunꜹtar. Þa mæltv þeir er efri voro i setvnni at uist eigi hefði þeir farit ef sva skylldi abravt leysaz at eigi skylldi meiri hefnd eptir þilikan harm sem þeim hafði geʀ verit
Heið 873opt kan þat at at beraz at fals er blandit sonno oc mego ver þvi eigi mikinn af taka en etlom þo at eigi mvni rivfaz þessir. en kvnna þock þeim er vm ma bæta
ÓTOddS 215vm morginnin er þeir komv vndir borð intv þeir upp allt hialið þat sem þeir reddv vm kveldit
ÓTOddS 44veri hann ho᷎fðinge yfir þriðivnge liþsens ef hann hefðe x skip til. en herfang allt at helminge þat er þeir fenge af vikingvm
ÓTOddS 426er vvinir þeira voro skamt komnir. þa spretr O. (ɔ: Óláfr) upp. oc þeir sem með honom voro ok hliopv til skipana
ÓTOddS 3826sonar son konongs skilgetin hin ælzsti ein skal konongr vera sa sem faðir hans var skilgetin
HirðB 39218þeim (“Fejl for þeir”, ed. note) er vꜹrdrinn vár boðinn kaulluduz ekci skylldir helldr vꜹ́ku en aðrir menn ok drukcu sig ofǽra
BǫglEirsp 4519Með barbarismo ok soloecismo erv taldir .x. læstir, þeir ær sva ærv kallaðir
Gramm³748 7814her kallaz skalldit vętta harms, þess ær hann kviddi
Gramm³748 793Prolæmsis ær uppnvmning margfalligra lvta, þeirra ær siþan ærv æinfalliga græindir
Gramm³748 922Paronomasia sætr saman likar raddir, þær ær viafnt merkia
Gramm³748 9518en huerr ueitir imot trygdir ok éuintrygdir. metar trygdir ok megintrygdir. þær er ǽ skulu halldaz medan moldir ok menn lifa
Heiðy 9926.xiiij. menn skillðu utan fara þeir sem verit hofðu at heiðar uigi ok uera utan þria uetʀ ok eiga ẃtkuæmt hit iij. sumar
Heiðy 10224ok su var uirðing .a. at Barði þotti hallðit hafa fullan hlut ok þeir er honum ueittu i sua ouænt efni sem komit var. vm hrið
Heiðy 10229hann ... hvgþi at postolinn røᴅi of grip nokcvrn þann er hann hefþi honom selldan
Jón³ 1328Þa litaþiz hann vmb ok þotti margir lvtir otruligir, þeir er hann sa
SnE 918ok skolv allir menn lifa, þeir er rett erv siþaðir, ok vera meþ honvm sialfvm, þar sem heitir Gimle eða Vingolf
SnE 112er hann (ɔ: Múspell) ok ofæʀ þeim, er þar erv vtlendir ok eigi eigv þar oþvl
SnE 1120ok hvaþan komv meɴinir, þeir er heim byggia
SnE 1613sa hann of alla heima ok hvers maɴz athæfi ok vissi alla lvti, þa er hann sa
SnE 1624(þeir) letv Sol kæyra þa hesta, er drogv kerrv solariɴar þeirar, er gvþin hꜹfþv skapat, til at lysa heimana, af þeiri sio, er flꜹg or Mvspellzheimi
SnE 184vpp a himin mvndv *ganga bergrisar, ef ꜹllvm væri fært a Bifrꜹst, þeim er fara vilia
SnE 2310Þar stendr salr eiɴ fagr vndir askinvm við brvɴinn, ok or þeim sal koma iii. mæyiar, þær er sva heita, Vrðr, Verþandi, Skvlld
SnE 2313En erv fleiri nornir, þær er koma til hvers *barns, er borit⸣ er, at skapa alldr
SnE 2315Eɴ þat vatn er sva heilakt, at allir lvtir, þeir *er þar koma i brvɴinn, verþa sva hvitir sem hiɴa sv, er skiall heitir ... sva sem her segir
SnE 2424Þa mælti Gangleri: Hverir erv æsir, þeir er monnvm er skylt at trva ‹a›?
SnE 2710En iii. lvt a hann, þaɴ er mikill gripr er í; þat erv iarnglofar; þeira ma hann eigi misa við hamars skaptit
SnE 2912Iiii. (ásynja) er Gefivn, hon er mǽr, ok henne þiona þær, er meyiar andaz
SnE 3810Xiii. (ásynja) Snotra, hon er vitr ok latprvð; af hennar heiti er kallat snotr kona eða karlmaðr, sa er *hoflatr er
SnE 3912margr kemr sa til Valhallar, er *dyrt myndi þickiaz kavpa vatz dryckinn, ef eigi væri betra fagnaþar þangat at vitia, sa er aðr þolir sar ok sviþa til banans
SnE 4313*þa heyrir hann⸣, at Skrymir mvn sofnat hafa, stendr þa vpp ok hleypr at honvm, reiþir þa hamariɴ af ꜹllv afli ok lystr a þvɴvangan, þaɴ er vpp visi
SnE 5220en þat ma sia, at hann er mikill firir ser, at hann átti hirðmenn þa, er mikiɴ matt hafa
SnE 617Geck hann vt of Miðgarþ sva sem vngr drengr ok kom eiɴ aptan at qveldi til iotvns nockvrs, sa er ‹H›ymir nefndr
SnE 6114Hverr kom hryggr a fvnd heilags favðvr Antonij, sa er eigi skipti skiott hrygð i fagnat? Hverr kom eiði fvll‹r› ꜳ hans fvnd, sa er eigi skipti reiði i sannan frið? ... Hverr af mvnkvm ... var sꜳ, er eigi styrktiz
Ant 1155at eighi bere ofmettnadar vedr fra oss avoxt godra verka þen er ver savmnudvm. af godvm verkvm
Hóm114 2631engi maðr mun Eirik ka‹lla› at meira mann þo at hann drepi einn bonda son vtlendan þann er gengit hefer a valld hans
EgM(2001) 11722Finnbogi hafði alldri feri menn með ser en .XII. þa er vel voru viger
Finnb 5325het karlmaðriɴ Askr, en konan Embla, ok *olz þaðan af mannkindin, ⸢*sv [AM 242 fol “W”; non emend. þeim] er bygþin var gefin vndir Miðgarþi
emend. SnE 1619: AM 242 fol “W”gengr engillinn fyrir þeim er vepndr var
ÆvFurs 3031en conor oc karlar helldv þeim, þeir er þar voro, oc myndo þeir eigi a brávt komaz, ef Svertingr Starra son veitti þeim *eigi
StuᴵK 729Hann var oc inn bæsti klercr, þeira er her a landi hafa verit
StuᴵK 24718fastan ma honum medr engu moti fulluliga nægiaz edr halldkuęmaz utan aulmusugio᷎fina. utan þeim sem hann er sua fatækr. at ...
Stj¹ 14934vtan voru stefndir margir michils hattar bændr. þeir af Nordlendinga fiordungi þeir sem samtok hofdu haft
AnnL 27624þessi kona flytr med ser son sinn dio᷎fulodan þann er rifr ok slitr hvat er hann nair
~
HMSᴵᴵ 11913 Nik Holm perg 16 4° 38v5vindr var af landzsudri sa er bar nordr vm land sand
Ann1005 3878þa sendj drottín eingil sín þann er hana huldi huítv skrudi
Barb2(2000) 14028ræddu þeir dag þann allan um fagnat himinrikis, þann sem þeir lo᷎ngudu badir miok til
Ben 17722undra‹n›de at einn madur hlifarlaus skyllde vinna slikan kappa. þann sem unnid hafde marga konga ok berserke
Rém 4228Kennusk þá við þeir, er áðr hǫfðu farit, at þeir váru komnir vestr um Skaga
Gr 218hann var Bjarnarson ... Kráku-Hreiðars sonar, þess er Eiríkr í Guðdǫlum gaf tunguna niðr frá Skálamýri
Gr 22715gengu undir hamar einn brattan þann er engi snjór var undir
Bergb 1241Munkar þeir er staðinn varðveittu þenn er iarllenn var drepinn i
FskAˣ 1879●●● þá váro hér menɴ cristnir þeir er Norþmenɴ kalla papa
Íslbˣ 921sę́ttusc þeir á þat at hverr maþr scylldi giallda conungi v. aura sá er eigi vę́ri frá því sciliþr. oc þaþan fǿri hingat
Íslbˣ 926at hverr maþr scylldi giallda conungi halfa mǫrk. sá er fǿre á miþli Norvegs oc Íslaɴz. nema conor. eþa þeir menɴ es hann nę́mi frá
Íslbˣ 930hafþi maþr ꜹstrǿɴ fyrst lǫg út hingat úr Norvegi sá er Ulfliótr hét ... oc váro þá Ulfliótz lǫg kǫlloþ
Íslbˣ 1438svá er sagt at Grímr geitscor vę́ri fóstbróþer haɴs sá er kaɴaþi Ísland alt at ráþi haɴs áþr alþingi vę́ri átt
Íslbˣ 1443maþr ...sá er land átti í Bláscógom
Íslbˣ 1719Þorvalldr ... sá es fór síþan í Austfiǫrþo oc breɴdi þar iɴi Guɴar bróþor sinn
Íslbˣ 1721á miþli þeira Þórþar gellis sonar Ólęifs feilaɴs ýr Bręiþafirþi oc Odz þeꜱ er kallaþr var Tungu-Oddr
Íslbˣ 228þeir er fyr norþan váro Eyiafiǫrþ villdu eigi þangat sǿkia þingit
Íslbˣ 2225þeir er fyr norþan váro Eyiafiǫrþ villdu eigi þangat sǿkia þingit oc eigi í Scagafiǫrþ þeir es þar váro fyr vestan
Íslbˣ 2226þá fór hann á braut. oc hafþe vegit hér ii. menn eþa iii. þá er hann hǫfþo nítt
Íslbˣ 2823oc ętlaþi (hann) at láta męiþa eþa drepa ossa laɴda fyrer þá es þar váro austr
Íslbˣ 2827kom þar ríþandi Hiallti oc þeir er epter váro meþ honom
Íslbˣ 2843aller meɴ scylldi cristner vesa oc scírɴ taca þeir er áþr vǫ́ro óscírþer
Íslbˣ 2929Enn qvómo hér aþrer v. (útlendir) þeir er byscopar qvóþosc vesa
Íslbˣ 329þat sǫ́ hǫfþingiar oc góþer menɴ at Ísleifr vas myklo nýtri en aþrir keɴimenɴ þeir es á þvísa laɴdi nę́þi
Íslbˣ 3419en ótalþer vǫ́ro þeir es eigi ǫ́tto þingfarar caupi at gegna of allt Ísland
Íslbˣ 375at sǫgo oc umbráþi ... þeira er til þess váro tecner
Íslbˣ 3712‹K›etilbiǫrn landnámsmaþr sá es bygþi suþr at Mosfelli eno øfra vas faþer Teitz
Íslbˣ 4013‹H›rollaugr laɴdnámsmaþr sá es bygþi ꜹstr á Síþu á Breiþabólstaþ vas faþer Ǫzorar
Íslbˣ 4016Helgi eɴ magri laɴdnámamaþr sá es bygþi norþr í Eyiafirþi í Cristnesi vas faþer Helgo
Íslbˣ 4023Fiǫlner sá er dó at Friþfróþa
Íslbˣ 413Heyr þu, hinn ungi maðr, sa er eigi vissir skapara þinn
Jón¹ˣ 4263wmm siþiʀ kemur hann aa eitt haatt fiall ... hitter þar helli mikinn ... og geinngur inn j hellinn. þar laa fyrer honum einn risi. sa er eigi hefer hann sied jafnmikinn
Þiðrᴵᴵˣ 39015
● þannz
● þærs
I. F. (i adjectiv. el. adverbial. udtryk)
● þess konar den slags, lignende
ok þo hafi þer nockut forneskiu ok þess konar atrvnat sem oꜱ er oskaptiðr
Heiðy 10523Þeir fundo þar maɴa vister ... oc kęipla brot oc steinsmíþi þat es af því má scilia at þar hafþi þess conar þióþ farit es Vínland hefir bygt
Íslbˣ 2633
● þess kyns den slags
viɴa eið at þvi at sva mart er feet sem þá hafa þeir talit. oc þess kyns fe. oc sva gamalt
GrgKonᴵᴵ 15923fǫþor Harallz ens hárfagra es fyrstr varþ þeꜱ kyns einn conungr at ǫllom Norvegi
Íslbˣ 744
● lítinn þann lidt
Farit heilir Bersi [var. + ok brosti at litiɴ þaɴ AM 68 fol “68”]
var. ÓH 956: AM 68 fol “68”Bolli stóð ok heyrði til ok brosti við ⸢lítinn þann [var. hlutum þessum ÍB 225 4°ˣ “V”]
Boll 30125Hroi ... brosti at litinn þann
HróF(2019) 742
● þeim mun i den grad
● stund þá
1) et kort stykke vej
tialld eitt scal gøra af goþo pelli fra oðrom tiolldvm stvnd þa abrꜹt. oc veþrvitar scolo þar af vpp meþ gylldom stongom
Mork 739jarl hafþe tialldaþ vp fra stvɴɴd þa
Jvs291 7223Borg sa hann standa ⸢stvnd þa fra steínboganvm [var. nær steinboga spordinum Holm perg 7 fol “B”]
KonrA 7343at iardhus munna eínum er stund þa var brott fra bænum
Fær 8426skytr honum á klakann stund þá frá sier
Krók 1121
2) (temp.) en kort stund, et stykke tid
Sveinki þagþi stund þa. oc siþan melti hann
SveinkaMork 3137hon lauk upp hurdinne ok stod j gattum stund þa ok þagde
Grǿn 54717Þorkell lá eptir fallit stund þá, en Bárðr gekk heim
Bárð564 1114
● litla þá stund en kort stund, et stykke tid
Þa þagnadi ro᷎ddin litla þa stund
GregDialB 18910bidum nu seiger engillinn litla þa stund
Dugg681a 916
● í þann tíð dengang
I þan tid var Herodes konvngr yfir Gydingom heidin at bvrdvm
VerA 5018i þann tid var vfridr kristnvm monnvm
VerA 555bædi var hann blinndur og gamall i þann tijd
Fljˣ 53þann tíȷ́d
~ lat.Exaudi deus oracionem meam cum deprecor
080.xx (Vulg Psalm xx,xx) GlossPsalt 8115‹I›sland byɢþisc ... í þaɴ tíþ ... es Íwarr Ragnars sonr loþbrókar lét drepa Eadmund eɴ helga Engla conung
Íslbˣ 910Í þaɴ tíþ vas Ísland viþi vaxit á miþli fiallz oc fiǫro
Íslbˣ 920
● í þann tíma dengang
í þænn tima
Kgs 2417i þæɴ tima er ras solarinnar værðr unnder bælli iarðarinnar um nottena
Kgs 337Þat er at segia. at i þann tima var Þorgisl Ara son riðinn norðr til Eyia-fiarðar
Heið 7112j þænn thima
AnnaReyk 3803
● í þeirri (ellipt.? absolut?) ved den anledning
Ða bar æigi bætr at en þeir illu menn fengo sigr á þæim. ok felldo í þeirri fyrir konungenom flesta þá Girkia ... er honum fylgðu
ÓH619 1148fello þá þeir Gormr ok Erlingr i þeiri ok fiǫlþi manna
Ágr 1014vendi síþan Sigurþr konungr heim meþ mǫrgom stórom gørsimom ok fiárhlutom, er hann hafþi aflat í þeiri
Ágr 5211I þeirri drap hann .c. Saxa
Flóv¹ 1461I þeirri flyðv allir Saxar
Flóv¹ 14626I þeirri komv .xl. riddara
Flóv¹ 14828I þeirri hliopv heiðingiar at Otvn ok tokv hann
Flóv¹ 15127
II. (y. isl.)
wm þolinmædina wnnder þeim heilaga krossi
DI 17217j þen sakar øyrer sem ek vard honom skylldughar
DIᴵᴵᴵ 48918
III. (y. no.)
þaugh heldo hondom saman
DNᴵ 777konnu mungatz til huarar malltidhar pitenz at hatidhom en þess meire mungat en pitenz er eighe till
DNᴵᴵ 8915til thes mere visso ok stadfestingh tha hengher jak mit eghit jnsigle
DNᵛᴵᴵᴵ 26432ok capitulum korsbrødr þærssama stadar
DNᴵ 37337æf nokor er þen er preste wil æi þettæ vtgera sydhan prester hefuer siit æmbete weit ædher hælder preste reidho sinæ þa maa prester ganga j kirkiudyr ok sætia honom þriar fimter til sinnar skyldu
DNᴵ 18840sæm þair høyrdu saght
DNᴵᵛ 46619huar þen er þet rifuer æd rofsmen till fa
DNᴵᴵ 3274þaugh hældo handum saman
DNᴵᴵ 4007
(Unsorted)
Nu er þat ꜷllom ᴍonnoᴍ ꜷðsyɴt at [þeir] hafa fallit a uerkom sinum oc ero þeir ubota ᴍenn
Eg162θ(2001) 1682÷÷÷fyl for þa
GregDialFrg² 5711hvat þarf þat lengja at í þeirri var konungr Saxa yfirkominn
KlmA 37412÷÷÷Hreidar var ‹÷÷÷sa› einn madur, ad hann hꜳttadi alldri, firr-enn þridiungur var af nott
Fljˣ 546- (click to see citation slip for text) [fejl]
÷÷÷÷÷÷þat
Eg
Form.: þeir (548); sa (253); þeim (234); þann (138); þeira (133); þa (127); þat (106); sá (64); þau (62); þav (53); þess (52); þaɴ (48); þær (40); su (27); sv (27); Sa (24); Þeir (24); þvi (21); þeiʀa (21); þꜹ (18); þá (17); þen (14); þeiri (14); þeiʀ (13); þan (13); sꜳ (12); þeꜱ (11); þi (10); þes (10); þeirar (10); þeirri (10); þeirra (10); þui (9); því (9); þænn (8); þeirras (8); sú (6); (6); þer (5); þeiʀi (5); Þann (4); Þau (4); saa (3); þæim (3); þenn (3); Su (3); Þat (3); Sú (3); þath (3); þꜷ (3); þæir (3); þaugh (3); Sá (3); ða (2); þad (2); þærs (2); Sv (2); þæn (2); sáa (2); þeiʀar (2); þǽr (2); þeʀi (2); þem (2); þaug (2); þair (2); þerra (2); sꜳ̋ (2); Þa (2); þæirri (2); tau (1); þærra (1); Þęr (1); þæʀa (1); þr (1); þáu (1); thes (1); þiui (1); þet (1); þeíma (1); þꜹg (1); þ▹ann◃ (1); þeer (1); Þꜷ (1); þæra (1); þerar (1); Þaɴ (1); dæim (1); Þær (1); þeri (1); þerrar (1); da (1); Þav (1); þæɴ (1); þeím (1); þerre (1); þęir (1); þet (1); þeirrꜳ (1); þæimæ (1); þeirre (1); ðær (1); þeír (1); sä (1); þera (1); Sv̇ (1); þę́r (1); þér (1); þeirrí (1); Þess (1); þæss (1); Suu (1); þęr (1); þꜳ̋ (1); þatt (1); þęim (1); þæirra (1); þiora (1); þannz (1); Þæirrar (1); Þeiʀ (1); þeírar (1); þas (1); þꜳn (1); þeʀa (1); þǽrs (1);
Gloss.: EJ item þá, þann, þeir, þeirar, þeiri; ClV item þanns, þeims, þeir, þeirs; ClVAdd sár; ClVErr; ClVSuppl _; Suppl1 _; Suppl2 _; Finsen _; Fr item þann, þanns, þeims, þeir, þeirs, þess; FrErr1 _; FrErr2 _; FrErr3 _; LLFrämm _; Hertzb item þenn, þess; HertzbLat _; HertzbTill _; Suppl4 þann, þen, þenn; Fischer _; Anm; Bin _; Rím item þann; LP; Med sia; MedComp _; MedSimp _; WN þann; AH; AJ; deVr item sú, ³,⁴þá, þann, þeim, þeir, þess, þær; Fr4 item sái, þann, þeir, þess; NO item sás, þann, þanns, þeims, þeirs, þess; Walter _; ÁBlM item sú, ³,⁴þá, þann, ¹þeim, þeir, þeirra, þeirri, þenn, þess, þær; Bl item ³þá, þann, cf. corr.; WPA _; ; EDPG *þa-
Litt.: Eiríkur Rögnvaldsson 2003 [ÍMAM 24] 15-21; Hansen 2004 [ANF 119] 17, 21; Kjeldsen 2016 [Opusc 14] 350-352; Seip 1955 38 40 51 55-6 80 166 196 216; Seip 1955 51; Seip 1955 55 67 70 73 80 141 143 145 186; Veturliði Óskarsson 2003 [BA 43] 80
Genre. (expected): family sagas [isl]: 662 (276); learned works [div]: 514 (71); historical works [his]: 501 (398); religious works [rel]: 296 (610); romances [rom]: 89 (237); legal works [jur]: 74 (218); contemporary sagas [bis]: 74 (168); charters [dip]: 53 (176); legendary sagas [fas]: 51 (97); þættir [tot]: 16 (50); unclassified [ ]: 6 (9);
EÞJ (red.) — November 2018
ER (red.) — April 2022
External (non-ONP) resources:
Lexicon Poeticum (2nd ed.)
This uses metadata and images from septentrionalia.net
rõst - saga
DSL (experimental)
Searches Old Norse etymologies in ODS and Kalkar dictionaries based on data provided by Thomas Troelsgård from DSL’s digital resources in Nov. 2022. Old Norse homographs are not distinguished.
Kalkar: Såt (sá[æ]tt) ODS: saa (sá)