af·reiða vb. [-dd-]
(cf. reiða vb.)
A.
1) [e-t] [e-m] afhænde (som betaling), betale ‖ present (as payment), pay
hon ... sæildi Vetrlidæ halfz œyris bol ... firir æin mattul ok þer afræidi han hene fyrnæfdan mattul j henðr
DN I (1343) 22518Jon Þores son afræiddi. hafsældo smœrs firir fadur sin
DN XI (1342) 3437þæssar iarðr varo þa eftir vskiftar en Norheimr var af ræiðr
DN II (1306) 6937afræide Skœrengr þessa aura sem adr sæigir Arnbinne i Bœæy a mana daghen næsta paska (!) uicu
DN III (1327) 14018eftir þœma af ræiðum
DN II (1306) 6938
2) [e-n] [með e-u] levere (ngn) (ngt), ekspedere ‖ hand (sth.) (over to sby), dispatch
biodande fehirdinum at hann afreiddi han med einum huitum terseel
DN VIII (*1337›apogrˣ) 11713Remunder de Lamena er her. ok skyldi afræidder wordett med xxx. gæirfalkom
DN VIII (*[1341]›apogrˣ) 1496sæm ver þo gerna firir ydra skylld. at hann væri fyr afreiddr med einum huitum formeel. þo at kranker være
DN VIII (*1337›apogrˣ) 11716
3) afgøre, gennemføre ‖ resolve, settle, transact
er þetta mꜳl með ỏllu af reitt ꜳ annan huarn hátt
StatJǫr¹ 27736segia þeir fru Potentianam aptur komna ... og þat med at þar uar afreitt brullaup kongsonar og hennar
Saulus 6118uor syster er annars manz festarmey og af þui er allt yduart erinde af reitt hier um
Saulus 2914
4) gøre rede for ‖ give an account of
B. afreiðask
blive hjulpet ‖ be helped
trœystum ver ok bidium. at þer ser hans hialps madr ok bæina mader i þvi sem hann kann ydar med at þurfva. namfnlegha i þi at hann mætte skiott ok væl afræidazst med ydarre tilhiolp
DN VII (*[1338]›DonVar 1ˣ) 17521at hann mætte skiott ok væl afræidazst med ydarre tilhiolp þar þer komir henni vidr
DN VII (*[1338]›DonVar 1ˣ) 17521
Forms: afræidazst (2); af reitt (2); afreitt (1); afræide (1); afreiddi (1); afreiddr (1); afreidum (1); afræidder (1); af ræiðr (1); afræidi (1); afræiddi (1); af ræiðum (1);
Gloss.: Suppl2; Fr; AJ; NO
Genre. (expected): charters: 10 (1); romances: 3 (1); legal works: 1 (1);