sið·ferð sb. f.
takande með mikilli goðfysi heilagan habitvm mvnkligrar ⸢siðferðar [var. sidsemdar Mar240f 47519]
MarS 18214sculu þeir gỏyma ydhir truligha með allre ỏðmykt oc cristelighe siðferð. einkannligha at þeir komir iðuligha till idhra soknarkirkiu. þui at þet er idhor pelagrims ferð
StatÁrni 8412ef lyðr landz þessa skal eigi hafa ein lỏg ok ⸢sið ferði [var. sidferd AM 54 fol “C¹”, etc.]
ÓTII 19419hófum vier jafnan skinjad ydvart athæfe, og ydvarra manna, med gödre siðferd og hæversklegum hvorz dagz hättum
HG AM 590 b-c 4° 35v30
cf. simplex ferð (301)
Forms: siðferð (2); siðferðar (1); siðferd (1); sidferd (1);
Gloss.: EJ; ClVSuppl; Suppl1; Suppl2; Fr; LP; Fr4; NO; Bl
Literature: Veturliði Óskarsson 2003 [BA 43] 235
Genre. (expected): legal works: 2 (0); legendary sagas: 1 (0); historical works: 1 (1); religious works: 1 (1);