eignar·vitni sb. n. [; -]
[um e-t] vidnesbyrd om ejendomsret ‖ testimony as to ownership rights
þu hefuir huarke fyrir þer hẻfd ne eighnar vithni her um
IslDipl (1357) 3318j brefi asmundar stod huorke lauglig hefd nie eignaruitne «vpp ꜳ̋ hans ꜳ̋kiæru» vm titt nefnd lanndamerkj
DI VII (1503) 65223dæmdum uier hann kuittan fyrir halld ok medferd ꜳ̋ þrattnefndum teig þo ath hann geti eigi eignar uitnen leitt
DI V (1474) 7415þá skal sœkjandi láta bera stefnuvitni sitt, siðan eignarvitni
Jb 1192var sa domur þar suo vpp lesinn ath jordvnne manaskal hefde verit dæmdur allr miofvadalr. nema eignarvitne kæmi j mote
DI V (1472) 67730wer dæmdum ... ▹finn◃boga skylldugan at lata ij menn utt af þeim sem eignarvitnid hafa borit
DI VII (1505) 80910ef ioni sigmundzsyni fallazst þau eignarvitni sem dæmd eru vegna gudna um giof eyiolfs a grytubacka ... þa ..
DI VI (*1488›apogrˣ) 6171
cf. simplex vitni (221)
Forms: eignarvitni (2); eignarvitnid (1); eignar uitnen (1); eignaruitne (1); eighnar vithni (1); eignarvitne (1);
Gloss.: EJ (eign); ClV (eign); Hertzb; Fr4; NO
Genre. (expected): charters: 6 (1); legal works: 1 (1);